رادیو کوچه -
آذر ماهان: غلامرضا مرشد ورزنده معروف به رضا ورزنده -متولد ۱۳۰۵ کاشان تا ۱۳۵۵- موسیقی
دان و نوازنده سنتور بود.
او شاگرد پدرش
بود و پس از مهاجرت به تهران در دهه ۱۳۳۰ و ورود به رادیو با نوازندگانی مانند رضا
محجوبی و ابوالحسن صبا، سبک سنتور نوازی خود را اعتلا بخشید.
ورزنده با سبک
و شیوه ای کاملا شخصی سنتور می نواخت و در هنر بداهه نوازی سنتور توانا بود. توجه به
جملات آوازی، ریزهای پر، تحرک بسیار در اجرای جمله ها، سونوریته شفاف اما ویژه و خاص
از ویژگی های ساز او به شمار می رفت. سنتور او نیز منحصر به فرد بود و اندازه ای متفاوت
نسبت به سازهای مرسوم داشت.
هنگام نواختن
معمولن، حوله ای روی سیم ها انداخته، آن گاه روی ساز می نواخت. شخصی بودن و درونی بودن
سبک ورزنده و عدم تدریس شیوه او، سبب شد که شیوه سنتورنوازی ورزنده چندان گسترش نیابد.
او سرانجام ۳ بهمن ۱۳۵۵ در حال نواختن سنتور درگذشت. محمدرضا شجریان که خود با سنتور
آشنایی دارد، پس از مرگ ورزنده گفت: وقتی در سال ۱۳۵۵ ورزنده درگذشت، همان روز به یاد
او قدری سنتور نواختم و بعد از آن دیگر هیچ گاه دست به این ساز نزدم. ورزنده در زدن
سنتور بی همتا بود و نام پدرش، مرشد موندی، مرشد زورخانه های کاشان بوده است.
۱ نظر:
روانش شاد و یادش گرامی
ارسال یک نظر