دومین برنامه
از سلسله نشست های گروه سینمایی «هنر و تجربه» که به نمایش دو فیلم «عمو سیبیلو» و
«سفر» از ساخته های بهرام بیضایی اختصاص داشت، با حضور جمعی از اهالی سینما برگزار
شد.
به گزارش مهر،
دومین برنامه از سلسله نشست های گروه سینمایی «هنر و تجربه» در مجتمع سینمایی کوروش
برگزار شد.
سه نسل از دستیاران
بیضایی از همکاری با او گفتند
در این بین حضور
سه نسل از دستیاران این کارگردان واروژ کریم مسیحی، حمیدرضا صلاحمند و تینا پاروان
و همچنین حمید امجد به عنوان هنرمندی که آثار بیضایی را به خوبی می شناسد و در فیلم
«مسافران» این کارگردان نیز بازی کرده است حائز اهمیت بود چراکه همه این افراد در عصری
که به نام بیضایی در سینمای ایران رقم خورده بود گرد هم آمدند تا یادآور فیلم های خوبی
باشند که این کارگردان در تاریخ سینما به یادگار گذاشته است.
در ابتدای این
مراسم که اجرای آن را کیوان کثیریان به عهده داشت، سیروس حسن پور که در نوجوانی در
دو فیلم «عمو سیبیلو» و «سفر» به عنوان بازیگر حضور داشته است از خاطره بازی در این
دو فیلم و همراهی با بهرام بیضایی گفت: آشنایی و البته همراهی من با بهرام بیضایی از
فیلم کوتاه «عمو سیبیلو» آغاز شد. من هشت ساله بودم و بازی فوتبال را بسیار دوست داشتم
و در آن زمان همراه با دوستان و بچه محل ها در زمین های خاکی بازی می کردیم.
وی در ادامه افزود:
یادم هست که بهرام بیضایی همراه با ایرج رامین فر با یک ژیان آبی رنگ به زمین خاکی
فوتبال ما آمدند و من شنیدم که می خواهند بازیگر برای فیلم انتخاب کنند که من بعد از
مشکلات فراوانی که برای راضی کردن برادرم داشتم در نهایت برای فیلم«عمو سیبیلو» انتخاب
شدم و پس از آن واروژ کریم مسیحی هر روز می آمد و دیالوگ ها را با ما تمرین می کرد.
طنزهای چخوفی
در آثار بیضایی وجود دارد
این کارگردان
در ادامه به بازی در فیلم «سفر» اشاره کرد و گفت: بعد از «عمو سیبیلو» در دو فیلم
«سفر» و «چریکه تارا» نیز بازی کردم و تا این لحظه همچنان کودک دورن من منتظر است تا
بیضایی به ایران آید و زنگ بزند و بگوید: میای تو فیلمم بازی کنی.
احمد طالبی نژاد
منتقد سینما از دیگر سخنران های حاضر در جمع بود. این منتقد در آغاز با اشاره به این
مطلب که فیلم «عمو سیبیلو» را بیش از 50 دفعه دیده است گفت: من فیلم «عمو سیبیلو» را
بیش از 50 دفعه دیده ام و البته فیلم «سفر» را به مراتب کمتر تماشا کرده ام.
وی در ادامه افزود:
در کلاس های درس هرزمان که درباره بیضایی صحبت می کنیم این دو فیلم را به عنوان دو
اثر متفاوت در لحن و شیوه بیان به هنرجویان نشان می دهم.در واقع لحن طنز آمیز در فیلم
«عمو سیبیلو» و لحن پر اشاره و استعاره در فیلم «سفر» مورد بررسی قرار می گیرد.
این منتقد در
ادامه صحبت های خود با اشاره به ویژگی طنز آمیز بودن فیلم «عمو سیبیلو» گفت: طنز آمیز
بودن فیلم «عمو سیبیلو» تحت تاثیر تفکر فلسفی بیضایی قراردارد و اصولا از طنزهای چخوفی
تا طنزهای منحصر به فرد بیضایی در آثار این فیلمساز وجود دارد.
امیدوارم این
بار سفر کرده به ایران برگردد
طالبی نژاد موسیقی
فیلم «عمو سیبیلو» را موثر در وجوه طنزآمیز بودن این فیلم کوتاه دانست و گفت: نگاه
منحصر به فرد بیضایی در فیلم های اولی که ساخته بسیار دیدنی است اما آنچه باعث شد تا
این نگاه در فیلم «عمو سیبیلو» به درستی از آب در آید موسیقی متن این فیلم بود و اسنفدیار
منفرد زاده به خوبی جان مایه طنز این فیلم را در موسیقی به گوش می رساند. من به شخصه
موسیقی این فیلم سینمایی را بسیار دوست می دارم و سر شوق می آیم.
وی در پایان صحبت
های خود افزود: امیدوارم این بار سفر کرده بار دیگر به ایران برگردد و جای خالی خود
در سینما را پر کند. به نظر من هیچ کس نمی تواند نقش فرهنگ ساز بیضایی را نادیده بگیرد.
پس از پایان صحبت
های طالبی نژاد، نامه مجید مظفری به بهرام بیضایی که از بازیگران آثار این فیلمساز
بوده است توسط دختر این بازیگر خوانده شد.
در بخش هایی از
این نامه چنین آمده بود: شما هم می دانید که بهرام بیضایی مرد بزرگی است. او آیینه
تمام نمای یک هنرمند متعهد و اصیل ایرانی است.او بزرگ است وبزرگی خود ا فریاد نمی زند.
او ایرانی است و به ایرانی بودن خود می بالد و حتی امروز در غرب از فرهنگ ایران می
گوید. بیضایی مرد بزرگی است و امیدوارم که زنده باشد و پویا زیر هر آسمانی که هست.
کریم مسیحی: به
40 سال پیش برگشتم
در ادامه این
مراسم تینا پاکروان به عنوان نسل سوم از دستیاران بیضایی در حوزه کارگردانی به روی
صحنه آمد و در سخنانی کوتاه گفت: همکاری با بیضایی را از فیلم «سگ کسی» آغاز کردم.
پیش از این من سینما خوانده بودم و فعالیت هایی را نیز داشتم اما به معنای واقعی باید
بگویم که همه این دوره دیدن ها به اندازه دستاری بیضایی برای من دستاورد نداشت.
واروژ کریم مسیحی
دستیار و همراه همیشگی بهرام بیضایی دیگر سخنران این جلسه بود که به دعوت امید روحانی
روی صحنه حاضر شد و گفت: من معمولا حرف نمی زنم و چون قرار نبود سخنی بگویم آمادگی
قبلی نداشتم. اما همین اندازه بگویم که تمام مدتی که داشتم فیلم «سفر» را می دیدم به
40 و اندی سال گذشته برگشتم و تک تک لوکیشن ها که به خاطره تبدیل شده بودند بار دیگر
برای من زنده شد.
کارگردان فیلم
خاطره انگیز «پرده آخر» با اشاره به این مطلب که لوکیشین های فیلم «سفر» بازسازی است
گفت: عمده لوکیشن های این فیلم بازسازی شده و دست کاری شده است و هیچ یک مستند نیستند.
یادم هست که برای ساخت «سفر» اندازه یک فیلم سینمایی هزینه کردیم.
این فیلمساز سینمای
ایران در پایان صحبت های خود گفت: من هم مثل همه امیدوارم که بهرام بیضایی به سینمای
ایران برگردد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر