شمس لنگرودی گفت: بعد از سی، چهل سال فعالیت در
عرصه ادبیات از نظر جسمی خیلی خسته شده بودم
اما به هیچ وجه خستگی، ناامیدی و بطالت را دوست ندارم و به همین دلیل به سینما آمدم.
به گزارش ایسنا، این شاعر که در عرصه بازیگری
هم تجربیاتی دارد و امسال با فیلم «احتمال
باران اسیدی» در جشنواره فیلم فجر حضور دارد روز 14 بهمن ماه در نشست پرسش و پاسخ این
فیلم در برج میلاد در سخنانی مطرح کرد: با احتیاط به سینما آمدم، خوشبختانه بعد از
دیدن فیلم احساس کردم بار سنگینی از دوشم برداشته شده است، این فیلم مرا وارد فضای
دیگری کرد که با آن فضای خسته کننده خیلی متفاوت است.
شمس لنگرودی گفت: دوست دارم حالا که زنده ایم زندگی
کنیم به همین دلیل تلاش کردم از فرصت و فضای جدیدی که سینما برایم فراهم کرد، استفاده
کنم.
او با اشاره به حضورش در عرصه بازیگری در دهه
50 متذکر شد: آمدنم به بازیگری ناگهانی نبود چرا که 22 سالگی در یک فیلم کوتاه بازی
کرده بودم و دهه 50 نیز در کلاس های بازیگری اسکویی ها شرکت داشتم اما بعد از انقلاب
به دنبال شعر رفتم و همیشه مشغله اصلی ام شعر بود.
او ادامه داد: البته در کنار شعر به موسیقی و سینما
هم علاقه مند بودم اما نمی شود همه اینها را با هم پیش برد.
لنگرودی که پیش از این در فیلم دیگری با نام «فلامینگوی
شماره 13» بازی کرده بود آن تجربه را تجربه ای خوشایند دانست و افزود: در آن فیلم با
گروهی خوب همکاری داشتم که اهل ادبیات بودند و همین گروه مرا به ادامه کار در سینما
علاقه مند کرد.
او ادامه داد: امیدوارم آنچه را که در شعر به دنبالش
بودم، بتوانم در سینما هم ادامه بدهم. به هر حال زندگی خیلی سخت است و برایم آرزو است
که بتوانم باری هرچند کوچک از دوش آدم ها بردارم و این کار را گاهی با شعر انجام می
دهم و گاه با سینما.
۲ نظر:
با احتياط هم از همان راهي كه گرفتي آمدي برگرد برو . بسيار بد بازي كردي.بازيگر نيستي.مجبور نبودي.شايد هم در تنگناي مالي مجبور شدي"بازي" كني.
با درود بر شمس لنگرودی
بازی یگانه ومتناسب با نقش کارمندسادۀ شهرستانیِ که در افسردگی به سرمی بردوالبته انتخاب دُرُست کارگردان درموردچهره وهیئت هر سه بازیگر، منتج به پذیرش شخصیت هایی کاملاً قابل باور، واقعی وزیبا شده است که تلاش شان کامل به دل می نشیند . وهمین نکته موفقیت و قوّت فیلم است که حق ناشناسان را برانگیخته وبه تعیین تکلیف برای بزرگان وا می دارد.
ارسال یک نظر