گلستان گذراند و در ابتدا در این کشور فیلم هایی را بازی کرد، بازیگری در ایران از سال 1337 با فیلم زمین تلخ به کارگردانی زنده یاد خسرو پرویزی آغاز نمود که در کنار زنده یادان محمدعلی فردین و رضا بیک ایمانوردی به ایفای نقش پرداخت و این فیلم اولین تجربه ی بازی نرسی و دومین تجربه بازی مرحوم فردین بوده
است.
شادروان نرسی در طی 47 سال فعالیت هنری خود بیش از 180 فیلم بازی کرد که می توان از این فیلم ها به فیلم هایی چون مالک دوزخ، دلاور دوران، کمین، کشتی نوح، شب فرشتگان، خوشکل محله، گلنسا در پاریس، قوربون زن ایرونی، فاتح دل ها، علی سورچی، جان سخت، فرار از زندگی، غیرت، ستیز، راننده اجباری و....اشاره کرد.
بیشتر نقش های او منفی بود. او معتقد بود، بازی در نقش منفی بسیار سخت تر است و در حقیقت این نقش منفی است كه نقش مثبت را می سازد به همین جهت بازی در نقش های منفی را بیشتر می پسندید و در اجرای این نقش ها مهارت خاصی داشت و در کنار بازی های منفی در بازی های مثبت و کمدی نیز حضور پیدا کرد.
او تمام فیلم های روز دنیا را دنبال می کرد و كتاب های بسیاری در زمینه تاریخ سینما، تاریخ هنر، كارگردانی، بازیگری و... مورد مطالعه قرار داد.
در زمینه نقاشی و مجسمه سازی به صورت حرفه ای فعالیت داشت و نقاشی های زیبایی به یادگار گذاشت. در رشته های موتورسواری و بوكس هم فعالیت های جدی داشت و حتی سوابق قهرمانی كشور را نصیب خود کرد. وی در اَبان ماه سال 1358 ازدواج نمود و حاصل ازدواجش دختری به نام یلنا کرکیا می باشد که هم اکنون در حرفه عکاسی، تدوینگری و دستیار کارگردانی سینما و تلویزیون فعالیت دارد و چندین فیلم کوتاه جشنواره ای ساخته که مقام هایی را کسب نموده است، اما او به طور حرفه ای عکاسی و تدوین را دنبال می کند و معتقد است، عکاسی روح زندگی است.
از جمله افتخارات زنده یاد نرسی کرکیا جایزه سپاس برای فیلم «شاهراه زندگی» بود که موفق به دریافت اَن شد. آخرین حضور وی در سریال «ما چند نفر» به کارگردانی فیاض موسوی بود و سرانجام در سی ام مهرماه سال 1385 در سن 68 سالگی جان به جان آفرین تسلیم و در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش همیشه سبز.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر