کتاب زندگی نامه زنده یاد استاد احمد ابراهیمی
با عنوان «نجواهای پیر آواز» با گردآوری علیرضا بنائی و با مقدمه علی رضاپور امید منتشر
شد.
نام فرعی این کتاب «لوح محفوظ موسیقی، استاد احمد
ابراهیمی» است که در آن علیرضا بنایی به بررسی زندگی و آثار احمد ابراهیمی، خواننده
و مدرس آواز ایرانی، می پردازد.
کتاب مشتمل بر چهار بخش زندگی نامه دوران کودکی
و جوانی، دوران هنری، پرسش و پاسخ، و در نهایت مجموعه ای از مقالات و مصاحبه ها درمورد
پیر آواز ایران است.
این کتاب که با سی دی صوتی همراه است به همت نشر
موسیقی عارف و با بهای 15000 تومان به بازار نشر عرضه شده است.
استاد احمد ابراهیمی
احمد ابراهیمی سال 1305 در اورامانات کردستان متولد
شد. اکثر اعضای خانواده او دستی در موسیقی داشتند و همین امر سبب شد تا او هم با تشویق
خانواده به سراغ موسیقی و یادگیری این هنر برود.
ابراهیمی بیش از دوازده سال نداشت که به تهران
نقل مکان کرد. در سال 1327 با توجه به صدای خوشی که داشت با استادان بزرگ موسیقی ایران
نظیر ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، حسین تهرانی، غلامحسین بنان، ادیب خوانساری آشنا
شد و از محضر همگی این بزرگان موسیقی ایران بهره مند شد.
پس از پنج سال اولین برنامه رادیویی خود را با
محمود ذوالفنون در رادیو تهران اجرا کرد که با تشویق و استقبال مردم روبرو شد.
ابراهیمی پس از یک سال اجرای برنامه های مختلف
موسیقی در رادیو، به سال 1333 به ارکستر مرتضی خان محجوبی، استاد پیانو که با همکاری
محمد میرنقیبی اداره می شد، راه یافت و شکوفایی هنری وی از همین زمان آغاز شد. همکاری
او تا سال 1335 با این ارکستر ادامه داشت.
از سال 1342 تا اواخر سال 1354 به سمت رئیس دفتر
اداره کل فعالیت های هنری و از سال 1354 تا اواخر سال 1358 به سمت مدیر امور اداری
سازمان ملی «فولکلور» ایران منصوب و مشغول کار شد.
احمد ابراهیمی فروردین ماه 1359 پس از پشت سرگذاشتن
بیست و چهار سال مستمر کار هنری و مدیریت هنری با تقاضای خودش باز نشسته شد. بعد از
انقلاب عمده وقت ابراهیمی به آموزش ردیف های آوازی به شاگردان و علاقه مندان موسیقی
آوازی صرف شد.
او چهارم تیر ماه 1392 بدرود حیات گفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر