نوشته ناصر ملک مطیعی برای بهروز وثوقی: برای برادرم قیصر

قدیمی ها - شهرام ناصری: دریغ و صد افسوس که چه نازنین هایی را در غربت رها کرده ایم و یادمان رفته که این پرندگان خوش آواز و نادر، در سرزمین مقدس ایران زاده شده اند و نشو و نما کرده اند.

بهروز سیمرغ بلورینی است که در آسمان سرزمین های دور در پرواز است و میلیون ها ایرانی در اینجا به انتظار و حسرت دیدار او. صد شکر که سینمای امروز ما هم استعدادهای فوق العاده ای دارد و تعالی و گسترش سینما مدیون فعالیت و کوشش آنهاست.

بهروز وثوقی و ناصر ملک مطیعی

اما فراموش نکنیم که برای بهروز شدن زمان لازم است و این زمان که توام با رنج ها و تلاش ها بوده، مایه افتخار و سربلندی است. چون از خانواده دورش هستم، بهروز را با عبدالله موحد بزرگمرد کشتی ایران در ترازوی انصاف گذاشته ام، هر دو در سایه تلاش و کوشش و ناکامی ها و رنج ها و همت و اراده استوار بر قله رفیع شهرت و موفقیت و محبوبیت رسیده اند و بحق مایه افتخارند. چه نارواست که هر دو در غربتند و بدا به حال ما که این بچه های عزیزتر از جان و دوست داشتنی ایران را رها کرده ایم. زندگی و سرنوشت چه بی رحمی هایی دارد و ما چه غافلیم و فراموش کار.

خداوندا دوستی ها و محبت ها و آشتی ها را از تو می خواهیم و به امید تو هستیم.

برادرت فرمان

ناصر ملک مطیعی، شهرام ناصری و بهروز وثوقی