۱۳۹۲ شهریور ۹, شنبه

برای فرهاد که 11 سال است از بوی عیدی اش خبری نیست

امروز 9 شهریور ماه  سالروز درگذشت مردی است که «گنجشکک اشی مشی» را خوب می شناخت و «جمعه» های «کودکانه» هنوز او را به یاد دارند، اما 11 سال است که از «بوی عیدی اش» خبری نیست.

به گزارش ایسنا، فرهاد ۲۹ دی ماه 1322 در تهران متولد شد. پدرش رضا مهراد، کاردار ایران در کشورهای عربی بود. فرهاد تا ۸ سالگی در عراق زندگی می کرد و برادر بزرگش ویلن می نواخت.
سرانجام یکی از دوستان برادرش متوجه علاقه فرهاد به موسیقی می شود و از خانواده فرهاد می خواهد که سازی برای او تهیه کنند. با اصرار برادرش یک ویلن سل برای او تهیه می کنند و تمرینات فرهاد آغاز می شود. ولی عمر تمرینات ویلن سل از سه جلسه فراتر نرفت.


فرهاد مهراد

او بعد از ترک تحصیل در کلاس یازدهم با یک گروه نوازنده ارمنی آشنا می شود و با استفاده از سازهای آنان به صورت تجربی نواختن را می آموزد و مدتی بعد به عنوان نوازنده ی گیتار در همان گروه شروع به فعالیت می کند. فرهاد دو سال نیز به انگلستان رفت و در آنجا با موسیقی پاپ آن سال های انگلستان آشنا شد.
پس از بازگشت به ایران فرهاد اولین اجرای موسیقی خود را در هتل «ریمبو» در خیابان ایرانشهر تهران اجرا کرد. سپس به اجرای برنامه در رستوران «کوچینی» ادامه داد و در آنجا به «فرهاد بلک کَتس» مشهور شد. در این دوران در کافه های مختلف تهران به خواندن آوازهایی از گروه های معروف موسیقی آن زمان از جمله بیتل ها، الویس پریسلی، و ری چارلز می پرداخت. در همین دوره ترانه «اگه یه جو شانس داشتیم» را برای دوبله ی فیلم «بانوی زیبای من» خواند که در فیلم استفاده شد.
فرهاد در سال 74 نیز اولین کنسرت بعد از انقلابش را در «کلن» اجرا کرد و در سال 76 آلبوم «وحدت» از سوی این هنرمند منتشر شد. پس از انتشار آلبوم «برف» فرهاد درصدد تهیه آلبومی با نام «آمین» بود که ترانه هایی از کشورها و زبان های مختلف را در بر می گرفت. اما از مهرماه ۱۳۷۹ بیماری او جدی شد.
فرهاد به بیماری «هپاتیت c» مبتلا شده بود و در نتیجه ی عوارض کبدی ناشی از آن در خرداد ۱۳۸۱ برای درمان به فرانسه رفت و در ۹ شهریور همان سال پس از مدتی اغما در بیمارستان، در سن ۵۹ سالگی درگذشت و در ۱۳ شهریور در گورستان «تیه» پاریس دفن شد.


مزار فرهاد مهراد


«خانه فرهاد» در موزه سینما بنا شده است و پوران گلفام همسر این هنرمند تمام وسایل شخصی فرهاد را از جمله پیانو، کاست ها، یادداشت های شخصی و... به این موزه بخشیده است.

۱ نظر:

ناشناس گفت...

ازخانم جميله رقصنده ايراني لطفابيشترعكس بذاريد