داریوش صفوت، ارسطوی موسیقی اصیل ایران بود

امروز 7 آذرماه سالروز تولد «داریوش صفوت» است. مردی که در سال ۱۳۴۷ مرکز حفظ و اشاعه ی موسیقی ایران را بنیان گذاشت.

به گزارش ایسنا، داریوش صفوت در سال ۱۳۰۷ در شیراز متولد شد و تعلیم سه تار را نزد پدرش (علی اصغر صفوت) آغاز کرد که به دلیل نشست و برخاست پدرش با اهالی هنر، او افتخار شاگردی حبیب سماعی را پیدا کرد و در ۱۶ سالگی (سال ۱۳۲۳) نزد او رفت و سنتور را نزدش آموخت.

صفوت از سال ۱۳۲۶ تا سال ۱۳۳۶ به تکمیل نوازندگی سه تار و سنتور نزد ابوالحسن صبا اقدام کرد به نحوی که بعدها صبا در جایی از او به عنوان یکی از بهترین شاگردان خود یاد کرد که درکی دقیق و ظریف از موسیقی ایرانی دارد. در سال ۱۳۳۲ به اخذ مدرک لیسانس حقوق از دانشکده ی حقوق دانشگاه تهران نائل شد.

او در اواخر سال ۱۳۳۹ برای تدریس به مرکز مطالعات موسیقی شرقی در انستیتوی موسیقی شناسی سوربن به فرانسه رفت. در اولین بازگشتش به ایران در سال ۱۳۴۲ ازدواج کرد و برای تکمیل تحصیلات و تحقیقاتش دوباره به فرانسه بازگشت. در سال ۱۳۴۴ از دانشکده ی حقوق دانشگاه پاریس، مدرک دکترا را در حقوق بین الملل گرفت و در همین سال به ایران بازگشت.

داریوش صفوت از سال ۱۳۴۴ تا ۱۳۴۸ به تحقیق در ردیف موسیقی سنتی ایران و تکمیل سه تار نزد حاج آقا محمد ایرانی مجرد پرداخت.

این هنرمند در سال ۱۳۴۷ مرکز حفظ و اشاعه ی موسیقی ایران وابسته به سازمان رادیو تلویزیون وقت را بنیان نهاد و تا سال ۱۳۵۹ مدیریت آن را برعهده داشت. گفته می شود، این مرکز در گسترش موسیقی اصیل ایران و پرورش موسیقی دانان جوان سهم به سزایی داشته است.

داریوش صفوت

صفوت ساعت 10 دقیقه ی بامداد روز سه شنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۲ در تهران و در منزل شخصی دنیا را ترک کرد. پیکرش در آرامستان بهشت سکینه به خاک سپرده شد.

فاطمه واعظی معروف به (پریسا) که مدت زیادی نزد صفوت شاگردی کرده است، پس از درگذشت استادش در سخنانی اظهار کرد: ارسطوی موسیقی اصیل ایران را از دست دادیم. موسیقی از دیدگاه او تنها صوت، ملودی  و ردیف نبود. موسیقی برای او ابزاری برای توجه به عالمی دیگر بود؛ ابزاری برای درخود فرو رفتن و تزکیه ی نفس...

محمد موسوی، نوازنده ی پیشکسوت نی نیز پس از درگذشت این هنرمند گفت: من، محمد موسوی، هرچه دارم از داریوش صفوت دارم.

همچنین داود گنجه ای از دیگر شاگردان صفوت درباره ی استاد درگذشته اش اظهار کرد: او درس های زیادی به من داد از جمله این که می گفت، هیچ گاه نترس همیشه راست بگو و دنبال شهرت نرو. او به معنای واقعی معلم اخلاق بود. مردی که در مکتب حضرت امیر بزرگ شده بود، او دروغ نمی گفت و همیشه از اخلاق و دوستی سخن می  گفت. اگر یک مرد یک رنگ و یک پهلو وجود داشته باشد ، آن دکتر صفوت بود.