من یکی از مریدان، دوستداران و طرفداران دیرینه عارف عزیز و گرامی هستم. همیشه و در هر کجا به ترانه های قدیمی او که هیچگاه از من جدا نخواهند شد و بخشی از زندگی ام میباشند گوش فرا میدهم و از شنیدنشان واقعا لذت میبرم، از دوران خرد سالی تا کنون که ۴۸ ساله هستم با او بوده ام و آهنگهای زیبایش را وقت و بی وقت زیر لب زمزمه میکنم و اکثر آنها را از بر هستم، یکی از آرزوهایم دیدن او و صحبت با این هنرمند ارزشمند و اسطوره موسیقی ایران از نزدیک است. من هم اکنون ساکن آمریکا هستم ولی مجموعه ای از ترانه های قدیمی او را همچون: گلوبند فیروزه، با نام تو، رشته گوهر، رقص در مهتاب، چهره ناز، شبهای سرد زمستان، عشق من خدای من، شبهای تاریک، بی تو فردایی ندارم، قلب چوبی، دریاچه نور، ماندم تنها، قصه نارنج طلا و و و که خیلی از عزیزان شاید آنها را حتی نشنیده باشند با خود به همراه دارم. من این آهنگها را از روی صفحات گرامافون قدیمی برادرم، روی CD ضبط نموده ام و همیشه از او به خاطر تهیه آنها متشکرم. این ترانه ها به منزله گنجینه ای نفیس میباشند که به نظر من هرگز نمیتوان بر آنها قیمتی گذاشت، بخصوص ترانه هایی که با همت و همکاری پرویزوکیلی، پرویزمقصدی و واروژان خلق شده اند و با صدای ماندگار عارف جاودانه گردیدند. از دست اندر کاران محترم مجله قدیمی ها صمیمانه سپاسگزارم که مجددا از این استاد گرانقدر یاد نمودند. از آقای عارف کیا گرامی هم خواهشمندم چنانچه این مطلب را از نظر میگذرانند برای من که یکی از هواداران قدیمی شان هستم، سطوری به عنوان یادبود نوشته و نیز یکی از عکسهای قدیمی خود را برای من امضاء نموده و به آدرس ایمیل من که در اختیار مجله قدیمی ها و احتمالا در بالای همین صفحه ثبت میباشد، ارسال نمایند. قبلا نیز این درخواست را از طریق فایل ایشان در فیس بوک مطرح نمودم که متاسفانه به آن توجهی نشده است. اگر به دوبی سفری داشته باشم حتما به دیدار ایشان خواهم رفت. همچنین از ایشان برای تهیه ترانه های دهه ۴۰ و ۵۰ و عرضه آن به بازار که موجب نهایت خشنودی امثال من خواهد شد، سپاسگزاری نموده و خواهش میکنم ما را در جریان چگونگی تهیه آن قرار دهند. در رابطه با این پست اخیر و اجرای زیبای ترانه دریاچه نور هم مطلبی را به عرض میرسانم، با اینکه صدا، صدای عارف است اما من ترانه اصلی را که با صوت غمگین و ملایم اجرا شده بود، بیشتر میپسندم. ضمنا عارف جان در ترانه قدیمی میخواندی که: چون کبوترهای غمگین نگاهم "مات" و سرد است اما در این اجرا اینطور میخوانی که: چون کبوترهای غمگین نگاهم "با تو" سرد است که گمان من بر این است که کلمه مات صحیح میباشد و خیلی از خوانندگان مقلد هم "با تو سرد است" بیان میکنند که اشتباه است. عارف جان از خدای مهربان سلامتی و طول عمر شما را خواستارم و امیدوارم همچون صدای گرم و زیبا و ترانه های جاودانه ات، تا ابد پاینده باشی.
۱ نظر:
با سلام خدمت شما و عارف عزیز،
من یکی از مریدان، دوستداران و طرفداران دیرینه عارف عزیز و گرامی هستم. همیشه و در هر کجا به ترانه های قدیمی او که هیچگاه از من جدا نخواهند شد و بخشی از زندگی ام میباشند گوش فرا میدهم و از شنیدنشان واقعا لذت میبرم، از دوران خرد سالی تا کنون که ۴۸ ساله هستم با او بوده ام و آهنگهای زیبایش را وقت و بی وقت زیر لب زمزمه میکنم و اکثر آنها را از بر هستم، یکی از آرزوهایم دیدن او و صحبت با این هنرمند ارزشمند و اسطوره موسیقی ایران از نزدیک است.
من هم اکنون ساکن آمریکا هستم ولی مجموعه ای از ترانه های قدیمی او را همچون: گلوبند فیروزه، با نام تو، رشته گوهر، رقص در مهتاب، چهره ناز، شبهای سرد زمستان، عشق من خدای من، شبهای تاریک، بی تو فردایی ندارم، قلب چوبی، دریاچه نور، ماندم تنها، قصه نارنج طلا و و و که خیلی از عزیزان شاید آنها را حتی نشنیده باشند با خود به همراه دارم. من این آهنگها را از روی صفحات گرامافون قدیمی برادرم، روی CD ضبط نموده ام و همیشه از او به خاطر تهیه آنها متشکرم. این ترانه ها به منزله گنجینه ای نفیس میباشند که به نظر من هرگز نمیتوان بر آنها قیمتی گذاشت، بخصوص ترانه هایی که با همت و همکاری پرویزوکیلی، پرویزمقصدی و واروژان خلق شده اند و با صدای ماندگار عارف جاودانه گردیدند. از دست اندر کاران محترم مجله قدیمی ها صمیمانه سپاسگزارم که مجددا از این استاد گرانقدر یاد نمودند.
از آقای عارف کیا گرامی هم خواهشمندم چنانچه این مطلب را از نظر میگذرانند برای من که یکی از هواداران قدیمی شان هستم، سطوری به عنوان یادبود نوشته و نیز یکی از عکسهای قدیمی خود را برای من امضاء نموده و به آدرس ایمیل من که در اختیار مجله قدیمی ها و احتمالا در بالای همین صفحه ثبت میباشد، ارسال نمایند. قبلا نیز این درخواست را از طریق فایل ایشان در فیس بوک مطرح نمودم که متاسفانه به آن توجهی نشده است. اگر به دوبی سفری داشته باشم حتما به دیدار ایشان خواهم رفت. همچنین از ایشان برای تهیه ترانه های دهه ۴۰ و ۵۰ و عرضه آن به بازار که موجب نهایت خشنودی امثال من خواهد شد، سپاسگزاری نموده و خواهش میکنم ما را در جریان چگونگی تهیه آن قرار دهند. در رابطه با این پست اخیر و اجرای زیبای ترانه دریاچه نور هم مطلبی را به عرض میرسانم، با اینکه صدا، صدای عارف است اما من ترانه اصلی را که با صوت غمگین و ملایم اجرا شده بود، بیشتر میپسندم. ضمنا عارف جان در ترانه قدیمی میخواندی که: چون کبوترهای غمگین نگاهم "مات" و سرد است اما در این اجرا اینطور میخوانی که: چون کبوترهای غمگین نگاهم "با تو" سرد است که گمان من بر این است که کلمه مات صحیح میباشد و خیلی از خوانندگان مقلد هم "با تو سرد است" بیان میکنند که اشتباه است.
عارف جان از خدای مهربان سلامتی و طول عمر شما را خواستارم و امیدوارم همچون صدای گرم و زیبا و ترانه های جاودانه ات، تا ابد پاینده باشی.
با احترام،
علی تبریزی - ایالات متحده آمریکا
ارسال یک نظر