دکتر اکبر عالمی، استاد دانشگاه تربیت مدرس تهران
در سال 1324 متولد شد و تحصیلات خود را در ایران و انگلستان در رشته سینما ادامه داد.
به گزارش هنرآنلاین، اکبر عالمی از پیشگامان مستندسازی
علمی در ایران است و راهکارهای نوینی در ژانر مستند در ایران ارائه داده است. زمانی
که سینمای علمی و چارچوب های فلسفی و فکری در نگرش به سینما در ایران رو به فراموشی
بود، با اجرای برنامه های «آن روی سکه»، «هنر هفتم» و «سینما ماورا» این جریان سینما
را در ایران زنده نگه داشت. اکبر عالمی در نهاد دانشگاه فعالیت های طولانی داشته و
بیشتر در حوزه عکاسی، سینما و انیمیشن فعالیت داشته است که در تاسیس رشته های دانشگاهی
در دانشگاه ها و دانشکده های هنر در سال 1360 به همراه مسعود معصومی در وزارت علوم
مهم ترین و اصلی ترین نقش را ایفا کرد، این ابتکارات که منجر به تاسیس رشته های جدید
دانشگاهی در ایران شد با همکاری دکتر ندیمی معاون وقت وزارت علوم انجام شد. فعالیت
های اکبر عالمی در حوزه آموزش عکاسی را می توان در کتاب های او مشاهده کرد، وی دارای
سه تالیف در زمینه سینما و انیمیشن است که در آنها اشاراتی نیز به عکاسی دارد و یک
ترجمه در رابطه با ظهور در عکاسی از او در بازار نشر موجود است که با عنوان «ظهور:
در عكاسی و سینما» ترجمه ای از نوشته آر.ای. جاكوبسون به انتشار رسیده است.
اکبر عالمی از پیشکسوتان تدریس عکاسی در ایران
است در مصاحبه ای که با او انجام شده در خصوص اوضاع عکاسی در ایران سخن به میان آمده
که از وی سوالاتی در این خصوص با تاکید بر آموزش عکاسی و عکاسی دیجیتال شده است.
اوضاع و شرایط عکاسی در ایران در نظر شما چگونه
است؟
خوشبختانه در ایران انجمن های گوناگون عکاسی با
تخصص ها و گرایش های متفاوت فعالیت دارند مانند انجمن عکاسان میراث فرهنگی، انجمن عکاسان
خبری و انجمن عکاسان ایران که تمامی شاخه های عکاسی را در بر می گیرد. دانشگاه ها و
دانشکده های هنری گوناگونی در ایران تا مقطع کارشناسی ارشد دانشجویان رشته عکاسی دارند
که مهمترین آنها دانشگاه تهران، دانشگاه هنر و دانشگاه آزاد اسلامی هستند. حتی گرایش
عکاسی در دوره دکتری داریم که یکی از بهترین استادان این رشته دکتر بیدختی است که از
در دوره دکتری از دانشگاه تربیت مدرس فارغ التحصیل شده است.
اساتید پیشگام رشته عکاسی در دانشگا ه های ایران
از نگاه شما چه کسانی هستند؟
احمد عالی، مسعود معصومی و فخرالدین فخرالدینی
از پیشگامان تدریس عکاسی در دانشگاه های ایران هستند، در دوران اخیر بیشترین هنرمندان
عکاس که در دانشگاه تدریس کرده اند می توان از فرهود حقی، دکتر محمد مهدی رحیمیان،
سیف الله صمدیان، دکتر امیرعلی جوادیان، محمود کلاری، استاد محمد بالاد پوش و بسیاری
از نام های درخشان دیگر همچون مهرداد نجم آبادی و محمود مروتی می توان نام برد.
به نظر شما در زمینه عکاسی ایران شناسی و شناساندن
و معرفی ایران به سایر جهان چه کسانی بیشترین خدمات را کرده اند؟
در این باره می توان از افشین بختیار، داود وکیل
زاده و آقای همایون امیر یگانه نام برد.
ورود عکاسی دیجیتال به ایران آیا با پدید آمدن
عکاسان جدیدی در ایران همراه بود؟
هنر دیجیتال در تاریخ هنر را می توان یک انقلاب
محسوب کرد، با ورود دوربین دیجیتال به ایران عکاسی بیشتر فراگیر شد و عکاسی از حصار
عکاسان حرفه ای و استادان مطرح خارج شد و به میان جوانان خلاق رفت زیرا شناخت فیزیک
اپتیک و قواعد نور چندان مورد نیاز نبود اگر چه پایه های عکاسی آنالوگ همچنان حرف اول
را برای عکاسان حرفه ای و عکاسی حرفه ای دارد.
عکاسی هنری همواره مستقل کار می کرد با آمدن عکاسی
دیجیتال و نرم افزار های مختلف چه تاثیری در این عرصه گذاشت؟
استفاده از این نرم افزارها در عکاسی بسیار پر
کاربرد شد اما بسیاری از کسانی که از نرم افزار فتوشاپ استفاده می کنند با مقدمات مبانی
زیبایی شناسی هم آشنایی ندارند.
آیا آمدن عکاسی دیجیتال بر هنر گرافیک هم تاثیر
داشت؟
تاثیر شگفت آوری را به همراه آورد.
تاثیر عکاسی دیجیتال بر عکاسی خبری به چه شکل بود؟
با ورود دیجیتال به وادی خبر سرعت انتشار اخبار
برق آسا شد.
به طور کلی چند شاخه عکاسی تخصصی را باید مرکز
توجه قرار دهیم؟
عکاسی مادر تمام هنرهای نوین تصویری محسوب می شود
و 114 شاخه (برای این موضوع و کسب اطلاعات بیشتر می توانید به پایانانه کارشناسی ارشد
آقای محمود مروتی در دانشکده هنر دانشگاه تربیت مدرس رجوع کنید) به این هنر و علم عکاسی
اعتبار و هیجان حیرت آوری بخشیده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر