ما در طول تاریخ موسیقی ایران آهنگسازان برجسته
ای داشتیم که قطعات ماندگاری را ساختند اما آهنگسازان امروزه همان آهنگ ها را دوباره
بازسازی می کنند و این موضوع به معنای افت موسیقی است.
محمد منتشری ردیف دان، مدرس آواز و از شاگردان
استاد اسماعیل مهرتاش است. این خواننده صاحب سبک همیشه می گوید اگر به جایی رسیدم به
خاطر وجود پربرکت استاد گرامی ام بوده است.
او در هر جا و در هر مکانی قبل از هر صحبتی از
استاد بنام خود یاد می کند و می گوید استاد مهرتاش دست همه ما را گرفت و وارد دنیای
دیگری کرد که در آن دنیا با زیبایی های موسیقی آشنا شدیم. وی معتقد است رادیو و تلویزیون،
حوزه هنری، وزارت ارشاد، فرهنگستان هنر و… می توانند به بهبود وضعیت موسیقی کشور کمک
کنند، اما هیچ ارگانی خود را متولی موسیقی نمی داند و نمی خواهند هیچ کمکی در این زمینه
به هنرمندان موسیقی کنند.
محمد منتشری
در میان صحبت هایش از مسئولان می خواهد که نیم
نگاهی به هنرمندان جوان داشته باشند و می گوید در کشور ما آهنگسازان جوان بااستعداد
زیاد داریم ولی انگیزه ای در وجود آن ها دیده نمی شود. خوانندگان قدیمی و جدید همه
متعلق به این آب وخاک هستند فقط باید شرایط را برای آن ها فراهم کنیم.
این مدرس آواز هم اکنون در حال تدارک برای انتشار
آثار موسیقایی خود است و بیشتر وقت خود را به آموزش و تدریس می گذراند. آشنایی اش با
اسماعیل مهرتاش برمی گردد به سال های خیلی دور یعنی در واقع سال های 38 و 39؛ آن زمان
جوانی هفده، هجده ساله بود. ابتدا که در سال 1332 از شهرستان لنگرود با خانواده به
تهران آمد خیلی به کار تئاتر علاقه مند بود. البته موسیقی هم در خانواده اش موروثی
بود. پدرش صدای خوبی داشت و زمانی که در شهرستان بود آهنگ های خوانندگان آن دوران را
می خواند؛ مثل بدیع زاده، طاهر زاده و تاج اصفهانی که آهنگ هایشان در خارج از کشور
روی صفحه های مومی ضبط می شد و از گرامافون های بوقی پخش می شد و صدا را هم از پدرش
به ارث برده است. هنرآنلاین با این خواننده پیشکسوت گفت وگویی انجام دادیم که از نظرتان
می گذرد:
وضعیت موسیقی را چطور ارزیابی می کنید؟
به طور
کلی به نظر من مسئولان باید در این زمینه به هنرمندان کمک کنند. در مرحله اول رادیو
و تلویزیون، حوزه هنری، وزارت ارشاد، فرهنگستان هنر و… می تواند به بهبود وضعیت موسیقی
کشور کمک کنند. همچنین کسانی که در این حوزه فعالیت می کنند به طور خودجوش کار و فعالیت
می کنند. به عنوان مثال خود من کارهایی که تا به امروز انجام داده ام از روی عشق و
علاقه بوده است و هیچ ارگانی از من حمایت نکرده است یعنی اینکه هزینه ها را خودمان
پرداخت کردیم. من خودم را مثال می زنم زیرا این موضوع در میان اهالی موسیقی همه گیر
شده است.
همچنین در حال حاضر جوانان خوش صدا زیاد داریم
این جوان ها سال ها تمرین کرده اند و حالا نیاز دارند هنر خود را ارائه دهند ولی هیچ
سازمانی از آن ها حمایت نمی کند. هنرمندان جوان سرمایه ای ندارند و تمام امیدشان به
کسانی است که از آن ها حمایت مالی و معنوی کنند. جوانان نه جایی برای برگزاری کنسرت
دارند و نه می توانند آلبومی منتشر کنند حتی اگر هم بخواهند کنسرتی برگزار کنند هزینه
اجاره سالن های برگزاری کنسرت آن قدر زیاد است که از برگزاری کنسرت منصرف می شوند.
شاگردان ما آوازه خوان های خوبی هستند ولی نمی توانند هنر خود را عرضه کنند که این
موضوع سبب دل زدگی همه شده است. به نظر من جوانان نیاز به انگیزه دارند و این انگیزه
به کمک متولیان و مسئولان ایجاد می شود. در حال حاضر هنرجویان صدای خوبی دارند، نوازنده
ها به خوبی ساز می زنند ولی به دلیل عدم حمایت ارگان های دولتی از مسیر اصلی خود دور
می شوند در حالی که ما نباید بگذاریم جوانان هنرمند ما از مسیر هنر موسیقی فاصله بگیرند.
همچنین همان طور که می دانیم موسیقی به کمک پیشکسوتان
پایدار مانده است و
این
هنرمندان نیاز به توجه دارند، در این سال ها برخی از هنرمندان ما در تنهایی از دنیا
رفتند و این موضوع باعث دلگیری برخی از پیشکسوتان شده است. همچنین آثار بسیاری از هنرمندان
به دلیل مشکلات مالی در گنجه ها خاک می خورد پس باید مسئولان حمایت کنند تا این آثار
که میراث فرهنگی مردم است به مرحله انتشار برسد. به نظر من پیشکسوتان باید تجلیل شوند
زیرا بعضی از این هنرمندان سال ها تلاش کردند اما حتی مردم نمی دانند این هنرمند وجود
دارد پس باید با برگزاری مراسم بزرگداشت از این عزیزان قدردانی کنیم. همچنین در این
مدت درباره هنرمندان جوان بسیار صحبت کرده ایم که این مشکلات باید ریشه کن شود.
چرا در موسیقی نوآوری نداریم؟
متأسفانه هنرمندان امروزه آهنگ ها و نواهایی که
در گذشته خوانده شده است دوباره بازسازی می کنند و می خوانند. ما در طول تاریخ موسیقی
ایران آهنگسازان برجسته ای مانند اسدالله ملک، تجویدی، بدیعی و… داشتیم که قطعات ماندگاری
را ساختند اما آهنگسازان امروزه همان آهنگ ها را دوباره بازسازی می کنند و این موضوع
به معنای افت موسیقی است. به همین دلیل است که در موسیقی نوآوری وجود ندارد. همچنین
در کشور ما آهنگسازان جوان با استعداد زیاد داریم ولی انگیزه ای در وجود آن ها دیده
نمی شود.
خوانندگان قدیمی و جدید همه متعلق به این آب وخاک
هستند فقط باید شرایط را برای آن ها فراهم کنیم. به عنوان مثال در مراسمی خواننده ای
از قم قطعه ای را به زیبایی خواند، این خواننده دارای صدای خوبی بود ولی متأسفانه از
ایرج تقلید می کرد در نتیجه صدای زیبایش شنیده نمی شد. همچنین این خواننده باید سبک
و شیوه ای مخصوص خودش را داشته باشد تا بتواند در دل وجان مردم نفوذ کند. موضوع دیگر
این است که بسیاری از این افراد به دلیل هزینه بالای کلاس های موسیقی نمی توانند آموزش
کافی ببینند.
متأسفانه آموزشگاه های موسیقی ماهیانه 300 هزار
تومان از هنرجوی موسیقی می گیرند به همین دلیل خیلی ها نمی توانند این هزینه ها را
بپردازند. قبل از انقلاب مرکز حفظ و اشاعه بود که در آنجا به 800 هنرجو مجانی آموزش می دادند ولی امروزه این مراکز
وجود ندارد. ما چندین سال در این مراکز تدریس می کردیم و موسیقیدان های خوبی برای آینده
کشور تربیت کردیم اما امروزه هنرجویان مظلوم واقع شده اند و باید هزینه های زیادی را
برای یادگیری بپردازند.
در حال حاضر آموزش آواز در چه وضعیتی قرار دارد؟
به طور کلی من به نوبه خودم هر کاری از دستم بربیاید
برای هنرجویانم انجام می دهم و مطمئن هستم خیلی ها این کار را انجام می دهند. همچنین
زمانی که من شاگرد استاد اسماعیل مهرتاش بودم بدون هیچ هزینه ای آموزش دیدم به همین
دلیل من الان در آموزشگاه های تدریس می کنم و اصلاً حق التدریس از هنرجویانم نمی گیرم،
زیرا اگر هنرجویی نتواند پولی بپردازد و نتواند به همین دلیل سر کلاس حاضر شود در نتیجه
یک استعداد از بین می رود. من اصلاً سهم خودم را نمی گیرم و با جان ودل تدریس می کنم.
بقیه اساتید هم باید به این موضوع توجه کنند زیرا شاید هنرجویی به جرم نداشتن پول از
موسیقی و ارائه هنر خود محروم شود. وظیفه اساتید موسیقی این است که از همه هنرجویان
حمایت کنند و به همه در یک سطح آموزش دهند.
یک آوازه خوان خوب باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟
یک هنرجو باید ذات خوبی داشته باشد اگر ذات خوبی
نداشته باشد هیچ اتفاقی برایش نمی افتد. بیشتر هنرمندان دارای دو شخصیت اجتماعی و هنری
هستند. در مرحله دوم باید حوصله و استعداد داشته باشد و عاشق موسیقی باشد. آواز خواندن
با تصنیف خوانی بسیار فرق دارد. در آواز خود خواننده آهنگسازی می کند. بنابراین این
دو مقوله با هم فرق دارد و آوازه خوان باید بیشتر تلاش کند، همچنین آوازه خوان باید
صاحب سبک باشد و بتواند خودش را پیدا کند. مهم ترین ویژگی آوازه خوان خوب این است که
روابط عمومی خوبی هم داشته باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر