نکوداشت ایرج جنتی عطایی در حالی برگزار شد که
محمدعلی بهمنی، افشین یداللهی و بسیاری از ترانه سرایان در این محل با خواندن شعرهای
این شاعر بزرگ و در غربت، یادش را گرامی داشتند.
به گزارش CHN، ترانه سرایی وضعیت دشواری را تا به امروز طی کرده است. نبود متولی
و از آن دشوارتر نابسامانی در پاسخ به خواسته های ترانه سرایان از سوی مسوولان راه
دشوار ترانه سرایی را دشوارتر از آنچه هست کرده. با این حال نکوداشت ایرج جنتی عطایی
ترانه سرایی که در دهه های 40 و 50 شمسی ترانه های تاثیرگذاری را خواند در فرهنگسرای
ارسباران برگزار شد.
ایرج جنتی عطایی شاعر، ترانه سرا و نمایشنامه نویسی
است که بیش از 3 دهه است که در خارج از کشور به سر می برد. ترانه های بسیاری از خوانندگان
مطرح پاپ در دهه 4 و 50 شمسی ترانه هایی است که توسط عطایی سروده شده اند. به همین
خاطر و به بهانه تولد او، خانه ترانه شب گذشته را به ایرج جنتی عطایی اختصاص داد.
در مراسم
نکوداشت شب گذشته، ترانه سرایانی همچون افشین یداللهی و محمدعلی بهمنی و ... حضور داشتند.
اجرای زنده پیانو به همراه ترانه خوانی ترانه سرایان از بخش های مختلف برنامه شب گذشته
بود. همچنین اجرای ترانه هایی از عطایی با صدای دو نفر از خوانندگان جوان؛ امیرحسین
مساح و صادق نورانی فضای شب گذشته را با ترانه های ایرج پیوندی دوباره داد.
در مراسم نکوداشت ایرج جنتی عطایی ترانه سرایی
در 3 دهه اخیر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. محمدعلی بهمنی، در بخشی از صبحت های خود،
گفت: بعد از همه ماندگارهایی که بزرگانی همچون جنتی عطایی برای ما به یادگار گذاشته
اند،اگر کمی انصاف داشته باشیم باید از خود بپرسیم کجا ایستاده ایم؟ آیا توانستیم در
ترانه سرایی پیشرفت کنیم؟!
بهمنی افزود: خیلی خوشحالم که شرایطی برای آشناتر
شدن با ایرج و آثار او فراهم شد. با تعریفی که از ترانه وجود دارد به نظر می رسد در
این جنبه هنری عقب تر از جایی که باید باشیم هستیم.
افشین یداللهی که در مراسم روز نکوداشت ایرج، اجرای
برنامه را برعهده داشت گفت: چندی پیش از سوی خانه ترانه، نامه ای را برای مدیریت مرکز
موسیقی صداو سیما نوشتیم و نقطه نظراتی داشتیم که قرار بود در سلسله جلساتی به سرانجام
برسد که هیچگاه انجام نشد.
یداللهی در ادامه ضمن تاکید بر ایجاد تعامل بین
خانه ترانه و ترانه سرایان با مجموعه مرکز موسیقی صدا و سیما، خاطرنشان کرد: باید حرف
های هم را بشنویم تا بتوانیم ذهنیت هایمان را به هم نزدیک کنیم. در تمامی صحبت ها آقای
محمدعلی بهمنی نیز حاضر بود، اما به رغم استقبال از موضوع توسط سازمان، هیچگاه پاسخی
دریافت نکردیم.
یداللهی ادامه داد: بسیاری از خواسته های ترانه
سرایان نزدیک کردن ذهنیت ها به هم بوده است و اینکه اگر قرار است تغییراتی از سوی دو
طرف (ترانه سرایان و مسوولان) اعمال شود همگی باید در چهارچوب قانون باشد و از طرفی
سازمان هم باید با فعالیت ها و نقطه نظرات ترانه سرایانی که خارج از سازمان فعالیت
می کنند آگاهی پیدا کنند، اگر این درخواست به مرحله عمل برسد اتفاقی نیک است. با این
حال از آن تاریخ هیچگاه به پاسخی به تماس های تلفنی مان داده شد و نه پیغام های مرا
حتی با پاسخی منفی جوابگو بودند.
وی افزود: وقتی وعده ای می کنیم با استناد به آیات
و روایاتی که من از آنها سر درنمی آورم و با استناد به معرفت و هم وطن بودن و با استناد
به اینکه هردو گروه در یک حیطه کار می کنیم و درحال حاضر عده ای مسوول هستند و عده
ای هم مثل ما بی مسوولیت! موظفیم پاسخ درخواست ها را اگرچه منفی هم باشد بدهیم.
یداللهی تاکید کرد: درست این بود که جواب بدهند
و اعلام کنند که قرار منتفی است . بی پاسخ گذاشتن روالی است که سال های سال است اتفاق
افتاده است. با این حال ما ترانه سرایان همیشه فکر می کنیم امیدی هست. اگرچه بیش از
3 ماه از درخواست های ما و نامه ای که در این خصوص تنظیم کردیم گذشته است اما ای کاش
به ما پاسخ بدهند که قرار حداقل منتفی است و مرا به دلیل آنکه نمایندگی جمعی را که
درخواست جلسه ای برای تبادل نظر در خصوص وضیعت ترانه سرایی داشتند را بی پاسخ نگذارند.
اجرای قطعات «چکاوک»، «خاکستری»، «بن بست»، «مرا
به خانه ام ببر» حسن ختام مراسم نکوداشت ایرج جنتی عطایی بود که با پیانوی علیرضا شهشهانی،
خوانندگی امیرحسین مساح و صادق نورانی و ویلون آلتوی سینا کلوت انجام شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر