موسیقی مانند زبان در طول تاریخ تراش می خورد و
رشد می کند. هر چند امروز ما به زبان حافظ و سعدی صحبت می کنیم اما خالص ترین و پاک
ترین زبان فارسی در نزد حافظ و سعدی و مولانا است.
محمدرضا شجریان معتقد است؛ ارزش موسیقی مانند زبان
است و موسیقی امروز قدمتی 600 ساله دارد که
در طول سالها تراش خورده است.
به گزارش
ایلنا، محمدرضا شجریان بعد از نمایش فیلم «6 قرن و 6 سال» با اشاره به تلاش های درویشی
در جمع آوری آثار عبدالقادر مراغه ای و همچنین ساخت فیلم «6 قرن و 6» سال گفت: بسیار
خوشحالم که این اتفاق افتاده. ما اینجا جمع شده ایم که بگوییم ایرانی هستیم و به فرهنگ
و هنر ایران احترام می گذاریم. در این راه باید از درویشی سپاسگزار باشم که تلاش دارد
تاریخ موسیقی را حفظ کند و همچنین هنرمندان کنارافتاده را کشف می کند و به ما می شناساند.
وی ادامه داد: من دست کسانی را که در این کار زحمت
کشیدند؛ می بوسم زیرا آنها با عشق و علاقه بخشی از تاریخ ما را که گم شده بود، پیدا
و با ما آشنا کردند. من قبل از این کار فکر می کردم این آثار به نوعی موسیقی استانبول
است اما بعد دیدم که موسیقی استانبول از این آثار نشأت گرفته است و به نوعی ما سالها
از این موسیقی ارزشمند دور بوده ایم.
وی با اشاره به اهمیت زبان و موسیقی در طول تاریخ
گفت: موسیقی مانند زبان در طول تاریخ تراش می خورد و رشد می کند. هر چند امروز ما به زبان حافظ و سعدی صحبت می کنیم
اما خالص ترین و پاک ترین زبان فارسی در نزد حافظ و سعدی و مولانا است. شجریان با اشاره
به اینکه آثاری که امروز از مراغه ای شنیده می شود؛ حاصل 600 سال است، گفت: ما نباید
به یک نوع موسیقی عادت کنیم و از طرفی نباید به سمتی حرکت کنیم که همه مسائل مطابق
سلیقه و عرف ما باشد بلکه باید از مسائل جدید یاد بگیریم و دقت کنیم.
وی با اشاره به حرکت جوانها در کشف موسیقی گفت:
جوانها امروز بسیار هوشمند اظهارنظر می کنند و باید آنها را جدی گرفت و به سوی تبادل
نظر و همفکری رفت زیرا قطعا این تبادل نظر و همفکری نتایج خوبی دارد. اگر قبول داریم
که موسیقی ما مثل زبان می ماند؛ هر آهنگسازی باید جزء به جزء این زبان را بداند. باید
واژه های آن را بشناسد زیرا ما هر چقدر به واژه ها در یک زبان بیشتر آشنا باشیم؛ می
توانیم آثار بهتری بسازیم و ارائه کنیم.
محمدرضا درویشی که نقش مهمی در ساخت این فیلم و
جمع آوری آثار عبدالقار مراغه ای داشته و به نوعی فیلم براساس فعالیت های وی و گروهش
ساخته شده نیز درباره این مستند گفت: مستند 6 قرن و 6 سال درباره سیر کارهای یک گروه
است که قصد دارند آثار بجا مانده از عبدالقادر مراغه ای آهنگساز تاریخی ایران که در
600 سال پیش زندگی می کرده را اجرا کنند.
در دوره ای که سریال شهرآشوب ساخته می شد در بخشی
از این سریال که به تاریخ دوران شاهرخ تیموری مربوط می شد، به عبدالقادر مراغه ای اشاره
کردیم. از همان زمان گروهی برای اجرای آثار وی تشکیل شد و بعد از 3 دور اصلاح گروه
اصلی به وجود آمد و آثار عبدالقادر مراغه ای اجرا شد که تلاش های آنها در فیلم 6 قرن
و 6 سال دیده می شود. وی با اشاره به اهمیت شخصیت عبدالقادر مراغه ای گفت: متاسفانه
جامعه موسیقی ایران شناخت زیادی درباره وی و رساله هایی که وی نوشته است، ندارد. بعداز
انقلاب که علاقمندی برای تحقیق روی موسیقی بیشتر شد، عبدالقادر مراغه ای نیز مورد توجه
قرار گرفت. از همان زمان و پیش از انقلاب بعضی هنرمندان مانند مرتضی حنانه علاقمند
بودند و آرزو داشتند که آثار مراغه ای اجرا شود و امروز به نوعی آرزوی آنها به حقیقت
پیوست.
درویشی با اشاره به اینکه امروز مراغه ای یک آهنگساز
ایرانی است، گفت: ما برای دستیابی و اجرای آثاری که از مراغه ای بجای مانده تحقیقات
بسیاری را در طول 6 سال انجام دادیم و در این میان بارها به ترکیه رفتیم. متوجه شدیم
که 30 اثر از آثار مراغه ای وجود دارد که در ترکیه نگهداری می شود. تعدادی از این آثار
نیز در ایران بود. 6 قطعه از آثار وی را اجرا کردیم و به ترکیه رفتیم در آنجا نیز آنها
قطعاتی را اجرا کرده بودند اما به هیچ عنوان از این قطعاتی که ما اجرا کردیم، آنها
اطلاعی نداشتند و شگفت زده شده بودند.
بعد از تحقیقات و کارهای ما درباره مراغه ای و
انتشار آلبوم شوق نامه براساس آثار وی و با صدای همایون شجریان از دفتر یونسکو با من
حدود 8 ماه پیش تماس گرفتند و از من خواستند که یک شخصیت فرهنگی را برای ثبت در میراث
فرهنگی ایران معرفی کنم. من زمانی که متوجه شدم عبدالقادر مراغه ای در لیست ثبت شده
ها نیست؛ وی را معرفی کردم. بلافاصله و به سرعت مدارک را جمع آوری و فرم های پیچیده
ای که برای من فرستاده بودند را تکمیل کردم و به یونسکو ارسال کردم. حدود یک ماه پیش
به من اعلام شد که عبدالقادر مراغه ای به عنوان یک موسیقیدان ایرانی در فهرست میراث
فرهنگی یونسکو ثبت شده است و این امر رسماً اعلام شد. 2 سال دیگر که اجلاس عمومی یونسکو
است این مسئله نیز در آنجا انجام شد.
درویشی با اشاره به اینکه این کار به نوعی با ناراحتی
مدیران و هنرمندان ترکیه ای همراه شده است، گفت: آنها خیلی تلاش می کردند که عبدالقادر
مراغه ای متعلق به آنها باشد و حتی اگر می خواستند به ما ارفاق کنند می گفتند که وی
یک هنرمند جهانی است و حتی ما را متهم می کردند که ما می خواهیم مراغه ای را برای خود
برداریم. بعداز انتشار آلبوم شوق نامه براساس آثار عبدالقادر مراغه ای، مراد باداکچی
که بزرگترین موسیقیدان، تاریخ نویس در ترکیه است و حتی تز دکترای وی درباره عبدالقادر
مراغه ای است مقاله ای را در معتبرترین روزنامه ترکیه نوشت و ضمن تعریف از آلبوم شوق
نامه اعلام کرد که ما غفلت کرده ایم و ایرانی ها کاری را انجام دادند که ما باید انجام
می دادیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر