وقتی تهران در
سال 1200 به عنوان پایتخت ایران انتخاب شد، شش دروازه، 12 هزار خانه و 48 هزار نفر جمعیت داشت.
به گزارش ایسنا،
بی تردید نخستین سازنده ی شهر تهران، فتحعلی شاه قاجار (1250-1215 ق) است. به این ترتیب
که او با دادن دستور ساخت تخت مرمر (ارگ سلطنتی)، مسجد شاه و بازار، مدرسه ی مروی و
دروازه ی عبدالعظیم در جنوب شهر، تهران را به شکل اولیه ی یک پایتخت درآورد.
در ادامه، ناصرالدین
شاه هم با برچیدن حصار قدیمی در سال (1288-1287 ق) و احداث استحکامات تازه، ساختمان
ها و راه های آمد و شد ضروری، تغییرات بسیاری را در تهران ایجاد کرد. بعد از آن طی
چند سال، تهران رنگ و روی تازه ای پیدا کرد و به صورت پایتخت واقعی درآمد. او در سال
1288 فرمان تخریب حصارهای قدیمی و ساخت حصارهای جدید را که طول آن ها به مراتب از حصارهای
قدیمی بیشتر بود، صادر کرد.
این دروازه ها
بیشتر جنبه ی تشریفاتی داشتند و در سال 1308 همه تخریب شدند، ولی خاطره ی آن ها تا
امروز در ذهن تهرانی ها زنده مانده است.
دروازه های تهران
در چهار سو شامل از شمال: دروازه یوسف آباد - دروازه دولت - دروازه شمیران، از شرق:
دروازه دوشان تپه - دروازه دولاب - دروازه خراسان، از غرب: دروازه باغ شاه عبدالعظیم
- دروازه غار - دروازه خانی آباد.
در ادامه، تصاویری
از تهران مربوط به سال های 1258 تا 1304 هجری شمسی آمده است، علاقه مندان می توانند
برای تهیه ی مجموعه ی کامل این تصاویر به موزه ی عکس خانه ی شهر مراجعه کنند:
عمارت الماسیه جدید
حرم‌خانه عشرت‌آباد
میدان ارگ
دروازه ارگ
عمارت و باغ امیریه
عمارت شمس‌العماره در خیابان ناصریه
باغ سلطنت‌آباد
خیابان علا‌ء‌الدوله
باغ تهران
دروازه توپخانه
دروازه جدید قزوین
خیابان چراغ گاز و بانک شاهی
شمس‌العماره
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر