نیکول آنقدر ایران را دوست داشت که با وجود شدت
گرفتن بیماری اش، حاضر نشد برای درمان به خارج از کشور برود، چون نگران بود آنجا از
دنیا برود و خارج از ایران دفن شود. در نهایت هم به آرزویش رسید.
این ها جمله های فرزاد هاشمی عکاس درباره نیکول
فریدنی است؛ عکاس ارمنی - ایرانی که عاشق ایران بود و از او با عنوان پدر عکاسی طبیعت
ایران یاد می شود. 28 دی ماه سال روز تولد اوست.
به گزارش ایسنا، نیکول 14 ساله بود که دوربین به
دست گرفت و عکاسی کرد. شهر کرمان و کویرهایش در تقدیر دست ها و نگاه هنرمندانه ی او
نقش مهمی داشتند.
نیکول فریدنی
در روزهای نوجوانی اش دوربینی که پدرش برایش خریده
بود برمی داشت و با دوستانش سوار دوچرخه فاصله ی ماهان-کرمان را طی می کرد و از طبیعت
زیبای کویر عکس می گرفت.
علاقه ی او به طبیعت ایران پررنگ ترین ویژگی زندگی
حرفه ای اوست. دوستانش و همکارانش با اشاره به این موضوع او را یکی از پیشروترین عکاسان
طبیعت ایران می دانند که قاب های متفاوتی از طبیعت را برای نسل های آینده به جا گذاشته
است.
نیکول فریدنی 28 دی ماه سال 1314 در شیراز متولد
شد. او عکاسی را به صورت تجربی و خودآموز یاد گرفت. به دلیل آشنایی اش به زبان های
انگلیسی و فرانسوی منابع مختلفی را مطالعه کرد و با اصول عکاسی طبیعت در دنیا آشنا
شد. مهم ترین کارهای او مربوط به عکاسی از طبیعت و بناهای تاریخی شهرهای مختلف ایران
بود. آرشیو عکس طبیعت نیکول فریدنی را کامل ترین آرشیو عکس طبیعت ایران می دانند.
نیکول فریدنی روزهای آخر عمرش را روی یک تخت گذراند،
با کپسول اکسیژنی که نفس کشیدن را برایش آسان تر می کرد و در کنار عکس هایی که یادگار
سال های جوانی اش بودند؛ عکس هایی از طبیعت سرزمینی که 72 سال در آن زندگی کرد، او
در سال 1386 از دنیا رفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر