نادر مشایخی: پدرم گفت یا سینما یا موسیقی!

نادر مشایخی درباره نحوه ی ورودش به دنیای موسیقی گفت: من به موسیقی و سینما علاقه مند بودم؛ اما یک روز پدرم جمشید مشایخی من را کنار کشید و گفت، باید بین موسیقی و سینما یکی را انتخاب کنی.

این رهبر گروه ارکستر در گفتگو با ایسنا، اظهار کرد: 16 ساله بودم که سعی کردیم، با دوستانم یک فیلم درست کنیم. پدرم پیشنهاد کرد که دوستانم را به خانه دعوت کنم تا با هم آن فیلم را ببینیم. وقتی تماشای فیلم تمام شد، پدرم من را کنار کشید و گفت، همین الان باید بین فیلم و موسیقی یکی را انتخاب کنی! نمی توانی هم در موسیقی و هم در سینما فعالیت داشته باشی. من همان زمان پاسخ دادم که موسیقی را انتخاب می کنم.

نادر مشایخی

او ادامه داد: این پاسخی که به پدرم دادم، قدم اول من برای تمرکز روی موسیقی بود که من آن را مدیون پدرم هستم، زیرا او سعی کرد، در کار من تمرکز ایجاد کند.

این آهنگساز همچنین اظهار کرد: پدرم یک حرف مهم به من زد و من هم همیشه آن حرف را به کار بسته ام و آن را به شاگردانم هم گوشزد می کنم؛ آن حرف این بود: «منیت به درد هنر نمی خورد».

این هنرمند تأکید کرد: باید منیت را کنار گذاشت. وقتی کار هنری انجام می دهید، باید به خود هنر خدمت کنید. تا وقتی زیر دست آن نباشید، هیچ اتفاقی نمی افتد. این موسیقی است که باید شما را جلو ببرد و فکر می کنم این حرف که یک موزیسین می گوید، من هر کاری دلم بخواهد می کنم، اشتباه است، بلکه باید ببینید موسیقی به شما چه می گوید و چه می خواهد.

وی گفت: موسیقی را درست گوش کنید و منیت را کنار بگذارید. آن وقت کارها درست انجام می شود. تمام استادان بزرگ موسیقی در ایران همین طور بودند؛ وقتی یک شاگرد نزد استاد موسیقی می رفت، این گونه نبود که از همان اول آموزش ردیف و دستگاه ببیند، بلکه باید چای هم می ریخت تا به شاگردی پذیرفته شود. آن زمان هنرجو یاد می گرفت که باید سرش پایین باشد.

مشایخی با بیان این که این گونه رفتارها در این زمانه کمتر دیده می شود، بیان کرد: نحوه ی روابط اجتماعی تغییر کرده است. این روزها هنرمندان با القابی مانند «دکتر»  فعالیت می کنند. این القاب وقتی به عنوان ابزار استفاده می شوند، اتفاق خوبی نیست. در اروپا کسی که هم دکتر و هم آهنگساز است، تأکید می کند که هیچ وقت کنار نامش کلمه «دکتر» نوشته نشود؛ مگر باخ و بتهوون دکتر بودند؟ اعلام جایگاه اجتماعی هیچ لزومی در مسائل هنری ندارد و به اعتقاد من، حتی مزاحمت ایجاد می کند.

این هنرمند که سال هایی از زندگی اش را در آلمان سپری کرده، در پاسخ به پرسشی درباره ی حضورش در ایران در سال های اخیر، گفت: در ایران بیشتر احساس خوشبختی می کنم؛ از روزهای داغ تابستان لذت می برم و از این که با زبان فارسی با مردم حرف می زنم.

نادر مشایخی متولد سال 1337 است. او پس از پایان تحصیلات ابتدایی در تهران به هنرستان عالی موسیقی راه یافت و پس از آن، تحصیلات خود را در دانشگاه موسیقی وین در اتریش و در رشته ی آهنگسازی، رهبری و موسیقی الکترونیک ادامه داد. مشایخی در سال ۲۰۰۱ «آنسامبل وین ۲۰۰۱» را تشکیل داد و از همان سال ها رهبری گروه هایی مانند «وین 2001»، «کاپلا کوندورتا» و همکاری با هنرمندانی مانند هانا شیگولا را آغاز کرد.

از دیگر فعالیت های این آهنگساز شرکت در جشنواره های موسیقی در اروپا، آمریکا و آسیا، رهبری ارکستر سمفونیک تهران و اجرای کنسرت با این ارکستر در اتریش (دوبار) و آلمان، تدریس در دانشگاه تهران، دانشکده ی موسیقی دانشگاه هنر، دانشکده ی صداوسیما و کنسرواتوار تهران اشاره کرد.