یک شاعر و
ترانه سرا در واکنش به برخی اتهام ها از سوی برخی رسانه های تند رو به استاد آواز ایران،
از همه مردم ایران خواست که به کمپین حمایت از استاد موسیقی ایران بپیوندند.
به گزارش ایلنا؛ یغما گلرویی که به تازگی برخی کتاب های ترانه اش مجوز انتشار در ایران را گرفت
و چندی پیش نیز نمایشگاه عکس هایش را در تهران برگزار کرد، از مردم ایران خواست به
حمایت همگانی از محمدرضا شجریان بپردازند و با خرید آثار این استاد موسیقی ایران و
گرفتن عکس و انتشار آن، در این مسیر همسو باشند.
متن یادداشت
یغما گلرویی را درادامه می خوانید:
اینکه آبروی
موسیقیِ ملیِ مملکتی باشی و عمری برای پیشرفت و جهانی شدنش بکوشی و دهه ها به شکلی
بی امان و به شکل های مختلف از طرف رسانه های همان مملکت مورد توهین قرار بگیری، از
اتفاقات عجیب و دردناکی ست که فقط مختصِ سرزمینِ ماست. وقتی رسانه یی که عنوان «ملی»
را هم یدک می کشد و قرار است ویترین تبلیغ هنرِ هنرمندان این سرزمین باشد، ابتدا بی
محابا از آثار یک هنرمند – بدون آوردن نام او و شناسنامه ی آن آثار - به عنوان وُله
ی میان برنامه روی تصاویر راز بقا و گل و بلبل
استفاده کند و به اعتراض مکرر صاحبِ آثار توجه نکند و سال ها بعد با اظهارنظر سیاسی
همان هنرمند به یک باره پخش آثارش را قطع و به لقبِ «دشمن مردم» و اباطیل دیگر خطابش
کنند هم گمان کنم تنها در سرزمینِ ما باب باشد.
محمدرضا شجریان
صدای سرزمین ماست حتا اگر رسانه های تندرو با تمام توان تلاش کنند به تمثال درخشانش
خط بیندازند. هنر جایی وَرای این بازی های سیاسی روزمره در جریان است و با هیچ بخش
نامه و دروغی نمی شود مخدوشش کرد اما گاهی این سنگ پرانی ها تمام اصول انسانی و اخلاقی
و عرفی جامعه ای که قرار است رسانه ها در حفظش بکوشند را زیر سوال می برد. نمونه اش
خبر کسالت «خسروی آواز ایران» که این روزها دست آویز روزی نامه ها و سایت های تندرو
قرار گرفته که این خبر را بهانه ی فحاشی های خود کرده اند.
از دولتِ دست
بسته در امور فرهنگی هم نه انتظاری هست و نه توقعی اما به شخصه پیشنهاد می کنم مردمی
که در تمام این سال ها با آثار درخشان استاد شجریان زندگی کرده اند و بخشی از حافظه
ی شنیداری خود را با این آثار و صدای ایشان به دست آورده اند، در پاسخ به تمام این
توهین ها، با خرید یکی از آلبوم های استاد – حتا اگر آن را دارند، به قصد هدیه دادن
– از هنرمندی که توهین شدن به مردم را برنتابید و به آن واکنش نشان داد و در سال های
گذشته تمام سختی های این واکنش را به جان خرید، حمایت کنند. این کمترین کاری ست که
یک مخاطب و هوادار و علاقمند می تواند برای استادِ آوازی که امکان برگزاری کنسرت و
هم نفسی با مخاطبین در سرزمین خودش از او دریغ شده؛ انجام بدهد.
به شخصه در
این حرکتِ قدرشناسانه پیش قدم شده و از تمام اهالی هنر دعوت می کنم با گرفتن عکسی به
همراه یکی از آثار استاد، مخاطبین شان را به این حرکت هنردوستانه دعوت کنند. باشد که
با این کار به آبروی موسیقی ایران یادآوری کنیم که در راهِ دشوارِ «شجریان بودن» و
«شجریان ماندن» تنها نیست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر