عکاسی در ایران نخستین بار در دوره ی ناصرالدین
شاه شکوفا شد و مورد توجه قرار گرفت. یک عکاس، اطلاعات خود را در این زمینه در کتابی
با عنوان «اخبار عکاسی در عهد ناصری» منتشر کرده است.
نازنین زنگی آبادی در گفت و گو با ایسنا، درباره
ی انتشار این کتاب گفت: من فوق لیسانس عکاسی
دارم و وقتی برای پایان نامه ام دنبال سوژه می گشتم، در مشورت با محمد ستاری، موضوع
عکاسی در دوره ی ناصرالدین شاه را برای پایان نامه ام انتخاب کردم.
او ادامه داد: جرقه ی اولیه این کار از طرف آقای
محمدرضا طهماسب پور، از اساتید عکاسی زده شد و او اطلاعاتی را که به دست آورده بود،
در اختیار من گذاشت. برای یادداشت برداری درباره ی این موضوع به کتابخانه ی ملی رفتم
و روزنامه های دوره ی ناصری را برای یافتن خبرهای عکاسی در آن زمان، یک به یک بررسی
و هر خبری را که درباره ی عکاسی بود، یادداشت کردم. در این میان، به اصطلاحاتی برمی
خوردم که با آن ها آشنا نبودم و مجبور می شدم از اساتیدم کمک بگیرم. یک سال زمان برد
تا یادداشت برداری ها تمام شود.
زنگی آبادی همچنین اظهار کرد: سال 1390 از پایان
نامه ام دفاع کردم و تصمیم گرفتم این اطلاعات را به صورت کتاب تدوین کنم. این کتاب
بیشتر وجهه ی پژوهشی دارد و تلاش شده، اخبار عکاسی در دوره ی ناصرالدین شاه چه در داخل
و چه در خارج از کشور و همچنین عکاسان ایرانی و عکاسان خارجی که برای عکاسی به ایران
می آمدند، در این کتاب بررسی شود.
او گفت: این کتاب می تواند منبع و مرجع برای کسانی
باشد که می خواهند اطلاعاتی از آن دوره به دست آورند. استخراج اطلاعات یک دوره ی خاص،
از سخت ترین بخش های کارهای پژوهشی است. من بارها مجبور می شدم به خاطر یک عکس، یک
هفته به کتابخانه ی ملی رفت وآمد کنم.
وی افزود: برای این پژوهش از روزنامه هایی مانند
«وقایع اتفاقیه»، «مریخ»، «دانش» و «شرف» استفاده کردم. این کتاب در 168 صفحه با
71 عکس توسط انتشارات «پیکره» منتشر شده است.
ناصرالدین شاه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر