خاطرات شنیدنی از یک جوان قدیمی

قدیمی ها - عبدالرضا سلیمانی راد:  نمی دانم به چه زبانی به این تهیه کنندگان سینمای امروز ایران بگویم، بابا این فیلم ها که شما می سازید به فرهنگ ایرانی ما نمی خورد.

نمی دانم چه دست های پنهانی است که می خواهند فرهنگ فیلم فارسی را از این کشور پاک نمایند؟ وقتی فیلم های قدیمی را می بینم اشک می ریزم. چقدر مردانگی! چقدر وفاداری! عزت نفس در این فیلم ها برای آموزش مردم وجود داشت. من عاشق فیلم های فروزان بودم. هر فیلم فروزان را تا ده بار می دیدم. در کوت عبداله اهواز بنده معروف شده بودم به فروزان. عکس های فروزان را می خریدم و در چمدان پنهان می کردم. مرحوم پدرم مرا چندین بار از این کار باز می داشت. اما من عاشق فروزان بودم.

نمی دانم در شکل و شمایل این زن چه می دیدم که دوستش داشتم. با وجودی که 14 سال بیشتر سن نداشتم اما معنی دوست داشتن را می دانستم. آنقدر هوادار فروزان شده بودم که در شرکت نساجی زمانی که کار می کردم همه مرا به فروزان صدا می زدند. یک روز از اینکه از فروزان دور باشم، خسته شده بودم. لباس هایم را جمع کردم و جالب این بود به منوچهر وثوق، فردین، ناصر و بهروز حسادت داشتم که چرا با فروزان این طوری بی ریا بازی می کنند. آن روز عکس های فروزان را در ساک گذاشتم. سر ماه بود حقوقم 60 تومان بود می خواستم بروم تهران و فروزان را ببینم. اما کسانی که شاید حسادت می ورزیدند، به پدرم خبر دادند. پدرم درب ورودی کارخانه نساجی منتظرم بود تا از کارخانه  بیرون آمدم پدرم با چوب به جانم افتاد. آن قدر کتک خوردم که نای راه رفتن نداشتم. اما ناراحت نبودم.

فروزان

زمانی مریض شدم که پدرم عکس های قشنگ و زیبای فروزن را در آتش خشمش سوزاند. من یک هفته مریض شدم. از آن روز به بعد هر فیلم فروزن را بیشتر و بیشتر می دیدم. فروزان ستاره بی رقیب دهه چهل بود. امروز که پیر شدم اصلا به سینمای امروز اعتقادی که ندارم و فیلمی نمی بینم. از خودم سوال می کنم مگر مردم کوچه و بازار سرگذشت ندارند که هیچ فیلم از آنان ساخته نمی شود. به فیلم ها که نگاه می کنیم نشانی از غربت را درونشان می بینی، فریاد می زند با فرهنگ ما سنخیت ندارد. در کوت عبداله من معروف به فروزان بودم. در عروسی، در عزا و در کوچه و بازار همه از پیر وجوان زن و مرد مرا با اسم فروزان هنرپیشه می شناختند. در این جا لازم است بگویم دوست دارم یک بار اگر شده خدا کمک کند فروزان را در هر شرایطی که باشد، ببینم.