عباس کیارستمی، فیلمساز سرشناس ایرانی ، در گفتگو
با نشریه گالف تایمز گفت: مردم در ایران هنر را به یک پناهگاه تبدیل می کنند به سلاحی برای بقا، چون به گفته کیارستمی این
تنها گزینه ای است که آنها می توانند بر فشارهای
اجتماعی و سیاسی غلبه کنند.
تنها ایرانی
برنده نخل طلا فستیوال فیلم کن اضافه کرد که
اگر به تاریخ ایران نگاه کنید متوجه خواهید شد که هرگاه سرکوب سیاسی شدت پیدا کرد،
قدرت و کیفیت آثار هنری بیشتر شده و این نکته ای است که شما می توانید در ایران امروز هم مشاهده کنید، اینکه این
روزها بسیاری به کلاس های نقاشی و خطاطی می روند.
به نظر کیارستمی سینمای ایران در حال شکوفایی است
و تعداد بسیار زیادی از فیلم ها یی که در ایران تولید می شوند نشان دهنده این مطلب
هستند، در حالی که فقط بخش کمی از این آثار
در خارج از کشور به نمایش در می آید. او اشاره
کرد که بخش زیادی از این فیلم ها در شهرهای کوچک و با بودجه کم و حتی دوربین های گوشی
های موبایل ساخته می شود.
سازنده طعم گیلاس گفت اینها نشان می دهد که شاهد رشد خلاقیت و توسعه سینمای ایران هستیم
که پس زمینه این بیان هنری شعر است که بخشی از فرهنگ ایرانی است. عباس
کیارستمی به تاریخ سینما در ایران پرداخت و گفت شش سال پس از زمانی که
برادران لومیر دوربین سینما را اختراع کردند، پادشاه ایران به فرانسه رفت و دوربین
را به ایران آورد و به همین خاطر در سینمای ایران فیلم های با قدمت بیش از صد سال وجود
دارد.
یکی از
سوال های مطرح شده موضوع سانسور بود که کیارستمی در پاسخ گفت در برخورد با سانسور یک
هنرمند سعی در پیدا کردن راهی برای دور زدن آن دارد که باید از قوه تخیل خود استفاده
کند. عباس کیارستمی در ارتباط با تجربه خود از آزادی گفت: آزادی کامل چیزی است که من
هرگز احساس نکرده ام.
اما من هرگز انتظار آن را نیز نداشتم چگونه می
توانم تصور کنم که در شرایط فعلی ایران آزادی کامل برای ساخت فیلم هایی که می خواهم
بسازم داشته باشم؟ کیارستمی در بخش پایانی این گفتگو در ارتباط با مضمون فیلم های خود
گفت که هیچوقت از ادبیات و سینما الهام نگرفته، بلکه مردم و خود زندگی منبع الهام او بوده اند. او گفت: من به دنبال تکه
هایی از زندگی واقعی و نشان دادن آنها در فیلم های خود هستم. عباس کیارستمی
که از سال ۱۳۴۹ با ساخت فیلم کوتاه «نان و کوچه» به فیلم سازی روی آورد، سرشناس ترین
و معتبرترین فیلمساز ایرانی در سطح جهان است
که دو فیلم آخر خود، «کپی برابر اصل» و مثل یک عاشق را به ترتیب در کشورهای ایتالیا
و ژاپن مقابل دوربین برد.
۱ نظر:
درود
به نظرم قديمي ها اگر ديدگاههاي ايشان را کار نکند بهتر است. پيش از اين هم حرفهايي درباره آزادي زد ولي بعدش عکس آنها را گفت و خيلي بدترش کرد. به نظرم لازم نيست آدم وقتي محضوراتي دارد حرفهايي بزند که نتواند پايش بايستد
با درود بر شما و آرزوي سربلندي
ارسال یک نظر