حبیب محبیان، مرد تنهای منتظر

بی بی سی - بردیا افشین: به نظر می رسد، آرزوهای حبیب محبیان به این زودی ها بر آورده نخواهد شد و این هنرمند موسیقی پاپ باید باز هم انتظار بکشد.

انتظاری که چهار ساله شده است و از وقتی آغاز شده که این خواننده و اهنگساز کهنه کار بعد از سه دهه به ایران برگشت، درست وقتی که در اولین مصاحبه اش پرده از آرزو هایش برداشت و گفت، می خواهد در ایران آلبوم منتشر کند و در ورزشگاه آزادی تهران کنسرت بدهد.

اما درست زمانی که خیلی ها تصور می کردند، حبیب خیلی بیش تر از پیش به خواسته هایش نزدیک شده است، مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی، محمد میرزمانی، در اظهار نظری جدید، مختصات واقعی ای را ترسیم کرد و نشان داد که چقدر این هنرمند از آرزو هایش دور است. اظهار نظر جدید میرزمانی برای کسانی که تصور می کردند به زودی می توانند آلبومی را از حبیب در بازارهای موسیقی ایران بخرند، دلسرد کننده بود. چرا که مدیرکل رئیس دفتر موسیقی قاطعانه گفت: ما به آلبوم حبیب محبیان نه مجوز داده‌ایم و نه کارهای ایشان مجوز گرفته است.

امیدواری ها

حبیب را در آهنگ و ویدیوی محکوم، خواننده ای جوان و سی ساله به نام سمیر زند با نام واقعی محمدحسین خزعلی که فرزند ابوالقاسم خزعلی، عضو مجلس خبرگان رهبری است همراهی می کند.

این تصور که دستکم به زودی حبیب برای انتشار آلبومش مجوز می گیرد، از اواخر دی ماه بوجود آمد. وقتی دو ماه محرم و صفر تمام شد، بر طبق انتظار فعالیت هنرمندان موسیقی پاپ ایرانی آغاز شد، خیلی ها تک آهنگ یا مجموعه آهنگی جدید منتشر کردند و خیلی ها برای اجرای زنده به روی صحنه رفتند و شاید جالب تر از همه در این بین انتشار ویدیویی از حبیب محبیان بود: برای آهنگی جدید به نام محکوم.

حبیب را در این آهنگ و ویدیوی آن، خواننده ای جوان و سی ساله به نام سمیر زند همراهی می کند. بعد از انتشار این ویدیوی پر سر و صدا، سمیر زند ادعا کرد که از این به بعد حبیب برای ادامه کارهایش مشکلی نخواهد داشت و کارهایش مجوز دارد. با توجه به این که سمیر زند -با نام واقعی محمدحسین خزعلی- فرزند ابوالقاسم خزعلی از روحانیون محافظه کار، عضو پیشین شورای نگهبان و عضو مجلش خبرگان رهبری، است، خیلی از طرفداران حبیب این ادعا را جدی گرفتند و دلگرم تر از قبل شدند که بالاخره فعالیت های حبیب در ایران مجاز خواهد بود.

طرفدارانی که کم هم نیستند و از بازگشت حبیب محبیان به ایران استقبال کردند. البته خیلی ها هم بودند که به گرمی به پیشواز این هنرمند محبوب نرفتند، از جمله: محافظه کاران و مسئولان موسیقی در ارشاد. تیرماه سال ۱۳۸۹ و وقتی که کمتر از دو سال از حضور حبیب در ایران می گذشت، احمد خاتمی از خطیبان موقت جمعه تهران به بازگشت حبیب و شایعه بازگشت دیگر هنرمند فعال در عرصه موسیقی به اصطلاح لس آنجلسی گفت: اینجا ایران اسلامی است جای خوانندگان لس آنجلسی نیست، این ملت اجازه نخواهند داد کسانی با تساهل و تسامح اصول اسلامی و فرهنگی مردم را زیر سئوال ببرند.

بازگشت به ایران

این نگاه در رسانه های نزدیک به حاکمیت هم منعکس می شد، مثلا روزنامه کیهان، حبیب را فردی مبتذل خوانده بود و او را هنرمندی معرفی کرد که در سال های اول بعد از انقلاب علیه نظام نوپای اسلامی و مردم غیور آن اقدام به شیطنت و جوسازی نموده و دلیل بازگشت حبیب را ورشکستگی موسیقی لس آنجلس و پویایی موسیقی پاپ ایرانی دانسته بود.

روزنامه کیهان، حبیب را فردی مبتذل خوانده بود و او را هنرمندی معرفی کرد که در سال های اول بعد از انقلاب علیه نظام نوپای اسلامی و مردم غیور آن اقدام به شیطنت و جوسازی نموده و دلیل بازگشت حبیب را ورشکستگی موسیقی لس آنجلس و پویایی موسیقی پاپ ایرانی دانسته بود.

اما حبیب در مصاحبه هایی به هنگام بازگشت، خودش را هنرمندی معرفی کرد که در طول فعالیتش همیشه از ابتذال دوری کرده و تهاجم بی منطق و مبتذل به فرهنگ و به ویژه موسیقی ایرانی را یکی از دلایل بازگشتش به ایران دانسته است. به نظر می رسید آن هنگام او تصور می کرد فضای ایران، فضایی بهتر برای ادامه کار موسیقی اش است، حبیب در اولین مصاحبه اش در ایران گفت: من برگشتم تا به آنهایی که سودای رفتن دارند ثابت کنم که آنجا خبری نیست هیچ کجای دنیا کشور خود آدم نمی‌شود.

اما نتیجه حضور حبیب در فضای موسیقی ایران، انتشار فقط چند تک آهنگ بوده است. از جمله آهنگی به نام سارا که آن را به زبان مادری اش، ترکی آذری، خوانده است، آن هم به یاد آسیب دیدگان زلزله تابستان ۱۳۹۱ در آذربایجان غربی. این چند تک آهنگ اخیر حبیب، همگی از شبکه های تلویزیونی غیر دولتی و مستقر در بیرون از کشور پخش شده اند.

وزارت ارشاد و حبیب

با این حال او از همان ابتدای بازگشتش تلاش کرده که مجوز فعالیت را در ایران بدست بیاورد، اما مقامات موسیقی چندان به او روی خوشی نشان ندادند. یک سال و نیم بعد از ارایه تقاضایش ،بالاخره در تابستان سال ۸۹ یک مقام رسمی به این تقاضا واکنش نشان داد.

حبیب تا به حال چهار سال به انتظار نشسته است، و با استناد به موضع اخیر وزارت ارشاد هیچ مجوزی برای هیچ فعالیتی ندارد. شاید او در آغاز دهه هفتم زندگی اش برای خواندن و نواختن پیر نباشد اما برای رسیدن به آرزوهایش خیلی هم جوان نیست.

علی ترابی، سرپرست آن هنگام دفتر موسیقی وزارت ارشاد، گفت برای آلبوم هیچ خواننده‌ی موسوم به لس‌آنجلسی مجوزی صادر نکرده‌اند و البته تایید کرد یک درخواست آلبوم از حبیب محبیان داشته اند اما گفت هیچ اتفاقی در این زمینه در دفتر موسیقی وزارت ارشاد نیفتاده است.

در حالیکه حبیب در باغچه خود در شمال کشور به انتظار نشسته بود، محمد میرزمانی، تابستان ۱۳۹۰ به عنوان مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد منصوب شد و خیلی زود در همان تابستان در یک گردهم آیی خبری حاضر شد. او در جواب به یک خبرنگار درباره صدور مجوز برای آلبوم حبیب محبیان گفت: چنین موضوعی مطرح نیست و حتا در دستور کار ما نیز قرار ندارد. تاکید می‌کنم تا این لحظه هیچ دستوری جهت صدور مجوز برای ایشان به بنده نرسیده است.

شاید محمد میرزمانی، این انتظار را می کشید که تا وقتی مدیرکل دفتر موسیقی است بازهم در این باره از او سوال شود و حالا بعد از نزدیک به یک سال و نیم بهمن ماه سال ۱۳۹۱ خبرنگاری دیگر از مجوز و حبیب و آلبومش پرسید. میرزمانی که خود اهل موسیقی است و آهنگساز است، این بار کمی مهربانانه تر به نظر می رسید، اما انگار زمان چییز دیگری را تغییر نداده است و همچنان، پاسخ میرزمانی را باید یک نه دیگر به حبیب و آرزوهایش ترجمه کرد.

این هنرمند تا به حال چهار سال به انتظار نشسته است، و با استناد به موضع اخیر وزارت ارشاد هیچ مجوزی برای هیچ فعالیتی ندارد. شاید او در آغاز دهه هفتم زندگی اش برای خواندن و نواختن پیر نباشد اما برای رسیدن به آرزوهایش خیلی هم جوان نیست.