۱۳۹۳ بهمن ۴, شنبه

«ذوالفنون» مجوز نگرفت / آثار او خاک می خورند

حدود سه سال از درگذشت زنده یاد جلال ذوالفنون می گذرد، اما هنوز آثار منتشرنشده زیادی از این هنرمند در حال خاک خوردن هستند.

مدیر برنامه های زنده یاد جلال ذوالفنون در این باره به ایسنا، گفت: آثار زیادی از این هنرمند فقید باقی مانده که توسط پسرش، سهیل ذوالفنون، به من واگذار شده است و حتی بخشی از این آثار، تصویری هستند.
آرش اوستا در این باره توضیح داد: چند قطعه ی گروه نوازی برای ساز سه تار، سه ساعت و 45 دقیقه تارنوازی، 9 ساعت بداهه نوازی سه تار و هفت تصنیف از جمله این آثار هستند.
وی افزود: تصنیف ها با این که شعر مشخص دارند، اما خواننده ای آن ها را نخوانده است و ما به دنبال خواننده ای برای آثار هستیم که از نظر هنری و پیشینه ی کاری، وجاهت داشته باشد.
این هنرمند در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که چرا پس از سه سال، فکری برای انتشار این آثار نشده است، پاسخ داد: ما باید با شرکتی وارد مذاکره شویم، تا بخشی از کارها را دست بگیرد و فکری برای انتشار کارها و اجرای آن ها توسط گروه «ذوالفنون» کند.
اوستا درباره ی تشکیل بنیادی برای زنده یاد جلال ذوالفنون، گفت: امسال تقاضایی برای تشکیل بنیاد توسط سهیل ذوالفنون ارائه شد که در بسیاری از کارهای هنری پدرش همراه او بوده است؛ اما معاونت هنری وزارت ارشاد این درخواست را رد کرد و گفت که پسر استاد، تجربه ی کافی برای تأسیس این بنیاد را ندارد. این در حالی است که سهیل ذوالفنون در بسیاری از آثار پدرش، شانه به شانه در کنار او بوده است.
او اضافه کرد: حتی قرار بود گروه موسیقی «ذوالفنون» دی ماه امسال اجرایی در تالار وحدت داشته باشد که به دلیل صدور دیرهنگام مجوز، این کنسرت هم لغو شد.
زنده یاد جلال ذوالفنون در سال ۱۳۱۶ در آباده متولد شد. در کودکی به همراه خانواده اش به تهران آمد و فراگیری موسیقی را در 10 سالگی در خانواده ای اهل موسیقی شروع کرد. او برای ادامه ی تحصیل به هنرستان ملی موسیقی رفت و در آنجا با سازهایی مانند تار و ویلن آشنا شد. در هنرستان از رهنمودهای موسی معروفی در زمینه ی تکنیک های سه تار برخوردار شد.
همزمان با تأسیس رشته ی موسیقی در دانشکده ی هنرهای زیبا، به آنجا راه یافت. آشنایی با شخصیت های موسیقی ملی ایران از جمله نورعلی خان برومند و داریوش صفوت، شناخت تازه ای از موسیقی اصیل ایران و امکانات وسیع سه تار برای وی به ارمغان آورد و از سال ۱۳۴۶ فعالیت خود را روی سه تار متمرکز کرد.
ذوالفنون سال های متمادی در زمینه ی تحقیق گام برداشت و کوشید جوانان را با این قلمرو آشنا کند. مهم ترین کار او پس از تحقیق، تدریس بود. جلال ذوالفنون آثار نوشتاری و صوتی فراوانی در زمینه ی موسیقی ایرانی از خود باقی گذاشته که از بین آن ها می توان آلبوم های «گل صدبرگ» و «آتش در نیستان» با صدای شهرام ناظری را نام برد. از دیگر آثار او نیز می توان به «مستانه»، «سرمستان» و «شب عاشقان» با صدای علیرضا افتخاری اشاره کرد.
سرانجام این هنرمند در ۲۸ اسفندماه سال ۱۳۹۰ براثر خونریزی داخلی پس از جراحی قلب باز، در بیمارستان «البرز» کرج درگذشت و در قبرستان امامزاده طاهر کرج دفن شد.

هیچ نظری موجود نیست: