صفحه فیس
بوک «مرضیه جاودانه» نوشت: شاید کمتر کسی از اولین عشق داریوش رفیعی خبر داشته باشد
عشقی که نامش مرضیه بود
!
بله مرضیه
بزرگ عاشق و معشوقی که اگر عشقشان به وصلت می انجامید یکی از زوج های معروف در تاریخ
هنر ایران میشدند .
متاسفانه این
عشق و عاشقی پنهان وقتی آشکار می شود با ممانعت مادر مرضیه «احترام کاوش» روبرو می
شود و ایشان بخاطر اعتیاد داریوش با ازدواج این دو مخالفت می کند تا جایی که دخترش
را تهدید می کند در صورت ازدواج خودش را خواهد کشت!
یاد داریوش
با آن صدای حزن انگیزش و بانوی هنر مرضیه با آن صدای خدا گونه و جاودانه اش.
۵ نظر:
چقدر زیبا و غم انگیز. اصلا نمیدانستم مرضیه در زمانی که داریوش رفیعی خواننده بوده او نیز فعالیت هنری داشته.روح هر دو شاد و خداوند مهربان آنها را بیامرزد. عکس بسیار زیبایی از خانم مرضیه گذاشتید ممنون از شما عزیزان قدیمی ها.
لابد اگر این دو خوانندۀ بزرگ ازدواج می کردند فرزندشان که از مادر صدای خدا گونه گی واز پدر صدای حزن انگیزش را به ارث می برد. می شد :
خدای محزون !!!
خداوند هردویشان را رحمت کند.
مادر یعنی این . روح دختر ومادر شاد.
مرضیه تا آخرین روز حیاتش زندگی سالمی داشت و ورزش از برنامه روزانه اش حذف نشدو در گزارشی که بی بی سی
از آخرین کنسرتش در پاریس پخش کرد شنیدیم که با قدرت وسلامت برنامه اش را اجرا کرد.زمانی هم که از عشق او و داریوش رفیعی نوشته اید مرضیه شوهر داشت و دخترش «هنگامه» که چند ماهی قبل از مرگ خودش به سرطان در گذشت حاصل همان ازدواج بود.مرضیه محال بود زن یک معتاد مفلوک بشود.
گفتم آهن دلی کنم چندی
ندهم دل به هیچ دلبندی
سعدیا دور نیک نامی رفت
نوبت عاشقی ست یک چندی
اعتیاد یک بیماری ودر نهاد ش یک اشتباه فردی با تبعات خانوادگی واجتماعی است که در پی افراطِ لذّت گرایی برای هر انسان - به اشتباه افتاده ای - ممکن است پیش بیاید. و فلک زدگی و بد بختی روند تکمیلی و گریز ناپذیرآن است و فلاکت تاوان و بخش مهم آن.
داریوش رفیعی 31 سال زندگی کرد وبه خاطر تزریق آمپول مرفینی که آلوده به ویروس کزاز بودهمچون پرویز فنی زاده درگذشت .اوهنرمند محبوب و با ارزشی بود وهنر اوهمچنان ماندگار است.
اشکال قضاوت ما و عدم توانایی جمعی از هنر دوستان در تفکیک زندگی هنرمند وعقاید و رفتارش با هنر حاصل از اوست .
هنرمندانی که برحسب نا آگاهی یا لذّت گرایی محض یا به هر دلیلی مرتکب اشتباه در زندگی شان می شوند، چیزی از ارزش وسابقۀ هنری شان (که ثبت وضبط و نوشته شده ودر خاطره هاخوب یا بد مانده است ) کم یا زیاد نمی شود ونباید بشود .
البته در مقام قضاوت می توان منصفانه عمل شخصی / اجتماعی آنها را نقد کرد و مثلا ً خشنود یا متأسف بود.
ارزش هنری داریوش رفیعی در ترانه‌های مشهوری مانند: «زهره» یا «شب انتظار» فرامش شدنی نیست او بیش از نود اثر موسیقایی ماندگار وزیبا دارد از جمله ترانه های دو صدایی اش با مرحوم الهه مثل : یار نازنین، یار سیه چشم (با دواجرا)، بیم و امید و ملکه گلها و بسیاری آثار دیگر .......
ارسال یک نظر