قدیمی ها - علیرضا قناد: در عصر شنبه 25 بهمن
1393 جمعی از نویسندگان، شاعران و هنرمندان همراه با مردم هنردوست گرد هم آمدند تا
به پاس بیش از پنجاه سال آوازخوانی محمد باغبان از او تشکر و قدردانی نمایند.
جمعی از نویسندگان، شاعران و هنرمندان همراه با
مردم هنردوست در مجتمع ویلاژتوریست مشهد گرد هم آمدند تا به پاس بیش از پنجاه سال آوازخوانی
خواننده خوش آوای موسیقی ایرانی و به احترام این هنرمند فروتن و مهربان از او تشکر
و قدردانی نمایند. «محمد باغبان» هنرمندی بی نظیر و انسانی وارسته است که سال هاست
برای مردم می خواند و صدای بی نظیرش شادی بخش و آرامش بخش روح انسان ها است.
در مراسم نکوداشت خواننده مردمی و آوازخوان نام
آشنای خراسانی که به ابتکار اداره فرهنگ شهرستان «طرقبه، شاندیز» مشهد، با حمایت موسسه
تولیدی لباس «سان سیتی» برگزار شد، «محمد باغبان» که در آستانه هفتاد سالگی است به
روی سن رفت و با خواندن چند آهنگ از جمله «ای ایران» و «ابر بهار» تحسین حضار را برانگیخت.
این مراسم علیرغم محدودیت ها و کاستی ها، همانگونه
که انتظار می رفت با استقبال مردم هنردوست مواجه شد. همچنین تعدادی از نویسندگان، شاعران
و هنرمندان مشهور و موفق خراسان به علاوه خواننده و بازیگر با سابقه سینمای ایران «رضا
رویگری» نیز در این مراسم حضور داشتند آن چه در طی بیش از 50 سال فعالیت هنری «محمد
باغبان» در بین هنرمندان ایران از جمله هنرپیشگان تئاتر و فیلمسازان دهه 50 و به خصوص
اهالی موسیقی نسل قدیم، همچنان زبانزد است، مردم داری و مرام و معرفت اوست چیزی که
باعث شده علیرغم گذشت سال ها چیزی جز خوبی و عشق و معرفت از او نگویند.
«بابک رادمنش»، «فریدون خشنود»، «زنده یاد مجتبی
میرزاده»، «فرید شب خیز»، «سعید مهناویان» و «زنده یاد ناصر تبریزی» از جمله هنرمندانی
هستند که باغبان در دهه 50 با آن ها همکاری داشته است.
از ترانه های معروف «محمد باغبان» در دهه ی 50
«کفتر کاکل به سر» (به آهنگسازی ناصر تبریزی) و «کاشکی» (به آهنگسازی مصطفی مرادبختی)
و از کارهای اخیر او ترانه ی «ابر بهار» (به آهنگسازی مهدی کیان منش) است که به لهجه
شیرین مشهدی آن را خوانده است و با استقبال علاقه مندان مواجه شده است.
زندگی نامه ی محمد باغبان به روایت علیرضا قناد
محمد باغبان که متولد 1323 مشهد است آوازخوانی
را از نه سالگی آغاز کرد و پس از فراگیری موسیقی
و آواز نزد چند استاد در مشهد در دهه 1340 چند کنسرت از جمله در «تالار شیر و خورشید»
(هلال احمر فعلی) برگزار کرد که نشان از ظهور خواننده ای خوش صدا و آینده دار داشت.
همچنین با حضور در رادیو مشهد و خواندن آواز در برنامه ی «نغمه های دل» صدایش به گوش
دوستداران موسیقی رسید. محمد باغبان در طی دهه 1340 شمسی، بارها به تهران عزیمت نمود
تا از محضر اساتید بزرگ موسیقی ایرانی بهره مند گردد. در این دوران از موسیقی دان برجسته،
«استاد عطاالله خرم» و استاد مسلم موسیقی و فن بیان «زنده یاد اسماعیل مهرتاش» و چند تن دیگر از اساتید موسیقی بهره برد.
اما با توجه به اقامت خانواده در مشهد پس از چندی به زادگاه خود بازمی گشت. باغبان
در اوایل دهه 50 برای بهره مندی بیشتر از محضر اساتید موسیقی، مقیم تهران شد. در این
زمان در هنرستان موسیقی ملی، از استاد بزرگ آواز ایرانی «زنده یاد محمود کریمی» بهره
برد. همچنین با استاد جواد بدیع زاده محشور بود و از ایشان بسیار آموخت. در این هنگام
صدای رسا و خوش آوای باغبان مورد توجه اهالی موسیقی قرار گرفت. اگر چه باغبان برای
خواندن آواز به تهران رفته بود، در پی آشنایی با زنده یاد ناصر تبریزی آهنگساز ترانه
های مردمی که برای فیلم های سینمایی نیز تصنیف و ترانه می ساخت، وی ترانه «چوب خدا
صدا نداره» را به باغبان ارائه داد و باغبان آن را به بهترین نحو اجرا نمود تا ظاهرا
در فیلمی مورد استفاده قرار بگیرد.
در پی این همکاری، باغبان ترانه دیگری را از ساخته
های ناصر تبریزی اجرا نمود با نام «کفتر کاکل به سر» با شعری از «رضا شمسا» که با صدای
سوزناک و پراحساس محمد باغبان بسیار مورد توجه قرار گرفت و ترانه اش ورد زبان مردم
شد. این ترانه که در ابتدا برروی صفحه گرامافون منتشر شد شهرت بسیاری یافت و باعث شد
آهنگ سازان ترانه های مردمی او را تشویق به ادامه فعالیت در این کنند.
خوانندگی باغبان در تهران چندان هم بی جنجال نبود.
در پی شرکت در چند اعتصاب و اعتراض صنفی برای حمایت از دستمزد بازیگران، نوازندگان
و سایر هنرمندان، عده ای تصمیم به حذف وی گرفتند اما با وجود همه مشکلات، باغبان فعالیت
خود را ادامه داد و با انتشار چند آلبوم دیگر طرفدارانش را شاد کرد. آخرین کارهای باغبان
در پیش از انقلاب، آوازها و ترانه هایی بود که برای «فریدون خوشنود» نوازنده چیره دست
ویلن و آهنگساز پویا و فعال خوانده بود که در مجموعه آلبوم های «حرف» نتیجه این همکاری
در کوران انقلاب منتشر شد. در این آلبوم ها علاوه بر محمد باغبان، خوانندگان دیگری
از جمله ویگن، مهدی سپهر و هایده نیز حضور داشتند.
باغبان در سال 1356 خوانندگی در تهران را رها کرد
و به مشهد بازگشت. با اقامت دوباره محمد باغبان در مشهد وی بیشتر وقت خود را صرف پرورش
و نگه داری از باغی کرد که خودش در روستای اجدادیش «عنبران» ایجاد نمود. هم چنین بخشی
از وقت خود را نیز صرف تعلیم آواز به تعدادی از علاقه مندان نمود، علاوه بر آن باغبان
پای ثابت انجمن های بزرگ ادبی مشهد شد و با توجه به تعطیلی برنامه های موسیقی، برای
اساتید فرهنگ و ادب و دوستانش در انجمن های ادبی آواز می خواند.
به هر حال اگر چه باغبان خوانندگی حرفه ای را پیش
از انقلاب رها کرده بود و به زادگاهش مشهد بازگشته بود، در طی سال های بعد اساتید و
دوستداران موسیقی او را رها نکردند و باعث این شدند که با وجود محدودیت های بی شماری
که برای برگزاری کنسرت در شهر مشهد وجود داشته و دارد، محمد باغبان برنامه هایی را
طی سال های 1369 تا 1384 (15 سال) در مشهد اجرا نماید که با وجود محدودیت اطلاع رسانی و احتمال لغو برنامه
ها، همگی با استقبال فراوان علاقمندان موسیقی مواجه شد.
البته اغلب این اجراها برای هنرمندان، دانشجویان،
پزشکان و به طور کلی جامعه فرهیختگان بوده است.
باغبان در سال 1376 با انتشار آلبوم ترنم (با آهنگسازی
هادی آرزم، حمید قیصری و سعید جلالیان) و نوازندگی هنرمندان برجسته موسیقی ایرانی:
حسن ناهید (نی)، هادی آرزم (ویلن و کمانچه)، شهریار فر یوسفی (تار)، اردوان کامکار
(سنتور)، جمال جهانشاد (عود)، بهزاد رضوی نیا (دف و ضرب)، کریم قربانی (ویلنسل)، پس
از سال ها کار جدیدی را ارائه داد.
از سال 1369 که باغبان دوباره برای خواندن آواز،
در رادیو ایران حضور یافت (منهای سال های 1384 تا 1392) وی به عنوان خواننده ای مستقل
و بدون هیچ گونه وابستگی، بارها در رادیو و تلویزیون مشهد حضور یافته و صدای گرم و
پراحساسش را به همشهریان و هموطنانش ارائه داده است از جمله اخیرا با ترانه شاد و دلنشین «ابر بهار» که به لهجه مشهدی
خوانده و با استقبال بسیار مواجه شده است. او با 69 سال سن، در یک سال گذشته با این
آهنگ در شبکه شما و شبکه ی خراسان رضوی، حضور
تحسین برانگیزی داشته است.
بزرگداشت محمد باغبان
رضا رویگری بزرگداشت محمد باغبان
بزرگداشت محمد باغبان
بزرگداشت محمد باغبان
بزرگداشت محمد باغبان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر