«قدیمی ها» نه ساله شد / تولد نه سالگی «قدیمی ها» در سال های سرد و سخت

قدیمی ها - مجتبی نظری: نه خبری از قلم تراش خورده خِیزران است و نه استادی که نی را بچرخاند بر بلندای صفحه و نه تذهیبی که نقش مولانا را با نستعلیق سخن، مُنقّش کند و یادگار فرهنگ این مرز و بوم را ماندگار سازد. اینک اما سال های سرد و سخت شاملو در حال گذر است... همان هایی که در سال بد، سال باد، سال اشک و سال شک از او یاد می کرد و ما اما در طوفان نا اهلان روزنه ای شدیم برای آگاهی... نقطه ای شدیم در برهوت و خطی ممتد در میان هزاران کج راه... برای دانستن و خوانده شدن فرهنگ ایران زمین، دل به تلاتم دریا زدیم و ناخدایی پیشه داشتیم.

دوستان، بی پرده سخن بگویم، دریا طوفانی است. اهل فرهنگ و هنر که هیچ، همه را دارد در امواج نااهلی غرق می سازد و وظیفه ی همه ما این است که هر کدام پتروس وار - نوستالژی کودکی همه ما که امروز از کتاب های ادب پارسی حذف شده است - انگشت در سوراخ کشتی فرهنگ کنیم تا غرق نشود. ما هر یک به اندازه خود مسئولیم تا قوم پارسی را آنگونه که هست به جامعه معرفی کنیم.

ادعایی نداریم، نه قرار است خلاف جهت آب شنا کنیم و نه می خواهیم تک نواز صحنه موسیقی باشیم که صدای خوش فریاد، سر دهیم، فقط می خواهیم با دل و جان فرهنگ چندین و چند ساله ای که در حال مرگ است را حفظ کنیم. به او شوک وارد کنیم، زیر دستگاه اکسیژن بریم تا حیاتی دوباره بیابد، چشم باز کند و برایمان چند صباحی دیگر بماند... در این سال سرد و سخت، «قدیمی ها»ی ما، دوران گذار زندگی را از کودکی سپری کرده و در تولد نه سالگی جشن نوجوانی برایش گرفته ایم. جشن نوجوانی، جشن استقلال است. روی پای خود ایستادن و بلوغ.

با همت شما عزیزان که در همه مدت گذار، ما را همراهی کردید امروز «قدیمی ها» دوباره برای نهمین بار متولد می شود. تولدی زیبا و به یاد ماندنی. بعد از این همه نااهلی، عده ای کوته مغز که توان دیدن و شنیدن از باید های فرهنگ آریایی را نداشتند. با خود مرور می کنم همه این چند سال را. آنچنان سخت گذشت که فکر نمی کردم با این همه سد که جلوی راهمان زدند تا نه سال دوام بیاوریم. اما این سختی ها همه شیرینی وجود و حضورتان. تولد نه سالگی «قدیمی ها» و یلدای سیه چشم شرقی پیش رو، پیشاپیش مبارک شما عزیزان... در تولد «قدیمی ها» و یلدا در جمع خانه هایتان هنگام گذر از پاییز خزان زده و جشن اتمام برگ ریزان، هنگامی که هندوانه ی سرخ زندگی را چشیدید ما را نیز فراموش نکنید. در این سختی اما هر شب برایمان شب یلداست...

فرهاد لارنگی: همیشه در مسیر صداقت گام برداشته است

با عرض سلام و احترام به همراهان خوب و همیشگی مجله اینترنتی قدیمی ها، اکنون که 9 سال از تولد مجله قدیمی ها در دنیای مجازی و پرهیاهوی اینترنت می گذرد و پنجره جدیدی به روی کاربران ایرانی و حتی کاربرانی از آن سوی مرزها باز شده است و آغازگر فصلی نو در ارائه اخبار و مطالب متفاوتی از دنیای بازیگران، فرهیختگان و پیشکسوتان عرصه فرهنگ و هنر این مرز و بوم می باشد و خاطرات تلخ و شیرینی را برای ما تداعی می کند و نسل امروز را با نسل گذشته پیوند می دهد.

مجله اینترنتی قدیمی ها طی این چند سال که از فعالیتش می گذرد همواره کوشیده است تا بهترین و کاملترین خبرها را منتشر کرده و در معرض دید خوانندگان و مشتاقان به فرهنگ و هنر بگذارد و هیچگاه برای افزایش کاربران و محبوبیت خویش دست به دامان مطالب دروغ و شایعات نشده و همواره در مسیر صداقت و راستی گام برداشته است.

مجله قدیمی ها در این راه پرپیچ و خم و دشوار زحمات و رنج های بسیاری را متحمل شد  و زخم زبان های فراوانی را به جان خرید اما هیچگاه اندیشه بازگشت از این مسیر را به ذهن خود راه نداد و محکمتر و استوارتر از گذشته به راهی که همیشه به آن اعتقاد و باور داشته است با افتخار ادامه می دهد.

در اینجا بر خود لازم می دانم تا از دوستان و همکاران عزیزم مجتبی نظری و علی رجبی تشکر می کنم که همیشه در کنارم بودند و در این مسیر سخت و دشوار مرا همراهی کردند.

علی رجبی: کار قدیمی ها در این آسمان ابری پر از مشکلات است

قدیمی ها - علی رجبی: ما تا به امروز بر آن شدیم آلبوم خاطرات و نوستالژیک را اندکی ورق بزنیم و گرد و غبار این آلبوم را پاک کنیم، تلنگری هر چند گذرا بزنیم و بدانیم که در کجای تاریخ قرار داشتیم، از تمدن کورش کبیر تا عصر مشروطه و حتی از تجدد گرامافون تا ورود آپارات و تحقق سینمای فارسی با ورود عبدالحسین سپنتا تا کارهای ماندگار علی حاتمی به همراه خاطرات شیرین و تلخی از روزگاران قدیم از تاسیس رادیو و تلویزیون گرفته تا حضور صداهای دلنوازی همچون بنان، هایده، فریدون فروغی، ساز فرهنگ شریف، نی حسن کسایی و شعرهای لطیف فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، شاملو و بسیاری از اساتید دیگر. آری این روزگار چه زود گذشت و چه دورانی را این مرز و بوم ما تجربه کرد و برای ما از آن همه تمدن و فرهنگ، فقط آثارش باقی مانده که امانتی است در دستان من و شما و باید بی کم و کاست به نسل های آینده منتقل گردد.

قدیمی ها دریچه ای است از نوستالژی قدیم و همانند زورقی است که در مسیری به سوی هدفی رفیع حرکت می کند و کارش در این آسمان ابری و دل گرفته پر از مشکلات مختلف است از فضای تنگ اینترنتی گرفته تا حقایقی که شاید جایز نیست بگویم ولی متاسفانه عده ای کوته فکر همیشه سعی در نابودی این زورق و بازداری او از هدفش بودند. دوست ندارم فقط بر گلایه ها و درد ها نظر کنم و شیرینی امروز را به تلخی مبدل سازم، از گلایه ها که بگذریم ساعت ها، روز ها و ماه ها گذشت و امروز قدیمی ها نه سالگی خود را پشت سر می گذارد و به سوی دهمین سال با یاری شما قدمی بلند می نهد. هر چه قدیمی ها بزرگتر می شود بار مسئولتش بیشتر، چرا که بیشتر دیده می شود و زیر ذره بین های مختلف می رود، گویی باید زیر ذره بین رفت تا دِینش را ادا کند، اما مهر و محبت شماست که سخت را، آسان و تا به امروز راه را هموار کرده است.

در این شب یلدا در کنار سفره رنگین و دانه های یاقوت رنگ انار شب خوشی را برای شما آرزو می کنم، فرصت را غنمیت می شمارم و  از شما عزیزان سپاسگزاری می کنم. امیدوارم چرخ های رونده قدیمی ها تا به امروز با رضایت و باب دل شما در حرکت بوده و حق مطلب را ادا کرده باشد. جای دارد از دو یاور عزیزم مجتبی نظری و فرهاد لارنگی که در این مدت با هم مجله اینترنتی قدیمی ها به جلو برده ایم، تشکر ویژه داشته باشم. البته همراهان عزیز، ما همچنان در ابتدای این مسیر هستیم و برای شما سخن های بسیاری داریم به وسعت ایران و تاریخ پر شکوهش پس با ما در این مسیر همسفر باشید.