معجزه حجازی و نبوغ روشن 19 ساله، در دربی چهاردهم

قدیمی ها - فرید دهدزی: یکی از حساس ترین بازهای تاریخ دربی های تاج و پرسپولیس، دربی چهاردهم است. بازی ای که فارغ از نتیجه هر دو تیم بسیار خوب ظاهر شدند.

یک بازی سر تا پا هجومی که بیشتر به بسکتبال شبیه بود تا فوتبال. هر دو تیم به برد نیاز داشتند. تاج در اوج قدرت بود اما می بایست اول دروازه خود را بسته نگه می داشت و بعد به گل زدن فکر می کرد.

تمامی بازیکنان تاج بازیکنان طراز اول فوتبال ایران بودند. چیزی که در پرسپولیس به آن صورت دیده نمی شد. مربی تاج هم کسی نبود جز رایکوف کبیر. رایکوف نمی دانست با این همه ستاره کدام را فیکس کند. ناصر حجازی، کارگرجم، علی جباری، کارو حق وردیان، عزت جانملکی، مسعود مژدهی، غلامحسین مظلومی، عباس نوین روزگار، جواد قراب، حسن روشن و... بازیکنانی که هر تیمی آرزو داشتنشان را می نمود. در دفاع تمامی دفاع ها چند سال فیکس تیم ملی بودند. گلرهای تاج هر سه فرصتی برای گلرهای تیم های دیگر نگذاشتند. هافبک های تاج چندین سال خط هافبک تیم ملی را قرق کرده بودند و فورواردها خصوصا غلامحسین مظلومی و روشن در دوره های مختلف مقاطع جوانان و بزرگسالان و المپیک تیم ملی را ساپورت می کردند. در این بازی تاج 6 فوروارد درجه یک به خود دید. بازی در روز چهارم خرداد 1353 برگزار شد.

بازیکنان تاج: ناصر حجازی، محمدرضا عادلخانی (هادی نراقی)، منصور پورحیدری، اکبر کارگر جم، علی جباری (کاپیتان)، کارو حق وردیان، عزت جانملکی، مسعود مژدهی (غلامحسین مظلومی)، عباس نوین روزگار، جواد قراب و حسن روشن به سرمربیگری رایکوف.

اما در بین پرسپولیسی ها کمتر بازیکن نامی دیده می شد و میانگین سنی نیز بالا بود.

بازیکنان پرسپولیس: بهرام مودت، ابراهیم آشتیانی، مسیح مسیح نیا، رضا وطنخواه، جعفر کاشانی (کاپیتان)، اسماعیل حاج رحیمی پور، علی پروین، حسین کلانی، محمد دستجردی، محمود خوردبین (صفر ایرانپاک) و ایرج سلیمانی با سرمربیگری همایون بهزادی که تازه فوتبال را کنار نهاده و یک دوره کوتاه سرمربی تیم شده بود.

بازی با قضاوت رودلف شرر سوئیسی در ورزشگاه امجدیه برگزار شد. این بازی در سلسله بازی های جام تخت جمشید بود. پرسپولیس چند بازی قبلی خود را پیروز از زمین بیرون آمده بود. در واقع این بازی تا حدی به عنوان مرگ و زندگی محسوب می شد. پرسپولیس اگر این بازی را می برد یا حتی مساوی می کرد در کورس قهرمانی قرار می گرفت. در حالی که برای تاج فقط برد می توانست زمینه ساز قهرمانی باشد. نیمه اول بازی، تاج کمی مانند یک سال قبل مغرور شده بود. گرچه پرسپولیس هم به رغم بحرانی که در تیمش وجود داشت، چند بازی را خوب بازی کرده بود و بقول نشریه ای در آن زمان بخت یار تیم پرسپولیس بود.

در این بازی در نیمه اول پرسپولیس بسیار جنگنده بازی می کرد اما نتوانست از سد هافبک و به ویژه دفاع تیم تاج عبور کند. اما تاج با حرکات تک ضرب و تاکتیکی سعی بر گرفتن نبض بازی را داشت. با این وجود چند حمله توسط پرسپولیس خطر ریزش دروازه تاج را تهدید کرد. اما گلر تاج با رفلکس های بسیار دقیق و مناسب مانع از فرو ریزی دروازه شد. حجازی یکی از بهترین بازی های خود را در آن روز به نمایش گذاشت. در دفع توپ های تک به تک و به خصوص خروج ها و چند ضربه ایستگاهی بسیار آماده بود. نیمه دوم را پرسپولیس با استرس بازی کرد. اما رویکرد هجومی را در دستور کار خود داشت. تاج سرعت و تکنیک بیشتری داشت. به همین خاطر نیمه دوم یک بازی بسیار مهیج تر را شاهد بودیم.

دربی چهاردهم

حجازی و مودت نقش بسیار مهمی در نگه داشتن سنگر دو تیم داشتند. اما حجازی بسیار ورزیده تر بود. مسابقه در اواخر بازی بسیار زیباتر شد اما حیف که هنوز هیچ گلی رد و بدل نشده بود. برخی تماشاگران استادیوم را ترک کرده بودند. دقیقه 88 بازی بود؛ یک حمله روی دروازه حجازی می شود که حجازی توپ را یک ضرب دفع می کند و به منصور پورحیدی می سپارد. منصور پورحیدری ابتدا زمین حریف را بدون بازیکن می بیند، در این بین غلامحسین مظلومی را دیده و توپ را بدین امید که او با استیل بدنیش استوپ کند و با چند پاس بازی معتدل شود برای او فرستاد اما توپ از مظلومی می گذرد. روشن که نزدیکی های دایره وسط زمین بود مانند فشنگ دقیقاً جایی می رسد که توپ بین زمین و هوا بود و با یک انعطاف منحصر به فرد از پشت هجده قدم سر ضرب توپ را به صورت قیچی وارد دروازه می کند. یکی از گل های بسیار زیبای تاریخ تخت جمشید به این صورت به ثمر رسید؛ روشن در این روز 18 سال و 357 روز سن داشت و جوان ترین گلزن دربی لقب گرفت.

اما بازی تمام نشده بود گویا پرسپولیس تازه بیدار شده بود. چند کرنر نصیب آنها می شود. اما حجازی آنها را دفع می کند. اما یک سانتر توسط ابراهیم آشتیانی می شود که در این صحنه حجازی جایگیری خوبی نکرده بود. توپ روی سر کلانی می افتد و او با حرکت بسیار زیبا توپ را روانه دروازه می کند. تماشاگران پرسپولیس به گمان گل بلند شده و خوشحالی می کردند. هجوم پرسپولیس و شلوغی محوطه جریمه... گویی گرد و غبار محوطه را فرا گرفته بود. توپ از بالای سر حجازی به سمت دروازه می رفت اما حجازی مانند نهنگ از جای خود برمی خیزد. تماشاگران پرسپولیس که گل را زده می دانستند شادی خود را آغاز کرده بودند. حجازی چنان از زمین خود را رها کرد که نمی شود آن را تمثیل کرد. توپ میان خط دروازه بود که حجازی نه تنها آن را دفع که توپ را گرفته بود. شاید حجازی دو متر خود را از زمین کنده بود و میان تیر بالای دروازه و خط دروازه توپ را گرفته بود.

عده ای گفتند گل شد و عده ای قادر به تشخیص نبودند. نفس ها در سینه حبس شده بود... پس از چند ثانیه مشخص شد توپ گل نشده و حجازی توپ را نه تنها دفع که دریافت کرده است. حسین کلانی از این سو همایون بهزادی از سوی دیگر بر سر خود می کوفتند که گل نشده است و همان زمان داور بازی سوت پایان بازی را زد. واقعا هم گل روشن و هم کار حجازی به معجزه شبیه بود. در تاریخ فوتبال کمتر گلری دیده شده بود که به این صورت توپ را سیو کند. اما گل روشن هم بی نظیر بود مانند گل او به عراق از سری مسابقات مقدماتی جام جهانی. اما این تنها گل به پرسپولیس در دقایق پایانی نبود و او باز هم در سنین بالاتر در دقایق پایانی دروازه پرسپولیس را گشود. با این برد تاج روحیه گرفت و پرسپولیس افت کرد و درنهایت هم تاج در آن سال قهرمان جام تخت جمشید شد.