فیلم تحسین شده «نیاز» خاطرات داودنژاد را از روزگار
جوانی حسین ملکی فیلمبردار سینما را مرور کرد.
حسین ملکی فیلمبردار قدیمی سینما در شانزدهمین
جشن خانه سینما تجلیل می شود. علیرضا داوودنژاد که در فیلم «نیاز» با این فیلمبردار
همکاری کرده، سابقه دوستی و رفاقتی دیرینه با ملکی دارد. داوودنژاد در این گفت و گوی
کوتاه مثل همیشه شیرین و با ذهنی آماده از روزگار سپری شده فیلمبرداری سخن گفت که زمانی
با عکس هایش شهره بوده است.
علیرضا داودنژاد به سوره سینما گفت: من حسین ملکی
را از سال ۵۰ می شناسم و با او در استودیو «عصر طلایی» آشنا شدم. او آن زمان عکاس بسیار
خوبی بود و هر چه می گذشت تهیه کننده ها برای کارهایش سر و دست می شکستند. برای عکس
گرفتن سلیقه خاص خود را داشت و در واقع برای این کار میزانسن و نورپردازی می کرد. عکس
هایی که ملکی می گرفت که تهیه کننده ها پیش از شروع فیلمبرداری عکس ها را به سینماهای
شهرستان می دادند و برای فیلم سرمایه جذب می کردند.
وی در ادامه افزود: شاید حسین ملکی از اولین شنونده
های داستان هایی بود که من قصد داشتم برای کار در سینما بنویسم و بسیار در بازی نقش
ها و ایجاد میزانسن ها به من کمک می کرد. به این ترتیب بود که دوستی ما بتدریج عمیق
شد، ضمن اینکه او از لحاظ اخلاقی بسیار مهربان و شیرین است و معاشرت با او همراه می
شد با نشاط، خنده و قهقهه هایی که از ته دل بر می آمد.
داودنژاد ادامه داد: ملکی در مقابل هنرپیشه های
تراز اول آن زمان مانند محمدعلی فردین، ناصر ملک مطیعی و ایرج قادری و بسیاری دیگر
آینه ای می شد و رفتارهای آنها را با طنز انتقادی برایشان نمایش می داد. در نتیجه گروه
و خود هنرپیشه ها شاد می شدند و به شدت می خندیدند و به همین دلیل بود که به او لقب
حسین آرتیست داده بودند.
وی افزود: من فیلم هایی را پیش از انقلاب با او
کار کردم و پس از انقلاب هم بعد از چند سال دوری وقتی می خواستم با فیلم «نیاز» به
سینما بازگردم، با ملکی تماس گرفتم و از او خواستم عکاسی فیلم من را برعهده بگیرد،
اما او از من خواست به جای عکاسی، فیلمبرداری کار را انجام بدهد و چون پیش از آن فیلمبرداری
نکرده بود، کمی مقاومت کردم. اما او با همان لحن مهربان و صمیمی و شیرین همیشگی از
من خواست که به او اعتماد کنم. من هم پذیرفتم و او در «نیاز» به خوبی کار فیلمبرداری
را انجام داد و به مرور تبدیل شد به یکی از فیلمبردارهای خوش دست و حرفه ای با فیلم
های ماندگاری که در تاریخ سینمای کشور ثبت شده است.
وی با اشاره به توانایی ها و موفقیت های ملکی تاکید
کرد: از بابت تمام افتخارات و موفقیت های او خوشحالم، هر چند که به اعتقاد من او در
حد توانایی، استعداد و استحقاق خود، بیش از اینها می توانست کارهای ماندگاری را برای
سینما انجام دهد و اکنون هم توانایی این کار را دارد. عزلت و کم کاری حسین ملکی در
واقع نمادی از بی سر و سامانی نیروهایی است که عمر خود را بدون هیچ آینده مطمئنی برای
زندگی و کار و خانواده خود در سینمای ایران هزینه کرده اند. این بسیار حزن آور و غم
انگیز است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر