پیکر زنده یاد همایون خرم اول بهمن ماه در حالی
از مقابل تالار وحدت تشییع شد که محمدرضا شجریان، علیرضا قربانی و محمد اصفهانی بر
پیکر این هنرمند آواز خواندند و خرم با سنج و دمام همشهری های بوشهری اش به قطعه هنرمندان
بدرقه شد.
به گزارش ایسنا در این مراسم که سید عباس سجادی
مدیر مرکز موسیقی معاون هنری شهرداری تهران اجرای آن را برعهده داشت، محمدرضا شجریان
پس از خواندن یک رباعی از خیام در مقابل پیکر همایون خرم در سخنانی مطرح کرد: این ضایعه
بزرگ را واقعا تسلیت می گویم و سپاس از شما که اینگونه قدر هنرمندانتان را می دانید
و با مهر، نهال وجودشان را آبیاری می کنید.
شجریان: باورم نمی شود،جسم همایون از بین ما رفت
استاد آواز ایران در ادامه سخنانش یادآور شد: با
استاد همایون خرم بیش از 45 سال دوست بودیم و چه شب هایی که در استودیو های رادیویی
کنار هم حضور داشتیم و به تهیه برنامه های رادیویی می پرداختیم. آن شب ها را فراموش
نمی کنم و چهره پرمهر همایون خرم را از یاد نخواهم برد، او انسانی با اخلاق، با حوصله
و پر مهر بود.
شجریان در بخش دیگری از سخنانش گفت: هنوز باورم
نمی شود که جسم همایون از بین ما رفت. یک نفر آمد جلو و به من تسلیت گفت و بیان کرد:
«خاکش بقای عمر شما باشد.» می خواهم بگویم چه بقایی که آدم دوستانش را از دست بدهد
و کسی دیگر نمی تواند جای آنها را پُر کند.
وی تصریح کرد: وقتی وارد مجلس شدم، فخرالدینی را
با چشمان پر از اشک دیدم که می گفت این عزیز ما هم رفت. متاسفم که هنرمندان یکی پس
از دیگری ما را ترک می کنند و زندگی بدون این عزیزان دیگر لطفی ندارد.
فخرالدینی: امثال همایون خرم ها به سادگی از بین
ما نمی روند
در ادامه این مراسم فرهاد فخرالدینی رهبر سابق
ارکستر ملی در سخنانی مطرح کرد: من هنوز باورم نمی شود که همایون خرم عزیز در بین ما
نیست. او پس از اینکه یک رباعی از خیام را خواند درباره ی زنده یاد همایون خرم گفت:
وقتی خبر فوت همایون خرم را شنیدم با خودم گفتم همایون بر زمین نخورد او استوار و پابرجاست
و ما احساس، اندیشه او را در آثارش احساس می کنیم.
این هنرمند گفت: او در ارتباط با ماست. هنرمندان
عزیز ما مثل همایون خرم عمر جاودان خواهند داشت و به سادگی از بین نمی روند. فخرالدینی
بخشی از سخنانش را به مشاهیر موسیقی ایران اختصاص داد و یادآور شد: در دوران ساسانیان
هنرمندانی مانند «باربد» و «نکیسا» خوش درخشیدند و به مقام شامخی رسیدند. در واقع ما
در تاریخ موسیقی چند دوره درخشان داشتیم و قرن سه تا 9 نیز با حضور افرادی چون عبدالقادر
مراغی و صفی الدین، دوران طلایی داشت.
او اظهار تاسف کرد: در دوره ی صفویه موسیقی کمرنگ
شد و آن دوره درخشان در سال های 30 تا 50 با حضور هنرمندانی چون آقا حسینقلی و میرزا
عبدالله دوباره شکل گرفت که در این زمان ردیف های موسیقی تنظیم شد و موسیو لومر به
ایران آمد. البته کسانی مثل درویش خان نیز کنسرت هایی در ایران برگزار کردند که شایسته
تقدیر است.
این هنرمند ادامه داد: به دنبال آن علی نقی وزیری
مدرسه موسیقی را شکل داد و امثال خالقی و معروفی در آنجا تربیت شدند. در این راستا
استاد صبا تربیت شد و صبا هنرمندانی مانند تجویدی و خرم را تربیت کرد که آنها خیلی
چیزها از صبا یاد گرفتند. صدای سازشان شنیدنی بود و قطعاتشان بر دل می نشست. در این
دوره آثار درخشانی به وجود آمد اما چگونه؟! با عشق و همدلی و تعامل نوازندگان آثاری
مملو از احساس و زیبایی به وجود آمدند. کارهای همایون روان هستند و جمله بندی خوبی
دارند. اما نمی دانم از سال های پنجاه به بعد چه شد که بعضی از خودی ها و غیرخودی ها
چهره های واقعی موسیقی دانان را می پوشانند؟! اما تاریخ فراموش کار نیست. همایون خرم
مرد شریفی بود. ما پنجاه سال پیش در ارکستر گل ها باهم آشنا شدیم و دوستی مان ادامه
پیدا کرد و در شورای فنی ارکسترملی و شورای عالی خانه موسیقی با هم بودیم و اکنون جای
همایون در بین ما خالی است. او دوست و همکار خوبی بود، از دست دادن چنین هنرمندی ضایعه
بزرگی است.
همایون خرم همیشه پاینده و پابرجاست.
آثارش را زمزمه خواهیم کرد چرا که اثری که از دل برخاسته بر دل نشیند.
هنرمندان از جمله پری ملکی، علیرضا مجابی، بیژن
بیژنی، محمد علی شیرازی، تقی ضرابی، حسین پرنیا و... حضور داشتند و حضور هنرمندان پاپ
از جمله کامران رسول زاده و شهرام شکوهی نیز در این مراسم قابل توجه بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر