منصور تهرانی در صفحه فیس بوکش نوشت: بعد از انقلاب
با زنده یاد عماد رام روز و شب هائی داشتیم. در بعضی از کار های موسیقی فیلم از ایشان
بی نام و نشان استفاده می کردم.
بخصوص در فیلمی از ساموئل خاچکیان فلوت سحر آمیز
عماد همراه با عبداله اف تار نواز روس. شگفتا که دو مقاله در مورد من و ایشان نوشتند،
در کیهان. برای من به بهانه فیلم از فریاد تا ترور، که با آب و تاب نویسنده ترور های
گروه فرقان را بگردن من و فیلم - از جهت بد آموزی - انداخته بود و برای عماد با تیتر
جرثومه فساد. عماد به من زنگ زد و با صدائی لرزان به مازندرانی گفت: منصور جان و نه
بوریم. یعنی باید بریم. و تقریبا هردو یک سال 1986 از ایران خارج شدیم. او رفت آلمان
و من به دنبال خانواده بعد از 10 ماه آمدم به سوئد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر