به مناسبت سالروز درگذشت حسین استوار: نوازنده ای که پیانو را با عشق می نواخت

امروز هشتم شهریور سالروز درگذشت حسین استوار است، نوازنده ای که از پیانو نوازان برجسته بود و پیانو را با عشق می نواخت.

به گزارش هنرآنلاین، مرحوم حسین استوار یکى از نوازندگان بزرگ و خوب پیانو بود. ولى هیچگاه این ساز اشرافى و فرنگى روح حساس و لطیف او را، راضى نکرد و خود بیشتر به تار و نواختن آن علاقه پیدا کرد، به این سبب به کلاس درویش خان رفت و به فراگیرى و تکمیل ساز تار کرد.

حسین استوار که خانمش دختر سالار معزز رئیس موزیک نظام بود و خانوده‏اش که همگى اهل ذوق و موسیقى بودند، از محیطى مساعد و خوب جهت فراگیرى علم موسیقى بهره‏مند بود و همین امر موجب پیشرفت او و ساختن آثارى جالب در موسیقى گردید.

حسین استوار، بعد از شادروان درویش خان با زنده یاد على اکبرخان شهنازى دوستى نزدیکى داشت و در کنسرت‏هاى متعددى که به نفع انجمن‏ها و موسسات خیریه برپا مى‏گردید با آن استاد سرفراز همراهى داشت. وى اپرت هایى نوشت که با شرکت هنرمندانى نظیر فکرى و ظلى به روى صحنه آمد.

پدر حسین استوار، با نواختن تار و سه‏تار آشنایى کامل داشت که مدتى حسین زیر نظر پدر به فراگیرى این سازهاى ملى پرداخت و پس از چندى، سال‏ها نزد مرحوم مفخم به فراگیرى نواختن پیانو پرداخت، از شادروان حسین استوار، فرزند هنرمندى به یادگار ماند، به نام هوشنگ استوار. حسین استوار یکى دیگر از پیانو نوازان برجسته بود که ابتدا در کلاس درویش خان به فراگیرى موسیقى پرداخت و سپس نزد مفخم رفت و نیز رحمت اللَّه مهتدى یکى دیگر از پیانیست هاى بزرگ کشور بود و این نوازنده پیانو را با عشق می نواخت.