اکبر گلپایگانی: من و تاج اصفهانی و آن خوشه انگور

خبرگزاری آریا: امروز سالگرد درگذشت مردی هست که به پیشرفت موسیقی آوازی ایرانی کمک زیادی کرده است.

استاد جلال تاج اصفهانی بدون شک یکی از معدود خوانندگان صاحب سبک تاریخ موسیقی ایران است که آثار جاودانه ای را هم در زمینه آواز و هم در زمینه ترانه و تصنیف از خود به یادگار گذاشته است. به مناسبت سی و سومین سالگرد درگذشت این هنرمند ارزنده به سراغ یکی دیگر از اساتید صاحب سبک آواز ایران یعنی اکبر گلپایگانی رفتیم تا نظرات این هنرمند بزرگ را در مورد استاد تاج اصفهانی جویا شویم.

اکبر گلپایگانی ابتدا در مورد ویژگی های اخلاقی زنده یاد تاج اصفهانی می گوید: سه چیز مهم در نظر آقای تاج اصفهانی همیشه در اولیوت قرار داشت اول خدا دوم مردم و سوم خانواده. پول، ثروت و شهرت برای این هنرمند بزرگ اصلا ارزشی نداشت و اخلاقیات برای وی بسیار مهم بود. بدون شک ایشان یکی از با اخلاق ترین هنرمندان موسیقی ما بودند.

اکبر گلپایگانی

ایشان در ادامه می گویند: تاج اصفهانی در کار خودش استاد بود و جزو چند نفری بود که در کار خودش نابغه بود.ایشان به همراه آقایان کسایی و جلیل شهناز واقعا نابغه بودند. این بزرگان حکم عتیقه را برای موسیقی ایران دارند یعنی با گذشت زمان ارزششان بیشتر و بیشتر می شود. تاج اصفهانی یک اسطوره در موسیقی ایران است و مثل ایشان در تاریخ موسیقی کم هست. آقای تاج خوانندگی اش فقط نبود که ایشان را متمایز از بسیاری هنرمندان کرده بود بلکه عشق به خدا، عشق به مردم که باعث شده بود مردم همیشه حمایتش کنند بویژه مردم اصفهان که تعصب خاصی نسبت به این هنرمند بزرگ دارند و سوم عشق به خانواده که باعث شده بود ایشان علاوه بر هنر از نظر اخلاقی هم متمایز از بسیاری هنرمندان باشند.

اکبر گلپایگانی در ادامه در مورد دلیل ماندگاری تاج اصفهانی می گوید: ایشان یک هنرمند صاحب سبک بودند و همیشه وقتی صحبت از اثار ایشان می شود می گویند سبک تاج. وی در زمینه آواز واقعا قدرتمند و صاحب سبک بودند. شما امروز را ببینید الان دو نوع خواندن وجود دارد یکی آواز است و دیگری ترانه که هر دو برای موسیقی ما لازم است. ولی افرادی مثل بنان، فاخته ای، شهیدی، ایرج و... در وهله اول آوازخوان هستند و بعد ترانه می خوانند. ترانه هم در جای خودش قشنگ است ولی آواز خواندن یک مساله مهمی است که هر کسی از عهده اجرای آن بر نمی آمد.یک آوازه خوان علاوه بر صدای خوب باید از نظر سواد موسیقی و ردیف شناسی در درجه بالایی قرار داشته باشد تا بتواند به ارائه آواز بپردازد. البته اینکه عده ای بداهه خوان هستند و عده ای قالبی خوان ما به این مساله کاری نداریم و برای ما آواز در درجه اول اهمیت دارد و تاج اصفهانی از جمله هنرمندانی بود که خصوصیات اصلی یک آواز خوان تمام عیار را داشت و در یک جمله می توان گفت ایشان یک آواز خوان قدر بودند که برای موسیقی اصیل ایران زحمات زیادی کشیده اند.

اکبر گلپایگانی در پایان به ذکر خاطره ای از زنده یاد تاج اصفهانی می پردازد و می گوید: من زمانی که خیلی جوان بودم و هنوز وارد رادیو نشده بودم به همراه پدرم سفری داشتیم به اصفهان و آنجا در کنار زاینده رود بیشه ای وجود داشت و مردم اصفهان برای تفریح به آنجا می رفتند. یک نفر با صدای قوی و زیبایی در بیشه ها مشغول خواندن آواز بودند که پدرم به من گفت اکبر جوابش را با آواز بده. من هم شروع کردم به خواندن آواز. بعد از چند دقیقه دیدم یک آقایی آمد جلو و گفت جوان من تاج اصفهانی هستم.

من بسیار خوشحال شدم از اینکه این هنرمند بزرگ را می دیدم. به ایشان گفتم که من اسمم اکبر گلپایگانی هست و با پدرم برای تفریح به اینجا آمده ایم از صدای شما بسیار خوشم آمد و تحت تاثیر صدای شما جسارت کردم و یک چیزی خواندم. از یک پاکت زرد خوشه انگوری در آوردند و به من دادند و به جرات می گویم هنوز مزه آن انگور زیر دندان من است.