پیج فیسبوک «طهران قدیم» نوشت: زنده یاد
مازیار در سال ١٣٣١ در شهرستان بابل به دنیا آمد. از همان نوجوانی و جوانی استعداد
و علاقه خود را به موسیقی و خوانندگی نشان می داد.
تا جایی که از او نقل کرده اند در دوران دبیرستان
در جمع دوستانش گفته بود: شک نکنید من یک روز خواننده معروفی خواهم شد. مسابقات هنری
دانش آموزان فرصت خوبی برای عرض اندام این نوجوان خوش صدا بود؛ طوری که در یکی از این
مسابقات که به داوری محمد نوری برگزار می شد، او توانست رتبه اول را بین دانش آموزان
سراسر کشور از آن خود کند. اما اینها برای رسیدن به معروفیت کافی نبود.
تهران مثل همیشه شهری وسوسه انگیز برای استعدادهای
جوان بود؛ برای همین جوان شهرستانی به تهران سفر کرد تا در فضاهای حرفهای خودی نشان
دهد. بالاخره جهانبخش پازوکی ـ آهنگساز و ترانه سرا ـ تصادفا در یکی از اجراهای او
حضور داشت و با شنیدن صدایش پیشقدم شد و به این هنرمند جوان پیشنهاد همکاری داد. نکته
جالب اینکه حتی اسم هنریِ مازیار را همین آهنگساز برای او انتخاب کرد.
اولین کار جهانبخش پازوکی و مازیار با عنوان آرزوی
فردا (... همه گفتن، همه رفتن اما من/ با یه دنیا آرزو جا موندم...) تهیه و منتشر شد.
استقبال فراوان مردم از این ترانه، افق تازهای از فعالیت حرفهای در برابر مازیار جوان
گشود. حاصل همکاری پازوکی و مازیار، ترانه های ماندگاری مثل «ماهیگیر» و «کبوتر» شد
که حتی پس از گذشت بیش از 3 دهه از زمان ساختشان، هنوز شنوندگان از پخش آنها در صدا
و سیما استقبال میکنند. بعدها برای او زمینه مساعدی برای همکاری با اساتید آهنگساز
آن دوران همچون بابک بیات، محمد شمس، عماد رام، ناصرچشم آذر، تورج شعبانخانی و... فراهم
شد. تفاوت مازیار با خوانندگان پاپ هم نسلش، علاقه به ایران و موسیقی زادگاهش بود.
بعضی خواننده ها فقط با یک کارشان جاودانه می شوند و با همان یک اثر می توانند نسل
های مختلف را درگیر کنند. ترانه «ایران ایران» مازیار نمونه خوبی برای اینجور قطعه
هاست و در اهمیت آن همین بس که حسین زمان ـ که خود این ترانه را دوباره اجرا کرده ـ
گفته است که وقتی سال 59 برای تحصیل در آمریکا به سر می برده، با شنیدن این آهنگ منقلب
شده، به ایران برگشته و به جبهه رفته است. جالب است که اجرای این قطعه به سال 57 و
26 سالگی مازیار باز می گردد. در این چند سال 4 آلبوم «گل گندم»، «کودک قرن»، «کبوتر»
و «ماهیگیر» از او در دسترس بود که اولی بدون اجازه او و دومی پس از مرگش در 44 سالگی
منتشر شد. پس از گذشت یک دهه از مرگ مازیار، تازگیها آلبوم «تنهایی» از او به بازار
آمده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر