خواننده قدیمی حوزه موسیقی که مدتهاست در ایران
با وضعیتی نامشخص زندگی می کند، در جدیدترین اظهارنظر خود از نامعلوم بودن وضعیت فعالیت
هایش در ایران خبر داد.
به گزارش موسیقی ما، حبیب محبیان که سال هاس زیادیست
که وارد ایران شده و در شمال کشور زندگی میکند، با انتشار ویدئویی از اجرای زنده قطعه
«مرد تنهای شب» در صفحه اینستاگرام رسمیاش، نوشت: «این هم ویدئویی برای آن دسته از
عزیزانی که در انتظار کنسرت اند و مُدام سراغش را می گیرند. فعلا فقط به کنسرت های
گذشته می توان بسنده کرد...»
حبیب مدت زمان زیادی ست که در ایران ساکن است و
هنوز وضعیت مشخصی برای فعالیت در ایران ندارد. او بارهاو بارها در گفتوگوهای مختلف
مدعی شده است که در حال مذاکره برای فعالیت رسمی در بازار موسیقی مجاز ایران است و
در یکی از آخرین گفتگوهایش نیز توضیح داده بود: برخلاف خیلیها که فکر می کنند این
آثار را برای گرفتن مجوز تولید کردهام، باید بگویم من برای اعتقادات قلبیام نیازی
به مجوز نمیبینم. این آثار را در سال 2006 ساختهام. در سال هایی که اصلا قرار نبود
به ایران بیایم. این بهترین جوابی است که میتوانم به تو بدهم که همه بفهمند ارادت
من به شهدا و رزمندگان چیزی دلی است و برایم مهم است که از مفاهیم اعتقادیام سوء برداشتی
صورت نگیرد. من چهار سال اول جنگ را در ایران بودم و جزو کسانی نبودم که بلافاصله بعد
از انقلاب از ایران خارج شدند. کاملا با حال و هوای جنگ در ایران آشنا بودم و هستم
و تصاویر آن هنوز هم در ذهن من مانده است. تصاویری که در این ویدئوها آمده، تصاویری
است که از جنگ در ذهن من بوده و با چشم خودم آنها را دیدهام.
حبیب درباره انگیزه های بازگشتش به ایران نیز گفته
بود: من فقط به خاطر عشقم به ایران و مردم ایران به کشورم برگشتهام و هیچ مقام و فرد
خاصی در این تصمیم دخیل نبوده است. من زندگی کردن در کنار هموطنانم را انتخاب کردم
و فعالیت هنری برای هموطنانم حس خوبی را به سمت من متصاعد میکرد که همین باعث شد،
تصمیم به بازگشت بگیرم. علاقه و خواست خانوادهام هم برای بازگشت به ایران در این تصمیم
من بیتاثیر نبوده است. رابطه من با جنگ یک رابطه کاملا حسی و عمیق است و در هیچ برههای
از زندگی هنریام، کار یا قطعهای را به سفارش جایی اجرا نکردهام و نخواندهام و اصولا
اعتقاد دارم اگر در اثری، رابطهای حسی و عمیق نباشد، بدون شک آن اثر نمیتواند با
مخاطب ارتباط برقرار کند.
حبیب که مهمان ویژه سومین جشن سالانه «موسیقی ما»
بود و برای نخستین بار از زمان حضورش در ایران در یک مراسم رسمی حضور مییافت، در شب
برگزاری این برنامه رو به حاضرین در سالن گفت: اول از همه باید بگویم که من بدون گیتارم
فلجام و تا جایی که در خاطر دارم، تا به حال بدون گیتار روی هیچ صحنهای نرفته بودم.
بسیار خوشحالم که از تریبون نام من را صدا زدند و در کنار سایر هنرمندان میتوانم دقایقی
را همراه شما باشم. من خوشحالم که اینجا هستم، گرچه لیاقت ندارم در صف جلو صندلیها
بنشینم؛ اما همین که برای اولین بار بعد از شش سال سکوت، میتوانم با شما صحبت کنم
برای من موجب خوشحالی است. فقط میگویم الهی موفق باشید و هیچ وقت خدا را فراموش نکنید.
حبیب پیش از خواندن نام برنده بخش بهترین آلبوم
موسیقی پاپ سال 93 به انتخاب مردم، گفت: سالها پیش نوجوانی را در کنار پدر هنرمندش
میدیدم که با چه اشتیاقی مشغول فراگیری موسیقی بود و از همان زمان احساس کردم که این
پسر میتواند حق پدرش را بگیرد.» او سپس نام آلبوم «پاییز، تنهایی» و «احسان خواجهامیری»
را اعلام کرد.
هنوز هیچ مقام رسمی در موسیقی کشور درباره روند
فعالیتهای رسمی حبیب در ایران اظهار نظر رسمیای نداشته است تا آینده فعالیت های کاری
این خواننده در کشور همچناندر هالهای از ابهام باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر