۱۳۹۴ خرداد ۳, یکشنبه

به مناسبت تولد بانو ناهید: دیدار امیر رسایی با ناهید دایی جواد




قدیمی ها - علی رجبی و محمد رفیعی: نویسندگان و منتقدان موسیقی، دهه 70 میلادی را دوران اوج و شکوفایی موسیقی در تمامی مناطق جهان می دانند که در واقع این دوران ماحصل ساخت و اجرای بهترین نغمات می باشد. دیار عشق، ایران نیز از این قاعده به هیچ عنوان مستثنی نیست و با جرات می توان گفت که این شکوفایی در ایران از دهه 60 میلادی (1340) آغاز و با شروع دهه 70 میلادی (1350) به اوج خود رسید در این بین هنرمندانی از سرتاسر ایران به پایتخت پا نهادند که بعد ها هر یک جز بهترین هنرمندان ایران نام گرفتند.
امیر رسایی به عنوان خواننده ای در سبک پاپ موزیک ایران به فعالیت پرداخت و چندی نگذشت با آثار هنری خود نامی جاودان از خویش در موسیقی به یادگار گذاشت. در این بین در حوزه موسیقی اصیل نیز در دهه 1340 هنرمندان بسیاری از سایر نقاط ایران به رادیو معرفی گردیدند که همواره اکثر این هنرمندان پس از گذشت مدتی از فعالیت به دلیل عدم داشتن آوای ماندگار از اذهان مردم به طور کلی حذف گردیدند، اما در این بین هنرمندانی هم بودند که به دلیل وجود طنین زیبا و دلنشین نام خود را با موسیقی ایران عجین نمودند که می توان در این ارتباط به نام پر آوازه بانو ناهید دایی جواد اشاره نمود، هنرمندی که با وجود سن و سال بسیار کم، اما با استعدادی بسیار درخشان پای به عرصه موسیقی نهاد و دیری نگذشت که به توصیه بسیاری از اساتید بزرگ زمان به برنامه وزین و گهربار (گلها) راه یافت و با بسیاری از هنرمندان ارزنده کشور شروع به همکاری نمود که از این همکاری ها می توان به برنامه شماره «62 گلهای صحرایی» اشاره نمود، که جز پر فروش ترین و پر شنونده ترین آثار موسیقی در دهه خویش بود و حاصل همکاری بانو ناهید دایی جواد و استاد سیروس ساغری در قالب آهنگی بانام «غروب کوهستان» بود که با استقبال بسیار پرشوری روبرو گردید.
اینک این دو هنرمند یکی از حوزه موسیقی پاپ و دیگری از حوزه موسیقی اصیل ایرانی در یک دیدار خاطره ساز بعد از 37 سال دوری با هم ملاقات داشتند، ملاقاتی که در یک لحظه بدون هماهنگی خاصی به بار نشست. در ابتدای این دیدار هنگام ورود امیر رسایی به محل ملاقات در چشم های ناهید دایی جواد دریایی از اشک به اندازه سال ها دوری از دوست دیرینه اش، حلقه بست و نگاه های تبسم آمیز این دو هنرمند غرق تماشای یکدیگر بود، سکوتی که سکان این دیدار را تنها برای چند ثانیه در خود برده بود و بغضی که سراسر محل را برای حاضرین رقم می زد. تنها دو صندلی چوبی و چای داغی که آن ها را به همنشینی به یاد دوران گذشته فرا خواند و خنده هایی که یکی پس از دیگری در چهره ها دیده می شد. صحبت قدیم و دوران اوج و پر کاری هر کدام جالب بود، ناهید دایی جواد صحبت را از دوران جوانی خود و آهنگ «غروب کوهستان» به زبان آورد و با دوران شیمی درمانی این روزهایش به پایان رساند. امیر رسایی او را در مورد بیماری اش دلداری داد و از سال ها کار هنری او در شهر اصفهان تمجید کرد و در ادامه صحبتش با اشاره به فعالیت کاری خود گفت: «تنها از هنرمندان موزیک پاپ قدیم، من و عارف ماندیم».
تصاویری که در ادامه شاهد آن هستید، دیداری است که امیر رسایی به مناسبت سالروز تولد ناهید دایی جواد با ایشان داشته و به بهانه سالروز تولد او از مجله اینترنتی قدیمی ها منتشر شده است. امیر رسایی و گروه مجله اینترنتی قدیمی ها ضمن تبریک به این هنرمند ارزنده موسیقی ایران، بهترین ها را برای ایشان آرزو دارد.


ناهید دایی جواد و امیر رسایی


ناهید دایی جواد و امیر رسایی


ناهید دایی جواد و امیر رسایی


ناهید دایی جواد و امیر رسایی


ناهید دایی جواد


امیر رسایی و ناهید دایی جواد


امیر رسایی 


علی رجبی، امیر رسایی، ناهید دایی جواد و محمد رفیعی


ناهید دایی جواد، امیر رسایی و علی رجبی


ناهید دایی جواد، امیر رسایی و محمد رفیعی

۵ نظر:

فرید گفت...

از صمیم قلب برای این دوهنرمند عزیز آرزوی سلامتی دارم.

بهروز (همراه همیشگی‌) گفت...






با سپاس از "مجتبی خان نظری" و گروه ارجمندشان "قدیمی‌ ها".
وزارت فرهنگ، با تلاش و عشق شما گرامیان، زنده است.
سلامت باشید.


ناشناس گفت...

سلام می کنم به این دوصدای دلنشین وخاطره انگیز و آرزوی سلامتی برای آنها

ناشناس گفت...

ای کاش ازاین نوع دیدارها تصویربرداری هم داشته باشید .

ناشناس گفت...

به این دوهنرمند سالهای دور درود میفرستم
طنین محزون صدای خانم ناهید در خاطره آن سالها برایم زنده هست و بخوبی میتوانم تجسّمش کنم. در همین ارتباط جا دارد از هنرمند گرامی جهانبخش پازوکی نیز نام برده شود. امیدوارم هم خانم ناهید سلامتیشان را بازیابند و هم آقای پازوکی سالم و شاد باشند.
جواد1327