میلاد کیایی: هنرمندانی چون خرم تکرار می شوند؛ اگر...

میلاد کیایی نوازنده پیشکسوت سنتور گفت: من نیم قرن است که تدریس می کنم و می گویم هنرمندان بزرگی چون همایون خرم و... تکرار می شوند و حتی پرآوازه تر از آن ها هم خواهند شد، اگر برایشان فضا ایجاد کنیم.

میلاد کیایی در گفت وگویی با ایسنا، درباره از دست دادن پی در پی بزرگان موسیقی در سال های اخیر به دست تقدیر گفت: هنرمند نمی میرد؛ او همیشه زنده است. به زعم بنده آن کس که می میرد، بی هنر است. هنرمندان بزرگی مثل همایون خرم همچون شمع های فروزانی هستند که اگر تمام تاریکی های دنیا یک جا جمع شوند، نمی توانند این شمع ها را خاموش کنند.

به عنوان یک مدرس و یک عاشق موسیقی می گویم که در سال هایی که گذشت، بیش از30 هزار قطعه موسیقی ساخته و بودجه صرف ساخت این قطعات شد اما چه اتفاقی افتاد که دیگر این قطعات در دل مردم جای نمی گیرند؟ چه دلیلی دارد که حتی جوانان این روزها قطعات زمان پر کاری ما و حتی قبل از آن را زمزمه می کنند؟ گاهی می شنوم که این جوانان مرغ سحر می خوانند؛ مگر جز این است که مرغ سحر زمانی ساخته شد که من هم به دنیا نیامده بودم؟!

وی افزود: در گذشته ترانه های زیبا و جاودانه ای ساخته شد و همایون خرم یکی از این سازندگان قطعات ماندگار بود. غوغای ستارگان، تو ای پری کجایی و... از این جمله هستند. البته در این راستا نباید نقش ترانه سرا را در جاودانگی این ملودی های زیبا که در ذهن تک تک مردم نقش بسته اند، فراموش کرد.

میلاد کیایی

این نوازنده سنتور با اشاره به نقش عشق در ماندگاری اثر هنری با بیان خاطره ای گفت: یادم می آید یکی از شاگردانم نزد من آمد و قطعه ای را که برای پایان دوره دانشگاهی اش در رشته موسیقی ساخته بود به من داد تا بشنوم. متاسفانه این قطعه از اول تا آخر ذهن من را آشفته کرد. این قطعه پر از پرخاشگری بود و آرامش را به هم می ریخت؛ آخر اینها که موسیقی نیست. موسیقی باید همچون زندگی  جاری باشد.

کیایی افزود: البته در زندگی علاوه بر عشق، بیماری، زلزله و سیل هم هست. جنگ و خشونت هم برآثار تاثیر می گذارد اما قرار نیست که تمام اینها در آثار موسیقایی تاثیر بگذارند. شاگردم در پاسخ به انتقادهای من درباره قطعه ای که ساخته بود گفت: شما در زمانی دیگر زندگی می کردید و ما در زمانی دیگر.

این هنرمند پیشکسوت موسیقی یادآور شد: این ها درست است اما نباید بگوییم که هنرمندان بزرگ دیگر تکرار نمی شوند. من با این جمله مخالفم. هنرمندان تکرار می شوند و شاید حتی بهتر از هنرمندان پیشین فعالیت کنند. در این روزگار که تدریس می کنم، نوجوانان بسیار با استعدادی می بینم که بسیار باهوش هستند و با این استعدادی که دارند، می توانند موسیقی را متحول کنند اما متاسفانه فضایی برای آنها وجود ندارد. باید فضایی را فراهم کرد تا این جوانان را که همچون توپ های پر هستند و نیاز به شلیک دارند، حمایت کرد تا احساس هنری آنها بروز پیدا کند اما متاسفانه خیلی وقت ها این استعدادها به سرنوشت خوبی نمی رسند.