قدیمی ها- علی رجبی: در سال 1319 بود که گویندگان بزرگ به
همراه عاشقان اهل رسانه، صدای رادیو ملی ایران را در این سرزمین منعکس کردند، از
آن روزگار تا به امروز رادیو تنها رسانه ای است که برای خانواده های ایرانی خاطره
ساز بوده و هست. پس از گذشت این راه امروز جمعه 5 اردیبهشت ماه سال 93 رادیو هفتاد و چهارمین تولد خود را با عاشقان خود جشن
گرفت.
جای مسرت بسیاری داشت که فروغ بهمن پور با ذوق و تلاش فراوان
تصاویری از آرشیو غنی خود را به بهانه هفتاد و چهارمین سالروز تولد رادیو در موزه
موسیقی به نمایش گذاشت و باری دیگر هنرمندان و هنر دوستان در کنار هم قرار داد. در
این مراسم هنرمندان پیشکسوت همچون، نصرت الله وحدت، فضل الله توکل، امین الله
رشیدی، شاهرخ نادری،بزرگ لشکری، جواد لشکری، ناصر زر آبادی، کیوان ساکت، میلاد
کیایی، محمد سریر، نظام الدین کیایی، عباس خوش دل، پونه، پروا، دکتر برومند و...حضور داشتند و
نا گفته نماند در این میان فرهاد رحیمی، نیلوفر لاری پور، مجتبی معظمی و شقایق
میرزایی به عنوان هنرمندان جوان به چشم می خوردند.
بیتا یاری در روزنامه «فرهیختگان» از حال و هوای این مراسم
می نویسد: از چهارم اردیبهشت
ماه سال 1319 که رضا سجادی از پشت میکروفن رادیو اعلام کرد «اینجا تهران است و
شنوندگان عزیز از این پس صدای ما را از این فرستنده میشنوید» دقیقا 74 سال گذشته
است و شاید آن صدا در خاطر پدربزرگهای ما هنوز باقیمانده باشد، اما شاید باور
نکنند که گوینده آن سالها که برای سالهای متمادی اعلام برنامه های رادیو را به
عهده داشت هنوز زنده باشد و بتواند در برنامه هفتاد و چهارمین سالروز تولد رادیو
که به پیشنهاد و اهتمام فروغ بهمنپور و با همکاری موزه موسیقی روز جمعه گذشته
برگزار شد دوباره خاطره اولین گویندگی خود را تکرار کند. او که حالا به علت کهولت
سن به سختی میتواند راه برود به شوق سالگرد رادیو در این برنامه حاضر شده و
عاشقانه از فضای کاری و دورانی می گفت که روزگار جوانیاش را در آن سپری کرده بود.
شاهرخ نادری، تهیه کننده برنامه «شما و رادیو» در گذشته، نیز از اولین برنامه موسیقی تدارک دیده شده برای شب اول پخش رادیو گفت که با حضور استاد صبا و حسین تهرانی به همراه آواز قمرالملوک وزیری اجرا شده و بهترتیب شبهای دیگر نوبت به جواد بدیعزاده، ادیب خوانساری و بنان رسیده بود. او از ایستگاه رادیو بیسیم تهران در سیدخندان یاد کرد و ماشین آن سالها که به سختی تپه های یخ بسته آن روزگار را بالا میرفته و هنرمندانی چون ناصر زرآبادی، ویولنیست وآهنگساز، که در این مراسم نیز حضور داشت بههمراه هنرمندی چون عصمت باقرپوربابلی (دلکش) ماشین را هل میدادند تا بتوانند سرساعت به رادیو برسند و به اجرای برنامه بپردازند. ناصر زرآبادی خالق تصنیف «بردی از یادم» که روزگار 94 سالگی را میگذراند بهواسطه حضورش در این برنامه اعلام کرد که میخواهد ویولن سالهای آهنگسازیاش را که 58 سال پیش از استاد ابراهیم قنبری مهر خریداری کرده به موزه موسیقی اهدا کند و در انتهای برنامه آن را تقدیم موزه موسیقی کرد.
تهیهکننده قدیمی رادیو، نادری، بخشهایی از تیزرهای قدیمی همچون برنامه «شما و رادیو» از ساختههای انوشیروان روحانی را برای حاضران پخش کرد. او از نمونههای نایاب و شنیدنی آن روزگار قطعه «سکنجبین» را انتخاب کرده بود که با یادی از مرتضی احمدی که این روزها در بستر بیماری است آن را به سمع حاضران رساند. قطعه سکنجبین در روزگاری که نوشابه و انواع کولا تازه وارد ایران شده بود ساخته شده تا سنت سکنجبینخوری مردم در هوای گرم تابستان را که آهسته آهسته در حال تغییر به کوکاکولا خوردن بود، یادآوری کند. مرتضی احمدی با ضرب خود این قطعه را میخواند و اجرا می کرد و در میانه نیز منوچهر نوذری با طنز کلامی نام قطعه سکنجبین را می برد.
جذابیت بازپخش این آثار رادیویی برای حضار آنقدر بود که همه از ذوق و نبوغ برنامهسازان آن روزگار متحیر شده بودند و حتی به منصور ضابطیان، مدیر برنامه رادیو هفت یادآور شادی و نشاط برنامه های آن دوران رادیو شدند. در این برنامه فضلالله توکل، نوازنده سنتور و هنرمند اسبق برنامه گلها به اجرای قطعات موسیقی پرداخت تا شب همه میهمانان با خاطرات دوران شکوه رادیو به پایان برسد.
شاهرخ نادری، تهیه کننده برنامه «شما و رادیو» در گذشته، نیز از اولین برنامه موسیقی تدارک دیده شده برای شب اول پخش رادیو گفت که با حضور استاد صبا و حسین تهرانی به همراه آواز قمرالملوک وزیری اجرا شده و بهترتیب شبهای دیگر نوبت به جواد بدیعزاده، ادیب خوانساری و بنان رسیده بود. او از ایستگاه رادیو بیسیم تهران در سیدخندان یاد کرد و ماشین آن سالها که به سختی تپه های یخ بسته آن روزگار را بالا میرفته و هنرمندانی چون ناصر زرآبادی، ویولنیست وآهنگساز، که در این مراسم نیز حضور داشت بههمراه هنرمندی چون عصمت باقرپوربابلی (دلکش) ماشین را هل میدادند تا بتوانند سرساعت به رادیو برسند و به اجرای برنامه بپردازند. ناصر زرآبادی خالق تصنیف «بردی از یادم» که روزگار 94 سالگی را میگذراند بهواسطه حضورش در این برنامه اعلام کرد که میخواهد ویولن سالهای آهنگسازیاش را که 58 سال پیش از استاد ابراهیم قنبری مهر خریداری کرده به موزه موسیقی اهدا کند و در انتهای برنامه آن را تقدیم موزه موسیقی کرد.
تهیهکننده قدیمی رادیو، نادری، بخشهایی از تیزرهای قدیمی همچون برنامه «شما و رادیو» از ساختههای انوشیروان روحانی را برای حاضران پخش کرد. او از نمونههای نایاب و شنیدنی آن روزگار قطعه «سکنجبین» را انتخاب کرده بود که با یادی از مرتضی احمدی که این روزها در بستر بیماری است آن را به سمع حاضران رساند. قطعه سکنجبین در روزگاری که نوشابه و انواع کولا تازه وارد ایران شده بود ساخته شده تا سنت سکنجبینخوری مردم در هوای گرم تابستان را که آهسته آهسته در حال تغییر به کوکاکولا خوردن بود، یادآوری کند. مرتضی احمدی با ضرب خود این قطعه را میخواند و اجرا می کرد و در میانه نیز منوچهر نوذری با طنز کلامی نام قطعه سکنجبین را می برد.
جذابیت بازپخش این آثار رادیویی برای حضار آنقدر بود که همه از ذوق و نبوغ برنامهسازان آن روزگار متحیر شده بودند و حتی به منصور ضابطیان، مدیر برنامه رادیو هفت یادآور شادی و نشاط برنامه های آن دوران رادیو شدند. در این برنامه فضلالله توکل، نوازنده سنتور و هنرمند اسبق برنامه گلها به اجرای قطعات موسیقی پرداخت تا شب همه میهمانان با خاطرات دوران شکوه رادیو به پایان برسد.
موزه موسیقی
فروغ بهمن پور، امین الله رشیدی و همسرش
فضل الله توکل، بزرگ لشکری، پونه و نصرت الله وحدت
ناصر زر آبادی و فروغ بهمن پور
همسر زنده یاد غلامحسین بنان
برادر پرویز یاحقی
شقایق میرزایی، امین الله رشیدی، فرهاد رحیمی و علی رجبی
دکتر برومند
کیوان ساکت و عباس خوشدل
بزرگ لشکری، پونه ونصرت الله وحدت
پروا
کهربایی
شاهرخ نادری و بزرگ لشکری
میلاد کیایی، فرهاد رحیمی و شقایق میرزایی
سعید میرزایی، پونه و شقایق میرزایی
عباس خوشدل و فرهاد رحیمی
جواد لشکری، بزرگ لشکری و نصرت الله وحدت
شاهرخ نادری، رضا سجادی، پونه و فرهاد رحیمی
رابعه نزار و نصرت الله وحدت
شاهرخ نادری و رضا سجادی
بزرگ لشکری و نصرت الله وحدت
موزه موسیقی
نظام الدین کیایی
علی رجبی، فرهاد رحیمی، میلاد کیایی و مریم بهمن پور
میلاد کیایی
علی رجبی، علیرضا میر علی نقی، مجتبی معظمی، نیلوفر لاری پور و شقایق میرزایی
شقایق میرزایی ، مریم بهمن پور، پروا و دکتر برومند
نیلوفر لاری پور
۵ نظر:
Vahadat-e aziz baa sen-e hoddod-e 90 hanooz besyar Shikpoosh va Khoshtip ast.
Vahdat va Arham Sadr beenazir va tekraar nashodani hastand.
Agar CD filmhaay-e Vahdat raa emrooz befroshand milyaardhaa forosh mikonad.
مشاهده تصاویری از رضاسجادی و برادران لشکری،خاطرات شصت وچندسال پیش را برایم زنده کرد،با سپاس بسیاراز شاهرخ نادری گرامی.ولی نکته ای راکه از ابوالقاسم طاهری شنیدم عیناً تکرار می کنم:
«گفتم اینجا تهران و بااین جمله که فاقد فعل "است" بود رادیو تهران شروع بکار کرد.» رضا سجادی باآن بیان شاخصش بعداً به رادیوتهران پیوست.
با درود خدمت جناب مجتبی خان نظری و گروه با معرفت قدیمی ها.
سپس خدمت شما برای گزارش تصویری. اکنون برایم بسیار خاطره انگیز بود،
که در عکس ها، دکتر جهانشاه برومند، نوازنده ی چیزه دست ویالن حضور دارند.
در سال ۱۳۷۶ یا ۷۷، نوار موسیقی با نام "زنده در یاد"، انتشار یافته بود،
که جناب آقای دکتر برومند، قطعات بیکلامی رو با ویولون، بازنوازی کرده بودند.
آلبوم بسیار زیبا و خاطره انگیزی بود. پیانو و تنبک هم، ویولن ایشان را همراهی میکردند.
(لطفا این دیدگاه حقیر را منتشر نمائید. با سپاس)
با درود خدمت جناب مجتبی خان نظری و گروه بامعرفت قدیمی ها.
سپاس خدمت شما برای گزارش تصویری. اکنون برایم بسیار خاطره انگیز بود،
که در عکس ها، دکتر جهانشاه برومند، نوازنده ی چیزه دست ویالن حضور دارند.
در سال ۱۳۷۶ یا ۷۷، نوار موسیقی با نام "زنده در یاد"، انتشار یافته بود،
که جناب آقای دکتر برومند، قطعات بیکلامی رو با ویالن، بازنوازی کرده بودند.
آلبوم بسیار زیبا و خاطره انگیزی بود. پیانو و تنبک هم، ویولن ایشان را همراهی میکردند.
http://s5.picofile.com/file/8121763792/Zende_Dar_Yad_Dr_Jahanshah_Boroumand_.jpg
رضا سجادی همراه باعلی اصغر بشیرفرهمند و تقی روحانی سبکی از سخنگوئی و قرائت اخبار پایه گذاشتند که ماندگار شد وجز اسدالله پیمان کسی به آن دست نیافت. صدای پر قدرت رضا سجادی که اعلامیه احمد قوام رامی خوان که« کشتیبان را سیاستی دگر آمد» هنوز در گوش من است . وازهمه مهمتر نمیدانستم که او در قید حیات است. زنده باشی رضاجان.
ارسال یک نظر