۱۳۹۳ فروردین ۹, شنبه

ایرج دوباره «گنج قارون» را خواند

حسین خواجه امیری (ایرج) یک روز پس از انتشار آلبوم «من و استاد» با انتقاد از شرایط این روزهای موسیقی ایرانی از خوانش جدید قطعات قدیمی خود در این آلبوم سخن گفت.

به گزارش مهر، این خواننده پیشکسوت موسیقی ایرانی با بیان این مطلب افزود: موسیقی ایرانی این روزها در وضعیت خوبی به سر نمی برد و امیدوارم با حضور چهره های جوان و با استعداد بتوان بخشی از این کاستی ها و پلشتی ها را جبران کرد.
وی درباره تولید آلبوم «من و استاد» به خوانندگی احسان فدایی در بازار موسیقی منتشر شده است، افزود: در آلبوم «من و استاد» سعی کرده ام از جوانان خوش فکر استفاده کنم و امیدوارم دیگر پیشکسوتان هم دست جوانان این مرز و بوم را رها نکنند؛ چراکه آنها موسیقی را حفظ و به نسل بعدی انتقال می دهند.
استاد ایرج ادامه داد: البته نباید غافل شد که در عین وفاداری به سنت ها باید به فضای جدید موسیقی و چرایی آن نیز توجه کرد که بتوان هم ریشه های فرهنگی را حفظ کرد و هم بر اساس آن ،خشت نو و خانه جدید بنا کرد.
این خواننده پیشکسوت با اشاره به تکراری شدن موسیقی و صدای خواننده های کنونی گفت: توجه به استعدادهای خوب و جسور یکی از راه های متنوع شدن موسیقی ملی در این بازار تکراری و بی سلیقه است. البته نهادهای دولتی هم باید به جوانان کمک و راه ترقی را برای آنها باز کنند.
وی درباره چرایی خواندن برخی از قطعات قدیمی در آلبوم «من و استاد» گفت: احساس کردم برخی از صفات خوب ما ایرانی ها نظیر مردانگی و معرفت فراموش شده است و سعی کرده ام با یادآوری چند قطعه نوستالژی، دوباره روح مرام و معرفت را در میان مردم سرزمینم زنده کنم.
آلبوم «من و استاد» به تهیه کنندگی شرکت «تک نگار» منتشر شده است. همچنین مدیر تولید این اثر موسیقی خشایار استور است. در این آلبوم قطعه نوستالژی «گنج قارون» به همراه چند قطعه دیگر با صدای حسین خواجه امیری منتشر شده است.
در آلبوم «من و استاد» علاوه بر چند قطعه قدیمی که همه تنظیم نو و جدید شده اند، قطعات جدیدی دیگر نیز وجود دارد که آهنگسازی برخی از آنها را فیروز برنجان (بابک رادمنش)، امید حجت، جعفر پورهاشمی، بهنام خدارحمی، شاهین خسروآبادی انجام داده اند. این آلبوم شامل 12 قطعه است که نام قطعات آن گنج قارون، اومدم از هند اومدم، خسته ترین عابر، روزای طلایی، بازم صدای تو میاد، تو موندگاری، درد کهنه، صبح بخیر ایران و تقدیر است.

هیچ نظری موجود نیست: