۱۳۹۳ بهمن ۱۸, شنبه

سعید راد: جنس و شیوه بازی واقعی در سینمای ایران از بین رفته است

سعید راد می گوید برخی از فیلمسازان برای فیلم هایشان به سراغ بازیگرانی رفته اند که در دو تا کار دست چندم تلویزیونی با لهجه من درآوردی مردم را خندانده اند و آن ها را در نقش هایی به بازی گرفته اند که اصلا تناسبی ندارد.

وی بازیگر مطرح سینمای ایران درباره سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر به هنرآنلاین، گفت: هنوز متوجه علت ساخت این همه فیلم های سرد، تلخ و عبوس نشده ام و وظیفه من هم آنالیز و بررسی این قضیه نیست. ماشاالله کار شناس زیاد داریم که بخواهند در این مورد نظر بدهند.
راد ادامه داد: به عنوان یک بازیگر باسابقه که دهه هاست در سینما حضور دارم معتقدم این طرز تفکر و شیوه فیلمسازی و نگاه نسبت به جامعه و مردم منصفانه و عادلانه نیست. الحاق یک سری دغدغه های شخصی در فیلم ها که بین دوستان مد شده است و اینکه در برنامه های مختلف سینمایی مثل «هفت» می نشیند و از همدیگر تعریف می کنند. برای سینما یک آفت است. در اغلب این فیلم ها تعدادی دختر و پسر جوان در گیر موقعیتی می شوند و ساک به دست می دوند و بی قراری می کنند یا در برخی فیلم ها دچار اعتیاد هستند و وارد بازی های خطرناکی می شوند و دنبال لذت طلبی و خوشی های کاذب هستند. اغلب این شخصیت ها عصبی و از هم گسیخته هستند و هیچ حضور قانع کننده ای در داستان فیلم ندارند.
بازیگر فیلم های «دوئل» و «چ» با اشاره به اینکه جنس و شیوه بازی واقعی به اسم بازی رئالیستی و واقع گرا از بین رفته است، گفت: خیلی از بازیگران فیلم های جدید به لحاظ استیل و فرم بدنی فاجعه هستند و دویست کیلویی وزن دارند! الان ببینید سوپر استارهای بازیگری ما چه کسانی هستند؛ یک سری نابازیگر که تکنیک های ابتدایی بازیگری را بلد نیستند و خوش فرم نیستند. برخی از دوستان فیلمساز برای بازی های فیلم هایشان به سراغ بازیگرانی رفته اند که در دو تا کار دست چندم تلویزیونی با لهجه من درآوردی مردم را خندانده اند و آن ها را در نقش هایی به بازی گرفته اند که اصلا تناسبی ندارد.


سعید راد 

راد افزود: در برخی از فیلم های جشنواره امسال فیلمسازان با شناخت درست و صحیح از موضوع و مسائل اجتماعی از زاویه دید مناسب فیلم ساخته اند و در این فیلم ها فضاسازی و بار دراماتیک درستی در فضای فیلم جاری است، اما هنوز یک فیلم شش دانگ، حرفه ای و استاندارد در جشنواره ندیده ام.
او ادامه داد: در میان فیلم هایی که دیدم از تیم بازیگری فیلم «شکاف» با بازی پارسا پیروزفر، هانیه توسلی، سحر دولتشاهی و بابک حمیدیان خوشم آمد. این تیم هم مناسب ایفای نقش هایی هستند که بازی کرده اند و هم نقششان را درست فهمیدند و بازی کردند. حتی بازیگر خردسال فیلم نیز خیلی خوب است و تنهایی و حساسیت این نقش را درست نشان داد. بازی خوب دیگری که آن را پسندیدم بازی مهتاب کرامتی در «عصر یخبندان» است. برای اولین بار یک بازیگر زن را در سینمای ایران دیدیم که با زبان بدن بازی می کند و به نظرم فوق العاده بود. کارگردانی مصطفی کیایی هم فوق العاده بود. البته در این فیلم منهای بازی خوب مهتاب کرامتی، کستینگ بازیگری دارای ضعف هایی بود. در «عصر یخبندان» برای نقش بازیگر مقابل مهتاب کرامتی بازیگری انتخاب شده (فرهاد اصلانی) که مناسب این نقش نیست، هرچند اصلانی بازیگر توانایی است. در منطق و واقعیت چگونه ممکن است زنی به این جذابیت و با منش، متانت و وقار با چنین مردی ازدواج کند که نه اعتماد و به نفس و نه جذابیت و نه فیزیک مناسبی دارد. اگر من مسئول انتخاب نقش بودم بازیگری با فیزیک و استیل بدنی بهرام رادان انتخاب می کردم. شخصیتی که برای زنان دام می گستراند و زن در این موقعیت انتخاب دچار تردید و معضل بشود.
راد گفت: در جشنواره امسال تعداد زیادی جوان فیلمساز حضور دارند که به ظاهر می خواهند آینده سینمای ایران را در دستشان بگیرند، اما من در میانشان چنین استعدادی ندیدم.
بازیگر فیلم های «خداحافظ رفیق» و «تنگنا» در ادامه با اشاره به شرایط برگزاری جشنواره فجر سی و سه، گفت: جشنواره امسال با برنامه ریزی بهتری برگزار می شود. دلیل آن هم ثبات مدیران سینمایی در این دوره به خصوص دومین سال حضور دبیر جشنواره است، چرا که این موضوع به حرفه ای برگزار شدن جشنواره فیلم فجر کمک زیادی می کند.
راد درباره حمایت دولت از فیلم های سینمایی بیان کرد: بهتر است برای دسته ای از فیلمسازان، دولت سرمایه گذاری کند تا سینمای ایران تازه نفس بماند. گروه ها و عوامل حرفه ای در اختیار فیلمسازان جوان باشد. اگر این ضعف از بین برود، نه تنها این فیلمسازان باید تایید شوند، بلکه بودجه هم باید در اختیار این جوان ها قرار بگیرد. به هر حال این گروه هم متفکر و دلسوز سینما هستند.
او در ادامه به شاخه های مختلف اکران در سینما اشاره کرد و گفت: در سینمای ایران هر شاخه ای هم که بوجود بیاید، چه در اکران و چه در بقیه موارد، باز هم کمبودهایی حس می شود. ما باید کاشف باشیم که تا به حال نبوده ایم. حالا در هر موضوع هنری، من با کارگردان های فیلم اولی خیلی کار کرده ام، اما گروه حرفه ای به این دوستان نمی دهند و همه همانند خود این کارگردان های فیلم اولی، آماتور هستند. از این گروه دیگر چه خلاقیتی می خواهند؟
راد درباره بعضی انتقادهای منفی به سینما عنوان کرد: از اینکه عده ای سینما را نقد منفی می کنند و بی خودی صحبت کنند، چه نفعی می برند؟ اصلا با همین نقدهای منفی چه جایی در این سینما بدست آوردیم؟ سینما باید از نقدهای منفی دور شود. گروهی با هزار انگیزه و تشکیلات کار وارد عرصه سینما می شوند، اما عده ای حسودی می کنند. باید به این دوستان انرژی مثبت بدهیم. متاسفانه سینمای ایران تا سال های گذشته، عصبانی و حسود بود، اما الان وضعیت بهتر شده است.
این بازیگر سینما گفت: من به عنوان کارگردان فیلم اولی اگر بخواهم فیلمی بسازم و تقویت شوم باید با نیروهای حرفه ای یک فیلم را به سرانجام برسانم. من در یک فیلم از یک کارگردان فیلم اولی شرکت کردم که این فیلم جایزه هم بدست آورده است، اما همه عوامل این فیلم آماتور و بی تجربه بودند. کارگردان هر چقدر هم خلاق باشد، اما فیلمبردار زبان او را متوجه نشود، روند فیلمبرداری کار هم به سختی پیش می رود. قطعا دولت باید سرمایه گذاری کند. همه فیلم های کارگردان اول باید سرمایه گذارهای حرفه ای داشته باشند. فیلم باید تولید شود. فیلم خوب باعث می شود تا همه صحبت ها تمام شود.
وی ادامه داد: متاسفانه گاهی می بینیم در فیلم ها تفکر خوب و افراد مولف کم پیدا می شود. کسی که بتواند آینده سینما را به عنوان کارگردان مولف تعیین کند در سینمای ایران کم داریم و امیدوارم که حضور کارگردانان جوان در کنار کارگردانان با تجربه، سینما را متحول کنند.
راد در پایان درباره حضور کمرنگ پیشکسوتان سینما گفت: حضور فیلمسازان پیشکسوت در جشنواره امر مهمی است. به نظر من این موضوع نباید جایگاه پیشکسوتان را زیر سوال ببرد. سینما به حضور تجربه سینماگران گذشته احتیاج دارد.

۱ نظر:

Unknown گفت...

ـا دیروز که هندی ها در کنار خیابانها میمردند برای بعضی از ایرانیان دیدن فیلم هندی بسیار سطح پایین مینمود اما امروز که هند دگرگون شده است واز لحاظ رشد اقتصادی دومین وسومین در جهان است سینمایش شاید برای همانها قابل دیدن شده است غافل از اینکه هم سینما وهم موسیقی ایران را نمیشود از هندی جدا کرد ارتباط بسیار نزدیک است سنمای امروز هند رشد قابل توجهی کرده است خوشحالم از اینکه سینمای هند را بخاطری بدی سینمای ایران بهتر از سینمای امروز خودمان میشناسم یعنی شب که بشود تک تک کانالها را نگاه میکنم (اگر تلویزیون خاطره که به نظرم بهترین است از من وتو هم کارش را بهتر انجام میدهد) فیلم سیاه وسفیدی داشته باشد نگاه میکنم واگرنه یکراست به سراغ ماهواره دیگری با کانالهای هندی میروم وحوسله پرخاشگری وکلاه برداری واعتیاد وملا بازی شریهی نیا های فیلم های امروزی ایران را ندارم وهمین باعث شده است که هم بازیگران هم موسیقی دانان وهم کارگردانان هندی را خوب بشناسم وبه تاریخش بنگرم بارها همینجا بنده تماشاگر از خرابی سینمایمان از همین سخنان سعید راد نوشته ام اتفاقی در سایتی دستمزد هنرپیشه ها یا همان خود هنرپیشه ها را دیدم سرم سوت کشید محمد رضا گلزار 200 میلیون.گلزار چه دارد؟ تناسب فردینی دارد سعید رادی دارد قد بلند هنر بیان دارد قدرت لب خوانی فردینی دارد هنر بهروز را دارد کلا چه دارد؟ که این مبلغ را بگیرد وبازی کند قدیم تر ها که خیلی اسم در آورده بود چون شنیدم پول زیادی پرداخته تا به سینما وارد شده است بعضی از فیلم هایش را دیدم جالب نبود چیزی نداشت یا دیگران هم همین اند زنان هم نه سوسن تسلیمی اند نه فخری خوروش اند نه دیگران فقط زیایند وبعضی را از ما بهتران زوری هنرپیشه کرده اند که امروز نقش اول بازی میکنندآنهم در لباس مردم تانزانیا واریتره وصحرای آفریقا ومیخواهند ایران بعد از انقلاب پیشرفته وصد در صد صنعتی شده وزیباتر از نیویورک البته در شیمرانات رانشان بدهند.کارگردانان بی مایه دوربین را در یک خیابان ویک اتاق میکارند یا تهایتا به جاده های شمال آنهم برای نشان دادن ویلاهای دزدان میبرند وعده ای به هم فحش میدهند وبعد که کار تمام شد میرون ومینشینند پول جمع میکنند مردم چه دارند ببینند هیچ ناچارند وقتی یک چهارم جامعه روانی است یک چهارمش باید این روانی ها را همراهی کند از 50 سال پیش هواپیما وبال بر؟ اینهم جالب است بال بر؟ قطار وو در سینمای هند حاضر است سگ وشیر گربه وشتر ببر هم بازیگرند سینماگران ما همین هنر را هم ندارند هندی ها دارند دلار وارد کشورشان میکنند وجمعیت بزرگی در این صنعت مشغولند ما هم کارمان به یک اطاق وخانه وخیابان کشیده است البته کپی برداری سناریو ها از همین هندی ها که از قدیم رسمی شده است کارشناس زیاد داریم! ماشااله این سخن مفهوم بزرگی داشت از گفته سعید راد.البته ایشان نمیخواهند بگویند کارشناس من در آوردی مانند خود هنرپیشه هایمان که اکثریتی فاقد هنر بازیگری اند اندکی هستند که توان دارند منظورم امروزی هاست بنده هم توان آنان را دارم هرکسی دارد درست مانند خواننده هامان.به کچا میرویم نمیدانم