۱۳۹۴ مرداد ۱۱, یکشنبه

منوچهر والی زاده: در مقابل پرویز بهرام عزیز چه بگویم؟

منوچهر والی زاده گوینده پیشکسوت دوبله در مراسم بزرگداشت پرویز بهرام هم حضور داشت و یکی دیگر از سخنرانان این بزرگداشت بود.

وی در سخنانی کوتاه ابتدا در حضور پرویز بهرام تعظیم کرد و سپس گفت: در مقابل بزرگان، شما مردم خوب و شما انسان های با معرفت و دوست داشتنی، در مقابل پرویز بهرام، ناصرملک مطیعی و منوچهر اسماعیلی عزیز چه بگویم؟ من خیلی کوچکتر از این هستم که اکنون بخواهم در حضور بزرگان سخن بگویم ولی خدا را شاکرم که یک مساله به حقیقت پیوست و آن هم این بود که همیشه آرزو می کردیم تا زمانی که زنده هستیم از بزرگان تجلیل کنیم. آقای ملک مطیعی مهربان و پرویز بهرام عزیز ما سال ها است که از رو خوانده ایم، بلد نیستیم خوب حرف بزنیم معذرت می خواهم. جا دارد همین جا از هیات مدیره واحد دوبلاژ به خاطر برگزاری این مجلس تشکر کنم.


منوچهر والی

وی در ادامه بیان کرد: می خواهم فقط دو خاطره از آقای بهرام و ملک مطیعی تعریف کنم. من هم سن و سالم کم نیست و اکنون 75 سال سن دارم . تمام بچه هایی که به سینما آمدند، سینما دوست داشتند و به عشق ناصر ملک مطیعی عزیز آمدند و همه آنهایی هم که به دوبله آمدند به عشق پرویز بهرام و منوچهر اسماعیلی آمدند. من در لاله زار به دنیا آمدم 15 سالم بود که مدام از مدرسه فرار می کردم و به تئاتر و سینما می رفتم. به یاد دارم یک شب در لاله زار در کنار یک قنادی قدیمی به نام مو نلی که یک نانوانی هم در کنار آن قرار داشت برای خرید نان رفته بودم که ناگهان یک صدای آشنا شنیدم و همان جا ایستادم دیدم صدای اتللو است و این صدای پرویز بهرام بود، همین مساله باعث شد که من به گویندگی علاقه پیدا کنم و اکنون به جایی رسیدم که 75 سال سن دارم و هنوز هم عاشق دوبله هستم. شاید گوش هایتان صدای من را هنوز جوان می شنود اما جوان نیستم.
منوچهر والی زاده در ادامه صحبت هایش یک خاطره هم از ناصر ملک مطیعی تعریف کرد و ادامه داد: به یاد دارم آن زمان که بچه مدرسه ای بودم هرروز از سر لاله زار ناصرملک مطیعی با یک پالتوی خردلی رنگ و عینک مشکی رد می شد و می دانستم که هر روز وارد لاله زار می شود و برای دیدن تئاتر و خوردن قهوه به لاله زار می آید آن زمان که از کنارم رد می شد همیشه پیش خودم می گفتم چه اُبهتی دارد این مرد! هر روز از سر چهار راه استانبول تا لاله زار کارم این بود که به آنجا بروم و ناصر ملک مطیعی را ببینم. حالا آیا نباید عاشق این دو مرد بود؟ امیدوارم همیشه سلامت باشند و با ایران زندگی کنند. بنازم به این مردانگی ملک مطیعی.
این دوبلور پیشکسوت در پایان اظهار کرد: همه ما ایرانی هستیم و پایمان را از مملکتمان را بیرون نمی گذاریم و ایران و مملکتمان را دوست داریم. اکنون جای علی نصیریان و محمدعلی کشاورز عزیز که از بزرگان تئاتر ما هستند در این مراسم خالی است. برای همه عزیزان آرزوی سلامتی دارم.

هیچ نظری موجود نیست: