عهدیه و بدیعی در مراسم یادبود همایون خرم در لندن

بی بی سی - علی عطار: شامگاه یک شنبه بیستم اسفند تالار برونی دانشگاه سواس لندن از نغمه ها و ترانه های بازمانده از همایون خرم، موسیقیدان و آهنگساز ایرانی، پر شده بود.

همایون خرم در تاریخ بیست و هشتم دی ماه امسال پس از هفت دهه تلاش، ایران و موسیقی ایرانی را ترک کرد، آفریده های او اما بین ایرانیان جاودان شده اند. مراسم تجلیل از زندگی و آثار همایون خرم به همت کلوپ موسیقی ایرانی که به تازگی در لندن تشکیل شده، برگزار شد. در آغاز این مراسم رحمت الله بدیعی، از استادان ویولون و همکار و همکلاسی خرم، خاطراتی از او نقل کرد و سپس با همراهی تنبک ناصر کندوزی با ویولون قطعه ای در دستگاه همایون نواخت.

سپس پریسا بدیعی، دختر رحمت الله بدیعی، روی صحنه آمد و ترانه هایی از خرم را با پیانو اجرا کرد. پس از خانواده بدیعی، عهدیه در حالی که با سازهای طینوش بهرامی (تار)، رجا محمدی (ویولون)، ناصر کندوزی (تنبک) و ایمان بشری (پیانو) همراهی می شد، ترانه هایی از ساخته های همایون خرم اجرا کرد. عهدیه که در سال های اخیر به ندرت روی صحنه ظاهر می شود، مورد تشویق خاص حضار قرار گرفت.

جمشید رضائی با همراهی ساز طینوش بهرامی هم قطعه ای آوازی از ساخته های خرم را به حاضرین در سالن ارائه کردند. وظیفه اجرای این مراسم را جین لویسون که آمریکایی الاصل است، پیش از انقلاب سال ها در شیراز زندگی کرده و به تازگی سایت موسیقی گلها را در اختیار علاقمندان قرار داده، به عهده داشت. خانم لویسون از مبتکران اصلی برگزاری این مراسم در لندن است.

در طول مراسم، هنرمندان و همچنین مسعود بهنود، روزنامه نگار ایرانی از خاطرات خود با خرم و همچنین خصایص شخصی و هنری او سخن گفتند و بخشهایی از فیلم امیر صبوری که چند سال پیش ساخته شده و به تازگی از تلویزیون فارسی بی بی سی پخش شده بود، برای تماشاگران به نمایش درآمد.

این بخش از فیلم شامل گفتارهایی از برجستگان موسیقی ایرانی در مورد همایون خرم و تاثیر کار ممتد او بر موسیقی ایرانی و برنامه گلها بود. اوج مراسم بزرگداشت همایون خرم در لندن در پایان آن بود. زمانی که رجا محمدی، ایمان بشری و ناصر کندوزی ترانه غوغای ستارگان ساخته همایون خرم را که پیش از انقلاب با صدای پروین منتشر شده بود، بدون آواز اجرا کردند. در این زمان جمع تماشاگران و حاضرین در سالن به خواندن این ترانه با صدای بلند پرداختند و یاد و خاطرات گذشته برنامه گلها را که خرم یکی از فعالان آن بود زنده کردند.

این شور و شوق سالن موجب شد که نوازندگان در پایان ترانه موج آتش از مرضیه را هم اجرا کنند. جین لویسون که با پژوهش های خود در مورد برنامه گلها شناخت عمیقی از موسیقی و موسیقی دانان ایرانی دارد، برنامه را با این جمله به پایان برد که خرم آن نغمه بود که به دل سپردم و شعر ژاله اصفهانی را به یاد آورد که خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد. ایرانی های لندن در سوگ همایون خرم نشان دادند که بسیاری از نغمه های این آهنگساز برجسته برای همیشه خرم مانده است.