حسین خواجه امیری که به جز فردین به جای ناصر
هم در فیلم ها، خوانده درباره حضور دوباره ناصر ملک مطیعی به عرصه بازیگری اظهار
داشت: خیلی خوشحال هستم که آقای ناصر ملک مطیعی دوباره به سینما بازگشتند.
استاد ایرج در ادامه گفت: ایشان کار بسیار
خوبی کردند. وقتی هنر هنرمند را از او بگیرند، هنرمند مرده است. ناصر ملک مطیعی
دوباره به زندگی بازگشته و زنده شده است.
تهمینه میلانی که پس از چهار سال از ساخت آخرین
ساخته سینمایی اش، فیلم جدیدی را کلید می زند، شرایط تولید را بسیار متفاوت با گذشته
عنوان کرد و افزود: هزینه ها بسیار بالا رفته است و امیدوارم این امر تنها به ساخت
فیلم های تجاری محدود نشود.
این کارگردان با ابراز خوشحالی از بازگشت ناصر
ملک مطیعی به عرصه بازیگری گفت: خوشحالم بعد از 35 سال که در حق بسیاری از بازیگران
پیشکسوت ما کوتاهی و جفا شد، جامعه به خود آمد و قدم کوچکی برای جبران بخشی از این
صدمات حیثیتی و روانی برداشت. با قدردانی و دلجویی که از ناصر ملک مطیعی و پوری بنایی
توسط کانون معماران شهر قزوین صورت گرفت، این تابو شکسته شد.
میلانی افزود: بسیار خوشحالم ناصر ملک مطیعی با
سینما آشتی کرد و امیدوارم ارتباط سایر پیشکسوتان که در طول این سال ها با سینما قطع
شده بود، نیز مجددا برقرار شود.
فرامرز قریبیان درباره بازگشت مجدد ناصر ملک مطیعی
گفت: ناصر ملک مطیعی سال ها در سینمای ایران فعالیت داشته و سمت استادی در زمینه بازیگری
دارد. ملک مطیعی زحمات زیادی برای سینمای ایران کشیده است. از حضور مجدد او به سینما
بسیار خوشحال شدم و امیدوارم این بازیگر ارزنده کشورمان مانند گذشته اثرگذار باشد.
قطعا در فیلم های بعدی ام از حضور او بهره مند خواهم شد.
ناصر ملک مطیعی می گوید خصوصیات رفتاری من به گونه
ای است که نمی توانم کشورم را ترک کنم. کجا باید می رفتم. پایم روی خاک سرزمینم است
و جایم قرص است. او در گفتگوی تازه اش به خاطراتی از بهروز وثوقی و محمدعلی فردین اشاره
می کند: با بهروز وثوقی ارتباط دارم. همه همکارانم برایم خاطرات شیرینی را زنده می
کنند. با بعضی از دوستانم ارتباط نزدیک تری دارم. بهروز وثوقی مثل برادر کوچکترم است
و دوستش دارم. بیشتر وقت ها با هم تماس تلفنی داریم. به هر حال بهروز نمی تواند وارد
کشور شود و یک ملاحظاتی وجود دارد. از صمیم قلب دوست داریم بهروز یک روز به ایران برگردد.
این کشور برای فرزندانش خرج کرده است و حیف است که در خارج از ایران زندگی کنند و دلشان
برای ایران پر بزند. در ورزش هم همینطور است. عبدالله موحد تنها کسی است که اسمش در
کتاب رکورد ها است، چرا جوان های این کشور نمی توانند از تجربه او استفاده کنند. بچه
های خوب و دوست داشتنی مملکت از خاکشان دور شدند. آرزو می کنم همه همکارانم پاک و پاکیزه
به کشورشان برگردند. فردین جایش خالی است، خدا رحمتش کند، ای کاش الان کنار ما بود،
ولی به طور کلی خودم فیلم های قدیمی ام را نمی بینم چون عده ای از همکارانم دیگر کنارم
نیستند و دیدن دوباره آن ها در فیلم برای من ناراحت کننده است. از طرف دیگر خودم هم
دیگر آن چهره سابق را ندارم و بعضی وقت ها از خودم لجم می گیرد که چرا مثل سابق نیستم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر