عارف عارفکیا
متولد ۱۹ مرداد ۱۳۱۹
در
شهر تهران از خوانندههای مشهور و پیشکسوت
موسیقی پاپ ایرانی است.
او به سبک
خوانندههای اپرا میخواند. صدای او را به همراه ابراهیم حامدی، قوی ترین و حجیم ترین
صداهای موسیقی پاپ ایرانی میدانند. وی آفرینندهٔ سبک خاصی در موسیقی پاپ ایران است
که پیش از آن سابقه نداشته، بعدها این سبک خاص در میان مردم به نام ته حنجرهای شهره
شد و لقب حنجره طلایی تا قبل از سلطان قلبها را به همین خاطر به عارف عنوان داده بودند.
به جرأت میتوان گفت عارف آهنگهایی را به مرحله اجرا درآورده که تنها از خود او انتظار
میرود و هیچ یک از دیگر خوانندگان مارکت ایرانی قادر به اجرای آنها نمیباشند چراکه
نفس زیاد و توان بالای اجرا و حرفهای بودن در نحوه خواندن و آشنایی با سبک درست خواندن
موسیقی ایرانی را میطلبند. همچنین عارف از خوش ظاهر ترین و خوش سیما ترین هنرمندان
قبل از انقلاب ایران میباشد.
او در زمان
خود یکی از اولین خوانندگان پاپ بود. آشنایی عارف با دنیای خوانندگی و موسیقی از آنجا
بود که مادرش آذری بود و در زمان کودکی با گوش دادن به رادیو باکو به این هنر علاقه
مند شد. رادیو باکو علاوه بر آهنگهای آذری و غربی گاهی اوقات اوپراهای معروف اروپایی
را هم پخش میکردند.
در سالهای
۱۹۶۰ در حالیکه بیشتر آهنگها به صورت تصنیف بودند،
عارف در آن زمان با ادغام کردن آهنگهای غربی با غرلهای رومانتیک (عاشقی) شیوهای جدید
از خوانندگی به ایران عرضه کرد. این سبک جدید آهنگهای عارف در بین جوانان کاملا مشهور
بود، از اینجا بود که مراحل پیشرفت او شروع شد، تنها با سنی ۲۱
شروع
به خوانندگی در تلویزیون ملی ایران کرد. او در زمان خود یکی از اولین خوانندگان پاپ
و خوش چهره ترین هنرمند در سالهای جوانی بود.
عارف قبل از
خوانندگی به شغل معلمی اشتغال داشت و هر روز از تهران به قزوین برای تدریس مراجعت میکرد،
چندی بعد عارف در حین بازگشت از قزوین تصادف میکند و بشدت مصدوم میشود بطوریکه ماهها
خانه نشین میشود و مادرش به تنهایی از او مراقبت میکند. بعد از بهبود ی نسبی، عارف
به اداره فرهنگ قزوین مراجعه کرده و ماجرای تصادف و مصدومیت خود را به مسئولین شرح
میدهد، که البته مسولین وقت ادعای عارف را قبول نکرده و باسردی با او برخورد میکنند
و فعالیت و اشتغالش را بحالت تعلیق در میآورند. عارف مغموم و ناراحت به تهران باز
میگردد. ولیکن چه کسی انتظار آنرا داشت که این اتفاق شوم ماجرای زندگی عارف را تغییر
بدهد و ایشان را به دنیای هنر و خوانندگی برده و او را به شهرت برساند.
عارف در اولین
حضورش در تلویزیون با دختری ایرانی- آشوری آشنا شد که باهم قطعههای زیادی از موسیقی
را اجرا کردند که میتوان «هفت آسمون» را نام برد. عارف بعدها با خوانندگانی همچون
پوران، هایده، دلکش، الهه و رامش قطعاتی از موسیقی را برگزار کرد. از بهترین آهنگهایی
که عارف با هایده برگزار کردند میتوان به «وقتی تو هستی، آسمون پر از نوره...»اشاره
کرد. از معروفترین کارهای عارف میتوان به «دریاچه نور» اشاره کرد که هنوز بین ایرانیان
مشهور میباشد. همچنین یکی از معروف ترین خوانندگان برای فیلمها میباشد، از این فیلمها
میتوان به فیلم سطان قلبها (با کارگردانی مرحوم محمدعلی فردین) را نام برد. عارف همچنین
در ۶ فیلم هم ایفای نقش و هنرنمایی کردهاست. در سال۱۳۴۹
خورشیدی(۱۹۷۰م)
بود که از طرف مجله جوانان عارف و گوگوش را به عنوان برترین خوانندگاه پاپ برگزیدند،
همچنین در همان سال بود که از طرف مجله زن روز عارف را مرد سال در بین آنهمه سیاستمدار
(از جمله بزرگ مرد تاریخ سیاست هویدا را میتوان نام برد)، شاعر، خواننده و … انتخاب
کردند.
عارف جوایز
زیادی را دریافت کرده که در سال ۱۹۷۴ به علت خواندن
آهنگی در بین بازیهای آسیای از سوی مقامات عالی رتبه کشور (محمدرضا شاه) مدالی دریافت
نمود. عارف کنسرت باشکوهی در برابر ۱۰۰،۰۰۰ نفر ایرانی
و دیگر مقامات عالی رتبهٔ خارجی برگزار کرد که این کنسرت همانند اولین کنسرت خارجی
عارف در شهر نیویورک بود که در جشن دویستمین سال استقلال آمریکا برگزار شده بود.
عارف در سال
۱۹۷۹ «اوایل انقلاب ایران» همراه با خانواده ایران را
ترک نمود، ابتدا او برای ۳ سال در لندن
اقامت گزید و بعد از آن به لوس انجلس رفت و سپس به دبی نقل مکان کرد.
او دارای ۳
دختر
است که در اروپا و امریکا زندگی میکنند و هم چنین صاحب یک پسر بود که به دلیل سرطان
لوزالمعده در گذشت.
عارف یکی از
اعضای فعال تیم فوتبال ستارگان مبیاشد و از دیگر اعضای فعال این تیم فوتبال اندی، ستار، داوود بهبودی و کامبیر قربانی «پسر گوگوش» میباشند.
در سالهای
اخیر عارف یکی از اعضای فعال در گروههای سنتی، کلاسیک، و پاپ میباشد. عارف در سال
۱۹۹۶ با همکاری همسرش شرکتی به نام Rfaye باز کردند که بیشتر آلبومهای عارف و دیگر خوانندگان
مشهوری هم چون هایده، مازیار آنجا تکثیر میشوند.
عارف تا به
حال ۸۰۰ آواز خوانده که از مشهورترین آهنگها میتوان
به کبوتر چاهی، مرد غمگین، پلهای شکسته، قصَه نارنج طلا، قلب چوبی، ناز ناز یارم،
سایه تنها، آدم برفی، مادر بزرگ، قصه غصهها، قلب طلا، کاشکی، داش غلام، دختردریاها،
دختر رویایی، آتش به جون گرفته، قربون هرچی خوشگله، رویا، پونه، طلسم آرزوها، کوکب
سرخ، غروب آرزوها و...؛ و آلبومهای متعدداز جمله ماه و پلنگ، روزگار غربیست نازنین،
آینه در آینه و قصر طلا و... را نام برد. آخرین موزیک عارف با نام اگه نباشی با همراهی
رضا نادری میباشد که در تاریخ ۲۰ می ۲۰۱۲
منتشر
شد. همچنین عارف در ۶ فیلم به نامهای
«قربون هرچی خوشگله (سال ۱۳۵۲)»، «ازدواج
ایرانی (سال ۱۳۴۷)»، «عشق آفرین (۱۳۴۸)»،
«ساقی (سال ۱۳۴۹)»، «بزن بریم دزدی (سال ۱۳۵۳)» و
«آینه زمان (سال ۱۳۴۹) » ایفای نقش کرد.
۱ نظر:
با سلام و عرض تبریک بمناسبت سالروز تولدعارف عزیز،
من یکی از مریدان، دوستداران و طرفداران دیرینه عارف عزیز و گرامی هستم. همیشه و در هر کجا به ترانه های قدیمی او که هیچگاه از من جدا نخواهند شد و بخشی از زندگی ام میباشند گوش فرا میدهم و از شنیدنشان واقعا لذت میبرم، از دوران خرد سالی تا کنون که ۴۸ ساله هستم با او بوده ام و آهنگهای زیبایش را وقت و بی وقت زیر لب زمزمه میکنم و اکثر آنها را از بر هستم، یکی از آرزوهایم دیدن او و صحبت با این هنرمند ارزشمند و اسطوره موسیقی ایران از نزدیک است.
من هم اکنون ساکن آمریکا هستم ولی مجموعه ای از ترانه های قدیمی او را همچون: گلوبند فیروزه، با نام تو، رشته گوهر، رقص در مهتاب، چهره ناز، شبهای سرد زمستان، عشق من خدای من، شبهای تاریک، بی تو فردایی ندارم، ماندم تنها، قصه نارنج طلا و و و که خیلی از عزیزان شاید آنها را حتی نشنیده باشند با خود به همراه دارم. من این آهنگها را از روی صفحات گرامافون قدیمی برادرم، روی CD ضبط نموده ام و همیشه از او به خاطر تهیه آنها متشکرم. این ترانه ها به منزله گنجینه ای نفیس میباشند که به نظر من هرگز نمیتوان بر آنها قیمتی گذاشت، بخصوص ترانه هایی که با همت و همکاری پرویزوکیلی، پرویزمقصدی و واروژان خلق شده اند و با صدای ماندگار عارف جاودانه گردیدند. از دست اندر کاران محترم مجله قدیمی ها صمیمانه سپاسگزارم که از این استاد گرانقدر در خجسته زادروزش یاد نمودند تا مشتاقانش از او و بخشی از تاریخچه زندگی اش با خبر باشند.
از آقای عارف کیا گرامی هم خواهشمندم چنانچه این مطلب را از نظر میگذرانند برای این هوادار قدیمی خود سطوری به عنوان یادبود نوشته و نیز یکی از عکسهای قدیمی خود را برای من امضاء نموده و به آدرس ایمیل من که در اختیار مجله قدیمی ها و احتمالا ثبت در همین صفحه میباشد، ارسال نمایند. قبلا نیز این درخواست را از طریق فایل ایشان در فیس بوک مطرح نمودم که متاسفانه به آن توجهی نشده است. اگر به دوبی سفری داشته باشم حتما به دیدار ایشان خواهم رفت. همچنین از ایشان برای تهیه ترانه های دهه ۴۰ و ۵۰ و عرضه آن به بازار که موجب نهایت خشنودی امثال من خواهد شد، سپاسگزاری نموده و خواهش میکنم ما را در جریان چگونگی تهیه آن قرار دهند.
عارف جان از خدای مهربان سلامتی و طول عمر شما را خواستارم و امیدوارم همچون صدای گرم و زیبا و ترانه های جاودانه ات، تا ابد پاینده باشی.
با احترام،
علی تبریزی - ایالات متحده آمریکا
ارسال یک نظر