هنرآنلاین - مریم درویش: ارکستر ملی ایران با رهبری
لوریس چکناواریان به اجرای آثاری از این آهنگساز مطرح ایرانی پرداخت.
در چهارمین روز از سی و یکمین دوره جشنواره موسیقی
فجر، ارکستر ملی ایران برای اولین بار به رهبری لوریس چکناواریان در تالار وحدت به
صحنه رفت. اما شروع این برنامه متفاوت از آن چیزی بود که تماشاگران انتظارش را می‌کشیدند.
در ابتدای برنامه دو نوازنده جوان کمانچه به صحنه آمدند و میان انبوه صندلی‌های خالی
به اجرای قطعه زیبا و کمتر شنیده‌شده "الاتی تی" اثر مرتضی حنانه پرداختند.
این قطعه که بر اساس موسیقی گیلان ساخته شده و
اجرای ارکسترال آن سال‌ها پیش در سی‌دی به نام "آثار مرتضی حنانه" توسط انتشارات
ماهور منتشر شده است، این بار با دونوازی کمانچه دختر و پسر جوانی اجرا شد که نه در
کاتالوگ جشنواره نامی از آن‌ها وجود داشت و نه در ابتدای برنامه معرفی شدند.
لوریس چکناواریان
پس از پایان این قطعه، اعضای ارکستر در جای خود
قرار گرفتند و چکناواریان با کت سفید و گل سرخی که به سینه زده بود چوب رهبری را به
دست گرفت تا اجرای مجموعه‌ای از آثار خود را رهبری کند.
برنامه با اجرای قطعه "ایران" آغاز شد.
این قطعه پرشور بر اساس شعری از علی عبدالهی و به همراه گروه کر شفقی‌نژاد به اجرا
درآمد. پس از آن نوبت به اجرای "سوئیت آرارات" رسید که در 7 بخش به روایت
داستان فرود آمدن کشتی نوح بر کوه آرارات می‌پردازد.
پس از آن بخش‌هایی از مجموعه شناخته‌شده
"عاشقانه‌ها" به اجرا درآمد. در این قسمت 7 قطعه از مجموعه 16 تایی آهنگ‌های
عاشقانه چکناواریان اجرا شد. بسیاری از ما این قطعه‌ها را بدون شناختن آهنگساز آن بارها
شنیده‌ایم. در این قطعه‌های عاشقانه اوج و فرودها، غم‌ها و شادی‌ها، هیجان و سکوت در
پی هم شنیده می‌شود. روحیه شرقی چکناواریان کاملاً در این قطعات حس شده و در بسیاری
از موارد تأثیرات کومیتاس آهنگساز شهیر ارمنی بر آثارش دیده می‌شود.
اجرای "سوئیت سلام" بخش بعدی برنامه
بود. چکناواریان پیش از اجرای این بخش در توضیح آن گفت: سلام یک واژه مهم در فرهنگ
ما است و چون صلح‌طلب هستیم آن را به کار می‌بریم. ساخت این کار را دکتر آخوندی به
من سفارش داد و در آن از اشعار حافظ، سعدی، مولانا و فردوسی استفاده شده است. این سوئیت
دارای 15 قسمت است اما امشب 5 قسمت آن را اجرا می‌کنیم و اردیبهشت‌ماه آینده این اثر
به صورت کامل اجرا می‌شود.
چکناواریان از تماشاگران خواست پس از دو بار شنیدن
بخش آخر این سوئیت، آن را با گروه کر همخوانی کنند، و سپس بخش اول این سوئیت با سولوی
ویولن همایون رحیمیان آغاز شد تا همان تم توسط کلارینت و بعد توسط ارکستر تکرار شود.
در بخش دوم گروه کر به اجرای شعر "بنی آدم
اعضای یکدیگرند" پرداخت و بخش سوم به شعر" مستان سلامت می‌کنند" اختصاص
داشت. در بخش چهارم موسیقی بدون کلام با تمپوی بسیار بالا اجرا شد، در حالی که دو دف
نیز به سازهای گروه اضافه شده بود.
پنجمین قطعه با شعر "سلامی چو بوی خوش آشنایی"
به اجرا درآمد و سپس چکناواریان رو به جمعیت حاضر در سالن کرد تا اجرای آن‌ها را هدایت
کند. اگرچه نابلدی شعر توسط تماشاگران باعث شد آن‌ها نتوانند به خواسته رهبر ارکستر
عمل کنند اما او با انرژی بالا و شوق فراوان بار دیگر آن‌ها را تشویق کرد که از خواندن
نترسند و از ارکستر خواست دوباره قطعه را بنوازند. تماشاگران باز هم در خواندن شعر
ناموفق بودند اما تحت تأثیر شوق و علاقه چکناواریان، او را به شدت مورد تشویق قرار
دادند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر