مراسم بزرگداشت زاون قوکاسیان با سخنرانی محمد
مهدی عسگرپور، بهمن فرمان آرا، احمد طالبی نژاد، پیام مسعود کیمیایی و... همراه شد.
به گزارش ایسنا، در مراسم این منتقد، مستندساز
و مدرس فقید سینما که عصر 10 اسفند ماه با حضور جمعی از منتقدان، فیلمسازان و دوست
داران اش در تالار سیف الله داد خانه سینما برگزار شد،برخی از فیلمسازان و دوستان و
همکاران زاون قوکاسیان درباره او سخنرانی کرده و یاد او را گرامی داشتند.
محمد مهدی عسگرپور در سخنانی گفت: کسانی مثل زاون
قوکاسیان که چند کارکرد داشته باشند در سینمای ایران کم داریم؛ او یک معلم بود که به
بسیاری از جوانان کمک کرد که وارد سینما شوند و امروز همان جوانان گواهی می دهند که
معلم بزرگی را از دست داده اند. او محققی بزرگ، مستندسازی خوب، نویسنده ای قابل و بالاتر
از همه انسان شریفی بود، امیدواریم کسانی که به کمک او وارد سینما شدند بتوانند جای
خالی او را پر کنند.
بهمن فرمان آرا نیز که دوستی دیرینه ای با زاون
قوکاسیان داشته است با وجود مشکلات جسمی که تحرک را برای او دشوار کرده است، به احترام
آن مرحوم در این جمع حاضر شد و دربارهٔ قوکاسیان صحبت کرد.
زاون قوکاسیان سال ها پیش کتابی با نام «بوی کافور،
عطر یاس، مروری بر آثار بهمن فرمان آرا»، درباره فیلم های سینمایی این دوست قدیمی خود
منتشر کرده بود.
فرمان آرا که قادر به ایستادن نبود روی صندلی ای
که روی صحنه برای او تدارک دیده شده بود نشست و با بیان اینکه اگر کس دیگری بود نمی
توانست مرا با این حال اینجا بکشاند، گفت: خوشحالم که زاون را در روزهای آخر ندیدم
و تصویر آن آدم سر حال و شوخ طبع در ذهن من ماند. او فیلمساز و نویسنده بود اما هنر
اصلی او خودش بود و این را نمی شود، فراموش کرد.
این کارگردان سینما در سخنانی گلایه آمیز گفت:
در ظاهر گفته می شود که تبعیض و تفرقه ای وجود ندارد، اما هست و گاهی از سوی مسئولان
هم اتفاق می افتد و ما با سیستمی که ساخته ایم سینما را از لذت اصلی اش جدا کرده ایم.
زاون یکی از موفقترین جشنواره های فیلم کوتاه را راه اندازی کرده بود اما او را برکنار
کردند چون موفق عمل کرده بود. هرکه جای او بود گلایه می کرد اما او سکوت کرد و دنبال
کارها دیگر رفت؛ این متانت را در کمتر کسی می بینیم.
فرمان آرا سپس با نقل چند خاطره از دوستی خود با
زاون قوکاسیان که موجب خنده حضار شد با عذرخواهی، به خاطر وضع جسمانی نامساعدش سالن
را ترک کرد.
ابراهیم مختاری، رئیس انجمن مستندسازان ایران نیز
ضمن تمجید از فعالیت های حرفه ای قوکاسیان به عنوان مستندساز، ابراز امیدواری کرد کارهای
متنوع زاون قوکاسیان که نیمه کاره مانده توسط کسانی که به او نزدیکی فکری دارند و با
همکاری تهیه کنندگان آن آثار به زودی تکمیل و عرضه شوند.
احمد طالبی نژاد نیز به روی صحنه حاضر شد و صحبت
هایش درباره دوست قدیمی خود را خطاب به حاضران اینگونه مطرح کرد: ارامنه رسم ندارند
برای عزیزانشان سوگواری کنند، خانواده زاون هم تأکید داشتند که کسی در مراسم او گریه
نکند، بنابراین فکر نکنید اگر دست بزنید، حرمت شکنی می شود.
این منتقد باسابقه ضمن نقل چگونگی آشنایی اش با
قوکاسیان در دانشگاه اصفهان بخش هایی از کتاب خاطرات خود را که مربوط به او بود خواند
و گفت: زاون قبل از انقلاب در سینما مسوولیت اجرایی داشت اما به خاطر سابقه خوبش مغضوب
نشد و بعد از انقلاب نیز فعالیت خود را ادامه داد. او مدیر حوزه هنری سازمان تبلیغات
اسلامی اصفهان بود، روزی به شوخی به او گفتم در این شهر یک مسلمان پیدا نکرده اند که
به جای تو مسئولیت به او بدهند! زاون قسمی که می خورد به حضرت عباس بود و این یعنی
مرزهای دینی برای او معنایی نداشت.
در ادامه برنامه نیز پیامی از طرف مسعود کیمیایی
که به علت بیماری نتواسنت در مراسم حاضر شود، توسط شاپور عظیمی خوانده شد.
مسعود کیمیایی در این پیام نوشته بود: زاون دوست
همه بود و دوست من هم بود. اولین کتاب ارزشمندی که از زندگی و فیلم های من منتشر شد،
به قلم او بود. زحمت زاون بود. تصویری از نقد فیلم را در آن سال ها دوباره زنده کرد.
وقتی مرگ هست آن را باور می کنیم. و چه باورهایی از این هیولا، سرطان، که می آید و
چه واهمه ها داریم. وسعت رفاقت را من هنوز
نتوانستم بگویم که این هم از آن دست.
زاون قوکاسیان کتابی نیز به نام «مجموعه مقالات
در نقد و معرفی مسعود کیمیایی» را درباره این کارگردان منتشر کرده بود.
در ادامه مراسم کلیپی درباره زاون قوکاسیان در
زمان حیاتش برای نکوداشت او ساخته شده بود، نیز پخش شد.
در این کلیپ خسرو سینایی و کیانوش عیاری نیز صحبت
کردند.
مرتضی شاملی (مستندساز) به روی صحنه آمد و پس از
بیان اینکه زاون قوکاسیان یک فیلم ۳۵ میلی متری مرا که اجازه پخش به آن نمی دادند به
بهترین وجه در اصفهان اکران کرد، دلنوشته ای بلند به یاد را به یاد او خواند که موجب
تأثر حاضران مراسم شد.
عزیزالله حاجی مشهدی، (منتقد فیلم) نیز درباره
همکار فقید خود گفت: او بانی اولین جشنواره جلوه های آب در اصفهان بود. پیشنهاد من
برای مدیریت این جشنواره نیز خود زاون بود. حالا که دومین دوره این جشنواره برگزار
خواهد شد پیشنهاد می کنم جایزه ای به نام زاون قوکاسیان برای جوان هایی که او عاشق
تدرس و آموزش آنها بود در نظر گرفته شود.
این منتقد سینمایی ادامه داد: تک نگاری های زاون
در سینمای ایران کم نظیر است و او با کارنامه درخشانی که از خود برجای گذاشت به منتقدان
هم نسل خود آموخت که از عمر خود بیش از آنچه بوده بهره برده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر