اظهارات شمس لنگرودی درباره حواشی یک فیلم

شمس لنگرودی، وضعیت مبهم اکران فیلم «احتمال باران اسیدی» را غم انگیز دانست و تاکید کرد که مردم باید این فیلم را ببینند.

این شاعر که این روزها با بازی در فیلم «پنج تا پنج» اولین ساخته تارا اوتادی روی پرده سینماهاست، هم از بازی اش در این فیلم و همکاری با کارگردان های جوان گفت و هم از وضعیت مبهم اکران فیلم «احتمال باران اسیدی» ابراز تاسف کرد.

این هنرمند که حالا دیگر فقط به عنوان شاعر مطرح نیست بلکه در چند فیلم بلند سینمایی هم بازی دارد در گفتگو با ایسنا درباره چگونگی حضورش در فیلم «پنج تا پنج» و جذابیت فیلمنامه پیشنهادی گفت: پیش از موضوع جذابیت فیلم نامه «پنج تا پنج»، پیشنهاد آقای کیانیان بود که برایم مهم بود؛ ایشان به من پیشنهاد بازی در این فیلم را دادند و وقتی که دیدم خودشان هم در این فیلم بازی می کنند و مشاور هنری فیلم هم هستند، من پذیرفتم.

او ادامه داد: در درجه اول حضور آقای کیانیان و اقتباس فیلمنامه از نمایشنامه مشهور«پنچری» نوشته دورنمات سرذوقم آوردند که بازی در این فیلم را بپذیرم، خب بعد که وارد کار شدیم، دیدم تقریبا همه عوامل فیلم بسیار دوست داشتنی هستند و بخوبی می شود، کار را پیش برد.

لنگرودی از دورنمات به عنوان نکته سنج بزرگی یاد کرد و افزود: دورنمات فیلسوف بدبینی است که از دایرۀ جذابیت هولناکش هیچ راه رهائی نیست. او دقیقا بر مصائب پر رنجی انگشت می گذارد که دوست نداری بشنوی. او بی رحمانه تو را معذب می کند. ما برای زندگی نیاز به توجیهات دروغ داریم، او همه را برملا می کند.

او در پاسخ به این پرسش که چون این فیلم در لوکیشنی ثابت می گذرد و تقریبا هیچ زنی در آن بازی ندارد، نگران نبودید این وضعیت، مخاطب را خسته و دلزده کند؟ توضیح داد: چرا نگران بودم. بویژه که پنچری دورنمات نیوشنامه یا به قول معروف نمایش نامۀ رادیویی است، ولی تلاش برای اینکه این فیلم کار قابل قبولی بشود، ستودنی بود.

شاعر مجموعه «باغبان جهنم» که تصمیم دارد بازیگری را در سینما ادامه دهد، درباره همکاری اش با کارگردان های جوان سینما مانند تارا اوتادی یا بهتاش صناعی ها گفت: برای اینکه جوان سر پر شوری برای تغییر دارد. اوست که فکر می کند چرخ برهم زنم ار غیر مرادم گردد، بعد سن که بالا می رود می گوید رضا به داده بده وز جبین گره بگشا. اوست که فکر می کند جهان را عوض خواهد کرد. بعد که دو دستی می چسبد چیزی تغییر نکند؛ می نشیند و به گذشته افتخار می کند.

وی در ادامه این گفت و گو درباره سرنوشت نامعلوم اکران فیلم دیگرش «احتمال باران اسیدی» که سال گذشته در سی و سومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد، توضیح داد: ارزش فیلم «احتمال باران اسیدی»، از جمله در لغزندگی معنائی یا به اعتباری در ایهام هایش است. دو چیز در هنر بد است: ابهام و صراحت. و هر دو از ناتوانی است. علم است که می باید هر چه بیشتر روشن و صریح باشد، چون قصدش روشن کردن مطلبی است که مولفش گمان می کند برای خودش روشن شده و حالا می خواهد برای دیگران هم روشن کند. اما هنر بعد از این مرحله است. یعنی مرحله ای که بعد از غور بسیار در مطلبی هنرمند حس می کند در اندرون من خسته دل ندانم چیست و سعی می کند که آن را به بهترین وجه بیان کند.

شمس لنگردوی در پایان سخنانش خاطرنشان کرد: «هنرمند نمی خواهد چیزی را برای کسی روشن کند چون برای خودش هم روشن نیست؛ پس کسی که به یک وجه اثر هنری می پردازد، باید یقین کند که این تنها برداشت او از آن اثر است و الزاما قابل تعمیم نیست. به نظرم اگر هم مشکلی برای «احتمال باران اسیدی» پیش آمده باشد، از این نوع است و دلیل ندارد که قابل حل نباشد. البته غم انگیز است فیلمی که آنقدر در جشنواره از آن ستایش شده است، اینطور دچار مسائل حاشیه  می شود. این فیلم را مردم باید ببینند.