محمدعلی سپانلو، صادق چوبک را نویسنده گداها خواند

رادیو فرانسه - نیلوفر دُهنی: صادق چوبک، داستان نویس ایرانی است که آثارش به گفته محمدعلی سپانلو، شاعر، در همان سال های زندگی او به کلاسیک های زبان فارسی تبدیل شد.

سپانلو، چوبک را نویسنده گداها می خواند و به گفته وی، ما همیشه غبطه خواهیم خورد که چوبک آخرین رمان و یادداشت های روزانه هاش را پیش از مرگ سوزاند.

صادق چوبک، داستان نویس مدرن ایرانی در روزهای اول تابستان ۱۲۹۵ در گرمای شهر بوشهر و در خانواده ای تاجر پیشه به دنیا آمد، وی؛ به جای ادامه راه پدر، نویسندگی را برگزید و بالاخره هشتاد و دو ساله بود که یک صبح سیزدهم تیر در امریکا درگذشت.

نویسنده ای که آثارش تجسم پلیدی ها، خشونت ها و پلشتی های اجتماع و سرنوشت شوم انسان های تیره بخت است.

صادق چوبک

نویسنده ای که تا سال ها منتقدان بر سر اینکه آثارش را در دسته ناتورالیست ها طبقه بندی کنند یا رئالیست ها، بحث بود. با این حال همه، چه آنهایی که او را و سبک داستان هایش را می پسندیدند و چه منتقدانش بر این نکته که او همچون صادق هدایت نه تنها از پیشگامان داستان نویسی مدرن ایرانی بوده، بلکه آثارش بعد از «یکی بود، یکی نبود» محمدعلی جمال زاده از نخستین آثار مدرن در ادبیات داستانی ایران بوده؛ توافق دارند.

محمدعلی سپانلو در گفت و گو با بخش فارسی رادیو بین المللی فرانسه با تاکید بر اهمیت و ارزش آثار این نویسنده در ادبیات فارسی از ویژگی های منحصربه فرد داستان های او و شیوع تب چوبک در میان داستان نویسان ایرانی می گوید که بعد از انتشار آثار او به وجود آمد. به همین دلیل آنها هم به تقلید از چوبک، آثار خود را با نشان دادن پلشتی ها آغاز می کردند، سپانلو از نویسندگان مبتلا شده به این تب هم می گوید که به تقلید از او، داستان های شان را با نشان دادن پلشتی های جامعه آغاز می کردند.

اما محمدعلی سپانلو معتقد است که نوشته های مقلدین، هیچ گاه به پایه کارهای ابداعی چوبک نرسید و کسی هم به عنوان نفر دوم در این سطح، هرگز مطرح نشده است.

به گفته این شاعر چون تاکید بر پلشتی ها و زشتی های جامعه، رنگی ناتورالیستی به آثار چوبک می داد، بسیاری از منتقدان و داستان نویسان، آثار این نویسنده را در زمره ادبیات ناتورالیستی طبقه بندی کرده اند، اما در واقع آثار او واجد نوعی رئالیسم افراطی است.