برای تاج اصفهانی که مانند کسی آواز نمی خواند

13 آذرماه، سی و دومین سالگرد درگذشت جلال الدین تاج اصفهانی است که مهم ترین ویژگی آوازی اش استفاده از تحریر های ابداعی است.

به گزارش ایسنا، تاج اصفهانی در سال ۱۲۸۲در اصفهان متولد شد. پدرش شیخ اسماعیل معروف به تاج الواعظین بود که تا حدی با دستگاه های موسیقی ایران آشنایی داشت. تاج در 10 سالگی نزد پدر و استادانی چون سید عبدالرحیم اصفهانی، نایب اسدالله، میرزا حسین ساعت ساز (خضوعی)، میرزا حسین عندلیب، حبیب شاطرحاجی به دانش اندوزی پرداخت. وی به اشعار سعدی علاقه زیادی داشت و گزیده هایی از اشعار سعدی و دیگر شاعران را حفظ بود و در هنگام اجرای آواز به مناسبت زمان و محیط از آن اشعار استفاده می کرد.

او از همان سال ۱۳۱۹ همکاری با رادیو را آغاز کرد و از ۱۳۲۸ به همکاری با رادیو اصفهان پرداخت. تاج ضمن خوانندگی، سرپرست نوازنندگان رادیو اصفهان شد. وی در رادیو اصفهان به اجرای برنامه هایی با تار اکبرخان نوروزی و برنامه آموزش گوشه های دستگاه های موسیقی ایرانی پرداخت. تاج اصفهانی به رشت، تهران و اصفهان سفر کرد و در اصفهان هم ساکن شد.از ماندگارترین آثارش می توان به «آتش دل» اشاره کرد.

از جمله شاگردان او محمدرضا شجریان، علی اصغر شاهزیدی، سید رضا طباطبایی کربکندی، علیرضا افتخاری، مرتضی شریف، ناصر یزد خواستی و... را می توان نام برد. تاج اصفهانی در ۱۳ آذر ماه ۱۳۶۰ بدرود حیات گفت و آرامگاه او در تخت فولاد است.