نبود امنیت شغلی در سینمای ایران باعث شده بیشتر
پیشکسوتانی که سال ها عمر خود را در این راه صرف کرده اند خانه نشین شوند.
به گزارش بانی فیلم، متاسفانه ما در ایران سوژه
هایی با موضوع مسائل کهنسالان نداریم و تا زمانی که آثاری از این دست تولید نشوند پیشکسوتان
ما بیکار هستند. این در حالی است که مشکلات سالخوردگان به قدری زیاد است که به خوبی
می توان به آن پرداخت، اما متاسفانه چنین اتفاقی رخ نمی دهد.
قطعاً پیشکسوتان سینمای ایران همیشه آمادگی این
را دارند که به بهترین شکل در سینما حضور داشته باشند و امید می رود تا شرایطی مهیا
شود که شاهد اتفاقات مناسبی در این حوزه باشیم. در خصوص چرایی کمرنگ شدن پیشکسوتان
در سینما و راهکارهایی مناسب برای رفع مشکلاتی از این دست با برخی از سینماگران به
گفت وگو پرداخته ایم.
هنرمند باید مردم را از واقعیت به حقیقت برساند
جمشید مشایخی بازیگر پیشکسوت سینمای ایران به بانی
فیلم گفت: قطعاً اطراف هر فیلمنامه نویسی افراد مختلفی در هر سن و سال حضور دارند و
فیلمنامه نویس با در نظر گرفتن مشکلات و مسائل آنها می تواند نقش های مختلف را بنویسد.
از آن طرف معمولاً تصورشان بر این است که فیلم های جوان پسند مخاطب بیشتری دارد.
وی افزود: مسائل و مشکلات جوان های امروز با نسل
ما تفاوت پیدا کرده. در آن زمان خصایصی مانند مردانگی، جوانمردی و... پررنگ تر بود
که الان متاسفانه در حال از بین رفتن است. پرداختن به مسائل جوانان مهم است، اما مثل
کدام اثر در این حوزه توانسته تاثیر مثبتی در زندگی افراد جامعه داشته باشد؟ مثل این
می ماند که شعر نو را ارجح بر اشعار حافظ بدانیم. شعر نو زیباست، اما قطعاً به پای
اشعار حافظ، مولانا، سعدی و... نمی رسد. غالب جوان های امروز متاسفانه هیچ علاقه ای
به بزرگان ادب این سرزمین ندارند! وظیفه هنرمند این است که مردم را از واقعیت به حقیقت
برساند. در جامعه کنونی اگر حقیقت روشن شود انحرافات کمتر رخ می دهد.
سینما از سلطه دولت رهایی نیافته
بهمن زرین پور بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون
درباره حضور کمرنگ پیشکسوتان در سینما گفت: عوامل زیادی در عدم بکارگیری پیشکسوتان
در سینما موثر است از جمله اینکه نقش مناسب شان طراحی نمی شود یا اینکه خود قصه جایگاهی
برای نقش مورد نظر ندارد. در سینمای جهان به قدری تولید بالاست که برای سنین بالا هم
نقش هایی طراحی می شود، اما در ایران سطح تولید پایین است و سینما روی جامعه ما جوان
ها هستند. کمتر دیده می شود که افراد در سنین بالا به سینما بیایند. چون اگر خواهان
دیدن فیلمی باشند آن را در خانه می بینند. دیگر آنکه ما در سالهای بعد از انقلاب شاهد
این بودیم که پیشکسوتان تا جایی که جایشان را دیگران پر کنند حضور داشتند، اما از آن
به بعد بیرنگ شدند و بیرنگ ترشان کردند. امروز گذشته از این مسائل به طور کل مشکل سینماست.
سینما هنوز دارای جایگاهی نیست که بتواند کاملاً از سلطه دولت رهایی یابد. در واقع
سینما الان سرمایه گذار است و وحشت این را دارد که اگر سرمایه بگذارد به چه سرنوشتی
دچار می شود. این عوامل باعث می شود سینما کمتر ریسک پذیر باشد و ناخودآگاه می رود
به این سمت که سینماروهای جوان را جذب کند.
بازیگر «حکایت عاشقی» افزود: بارها دیده ایم که
سینما پر رنگی نقش سنین بالا را اصلاً نمی پذیرد. به این جهت می رسد به اینکه نقش کمرنگ
را به سنین بالا پیشنهاد کند که آن هم بازیگر مگر در موارد ویژه که بعضاً درگیر مشکلات
اقتصادی است آن را نمی پذیرد. در سینمای هالیوود یا بالیوود اصلاً به این صورت نیست
و پیشکسوتان کماکان از جایگاه خود برخوردارند.
زرین پور خاطرنشان ساخت: متاسفانه کم کم احترام
به پیشکسوتان در حال از بین رفتن است. من خودم سر کاری به عنوان کارگردان با تهیه کننده
ای کار می کردم که برای نقشی علیرضا خمسه آمد و رقم معقولی را پیشنهاد داد. از آن طرف
تهیه کننده نظرش در مورد جوانی بود که فکر می کرد دستمزدش کمتر است، اما وقتی آمد دقیقاً
دستمزدی سه برابر خمسه مطرح کرد که خود تهیه کننده هم متعجب شد! متاسفانه چنین اتفاقاتی زیاد می افتد. در حال حاضر
برای سنین بالا نقش های کوتاه نوشته می شود و نقش های کوتاه دستمزد کمی دارد و غالباً
پیشکسوتان ما چنین دستمزدهایی را نمی پذیرند. چنین نقش هایی را نابازیگران تقبل می
کنند بدون اینکه کیفیت کارشان برای صاحب کار مهم باشد.
وی در پایان تاکید کرد: من قصه ای داشتم با شخصیت
هایی در سنین 60-50 که تهیه کننده آن را نپذیرفته و مودبانه گفته خودت فکر می کنی این
در گیشه جواب می دهد! و من قصه را بردم تا شاید روزی به کار آید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر