منصور نریمان
پدر عود ایران در آیین پایانی بیست و هشتمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر تجلیل خواهد
شد.
نریمان گفت: از
ستاد جشنواره با من تماس گرفتند و گفتند، قرار است که از من تجلیل شود و خوشحالم که
مردم قدر زحمات من را می دانند. در این سال ها زحمت های زیادی در راه موسیقی کشیدم
و خوشبختانه آنها که باید درک کنند، درک می کنند و قدر این زحمات را می دانند.
او با بیان اینکه
مدت هاست دیگر تکنوازی نمی کند، گفت: در گذشته مردم برای اینکه موسیقی یاد بگیرند،
باید سختی های زیادی را متحمل می شدند. مثلا همین سازی که من می زنم، آن زمان برای
پیدا کردنش باید تمام تهران را زیر و رو می کردم و موانع برای یادگیریش هم که جای خود
داشت اما این برایم جالب است که امروز خیلی ها به راحتی عود دستشان می گیرند و می نوازند.
در واقع خوشحال می شوم، وقتی این جوانان را می بینم که عود می زنند و شور و شوقشان
به من امید می دهد.
نریمان در پاسخ
به سوالی مبنی براینکه چرا او را پدر عود ایران می نامند، گفت: وقتی اعراب عود را از
ایران به عراق بردند، تعدادی سیم به این ساز اضافه کردند و عود دارای 12 سیم شد، اما
من فکر کردم که این سیم ها برای نواختن موسیقی ایرانی دست و پاگیر است و آن را 10 سیم
کردم. پس از آن از سوی ارشاد جشنی برگزار شد و آنجا گفتند واجب است، لقب پدر عود ایران
را به منصور نریمان بدهیم.
اسکندر ابراهیمی
زنجانی، که بعدها نام هنری اش را به منصور نریمان تغییر داد، در سال 1314 در مشهد متولد
شد. پدرش که خود سه تار و تار و نی را به خوبی می نواخت از همان دوران کودکی او را
تحت آموزش خود گرفت و وی را با ردیف ها و گوشه های موسیقی ایرانی آشنا کرد و نواختن
سه تار را به او آموخت. نریمان از سن چهارده سالگی همکاری خود را با رادیو مشهد به
عنوان تکنواز موسیقی آغاز کرد و پس از تسلط کافی بر شیوه نوازندگی عود، در بعضی برنامه
ها به اجرای موسیقی با این ساز پرداخت. پس از مدتی همکاری با رادیو مشهد، به شیراز
نقل مکان کرد و به مدت چهار سال فعالیت و همکاری خود را در زمینه موسیقی و اجرا با
رادیو شیراز ادامه داد.
پس از آن به عنوان
تکنواز رسمی رادیو در کنار اساتید دیگر نظیر جلیل شهناز، فرهنگ شریف، پرویز یاحقی و
دیگر تک نوازان آن دوره به فعالیت خود در رادیو تهران ادامه داد. در سال ۱۳۴۱ از او
برای تدریس تخصصی ساز عود در هنرستان موسیقی دعوت به عمل آمد. در این سال ها تصمیم
به نگاشتن کتابی برای تدریس این ساز گرفت. این کتاب با نام «شیوه بربت نوازی» در سال
۱۳۷۲ همراه با دوره عالی که شامل پنج اتود متنوع است به چاپ رسید. از تالیفات دیگر
نریمان می توان به کتاب «۴۲ قطعه برای عود» و «ردیف موسیقی ایرانی برای بربت» اشاره
کرد.
آیین پایانی بیست
و هشتمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر، اول اسفند از 3 پیشکسوت موسیقی ایران احمد
علی راغب، امیر اشرف آریان پور و منصور نریمان در تالار وحدت تقدیر به عمل خواهد آمد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر