زاون درگذشت، خداحافظ رفیق

بانی فیلم - مسعود داودی: امروز ظهر زاون قوکاسیان یکی از تاثیرگذارترین منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در منزلش درگذشت. این خبر کوتاه نمی تواند عمق حضور موثر این عاشق سینما را نشان دهد.

با زاون قوکاسیان از سال ها پیش مراوده داشتم. با این که او از نسل های قدیم نویسندگان سینما بود اما از ویژگی های شخصیتی اش دوری از تفرعن و تکبری بود که برای برخی از هم نسلانش، نوعی کلاس به حساب می آمد.

پرداختن به مقوله آموزش سینماگران جوان و جمع کردن تعدادی از فیلمسازان جوان کشور در کنار انبوهی از فعالیت های آموزشی و نویسندگی او نشان از توجه و دغدغه این سینماگر شریف و این مرد خستگی ناپذیر سرزمین سینما داشت.

فقدان و نبودن انسان وارسته ای مانند زاون قوکاسیان، آسیب پذیری هنر هفتم را بیشتر عیان خواهد کرد؛  مانده ام  حالا جوانان جویای سینما، هنگام خستگی و بی انگیزگی به جای گوش دادن به حرف های ایمدبخش زاون، به کدام یک از شمایل زنده سینما تاسی خواهند کرد؟

زاون هنگامی که برای انجام عمل جراحی راهی اتریش بود، تلفن زد و گفت که کارش زیاد است و می خواهد زودتر برگردد و به انبوهی از کارهای روی زمین مانده اش برسد. از من خواست دعایش کنم و...

وقتی  به ایران برگشت و از دوستان مشترک شنیدم حالش چندان مساعد نیست، دلم نمی آمد صدای مریض احوالش را بشنوم. دلم می خواست تصویر زاون را در ذهنم همچنان مرد سرخوش و کوشا و دوست و رفیقی ترسیم کنم  که برای سینما تلاش می کرد و غصه سینما را می خورد.

زاون همیشه رفیق سینما بود و مطمئنم که همیشه هم هست... با او خداحافظی سخت است. به او نمی توانم بگویم «خداحافظ رفیق»

در ویکی پدیا آمده است: زاون قوکاسیان متولد ۱۳۲۹ اصفهان، فارغ التحصیل شیمی از دانشگاه اصفهان است. وی سال ۱۳۵۰ فیلمسازی آماتوری را با فیلم‌های ۸ م. م در سینمای آزاد آغاز کرد و مدتی سرپرست سینمای آزاد اصفهان بود. از دیگر فعالیت های او می توان به نشر کتاب های سینمایی اشاره کرد.

زاون قوکاسیان